Unicode
အပိုင်း (၁၇၁)
အမတ်မင်းက အရမ်း လိုချင်တပ်မက်ဖို့ကောင်းတာပဲ
နန်းပေါင်ရီက အရှေ့ခြံ၏ ဘေးဘက်ခန်းကို ရောက်လာခဲ့သည်။
သူမက တံခါးကို တွန်းဖွင့်ပြီး ဝင်သွားလိုက်သည်။ လျိုလန်အာက မီးတိုင်၏ အလင်းရောင် အောက်မှာ တုန်ရီနေသည်။ နွေးထွေးတဲ့ မီးအိုး၏အပူကတောင် သူမ၏ ကြောက်လန့်နေမှုကို ဖြေလျှော့မပေးနိုင် ပါချေ။
“အစ်မ လန်အာ”
နန်းပေါင်ရီက ကြင်နာစွာနဲ့ စက္ကူထီးနဲ့ အစားအစာဘူးကို ချလိုက်သည်။
“အစ်မရဲ့ ပစ္စည်းတွေ နှင်းထဲမှာကျနေလို့၊ ညီမက အထူးအနေနဲ့ ပြန်ယူလာပေးတာ၊ အေးနေတာလား ဘာလို့ ဒီလောက် တုန်နေတာလဲ”
လျိုလန်အာ၏ မျက်နှာက ဖြူဖျော့နေပြီး “ငါအဆင်ပြေတယ်… အဆင်ပြေပါတယ်…”
နန်းပေါင်ရီက ပန်းထိုးထိုင်ဖုံပေါ်မှာ ထိုင်ပြီး မီးအိုးဆီကို လက်လှမ်းလိုက်သည်။
“အပြင်ဘက်မှာ လေတွေ အရမ်းတိုက်ပြီး နှင်းတွေကျနေတယ်၊ အစ်မအတွက် ဒါလေးကို ပေးမယ်”
သူမ၏ လက်တွေက ဖြူဆွတ်နေပြီး သွယ်လျလျသည်။ ဆောင်းရာသီမှာတောင် ကြည်လဲ့နေပြီး အသားအရေက စိုပြေနေသည်။
လျိုလန်အာက သူမ၏လက်တွေကို မကြည့်မိဘဲ မနေနိုင်ပါချေ။
သူမ၏အမေက သူမ၏အစ်ကိုကိုပဲ မြှောက်ပင့်တတ်ပြီး သူမကတော့ အိမ်အလုပ်တွေ အားလုံးကို သိမ်းကျုံးလုပ်ရသည်။ ဆောင်းတွင်းမှာတောင် မြစ်ကမ်းဘေးမှာ အဝတ်တွေကို လျှော်ဖွတ်ရသည်။ သူမ၏ လက်တွေက နီရဲပြီး အရေပြားတွေကွာ၊ အသားမာတက်၍ ရုပ်ဆိုးလှသည်။
နန်းအိမ်တော်ကို ရောက်တော့မှ သူမက ပြန်ပြီး ဂရုစိုက်ထားတာတောင် ဘယ်လောက်ပဲ ဂရုတစိုက်နဲ့ ထိန်းသိမ်းထိန်းသိမ်း နန်းပေါင်ရီ၏ နူးညံ့ပြီး သွယ်လျတဲ့ လက်ကိုတော့ မမီနိုင်ပါချေ။
သိမ်ငယ်သွားတဲ့ စိတ်နဲ့ သူမက ဝတ်ရုံလက်တွေကို နောက်ကို ဆုတ်လိုက်သည်။ နန်းပေါင်ရီက သူမ၏ သေးငယ်လှတဲ့ လှုပ်ရှားမှုကို ရှင်းရှင်းလင်းလင်း မြင်နေရသည်။ သူမက ပန်းထိုးအိတ်ထဲက သေးငယ်တဲ့ ကြွေအိုးလေးကို ထုတ်ယူလိုက်ပြီး သူမကို ကမ်းပေးလိုက်သည်။
YOU ARE READING
အာဃာတပြန်တမ်း
Historical Fictionဘာသာပြန်သူ - Swae Nyoe Team ဇာတ်လမ်းအကျဉ်း နန်းပေါင်ရီ သည် ချမ်းသာကြွယ်ဝသောမိသားစုတွင် အလိုလိုက်ခံရကာ ကြီးပြင်းခဲ့သော်လည်း လူရွေးမှားလက်ထပ်ခဲ့မိပြီး သူမ၏မိသားစု ဖျက်ဆီးခံခဲ့ရသည်။ ပြန်လည်မွေးဖွားလာသည့်အချိန်တွင် အိမ်တော်ထဲမှ အဆင့်နိမ့်မွေးစားသားတစ်ယ...
