رواية مهلكتي من جزء 1 : 18

الجزء_الخامس (الحلقه الرابعه ) ( لله الأمر من قبل ومن بعد ) ❤ ❤

................
ف الحلقه السابقه :_
سلمى : الواد ابن الجزمه ده مش مظبوط ههههههههههههههه بيعمل حاجه غلط من ورايا . بحس بيه بيرتبك لما ببصله ف عينه
ساره : عنيكى لا تقاوم الصراحه يا مزه
سلمى : وبنت الكلب اللى اسمها ايمان دى معاه ف الجريمه . الاتنين بيشتغلونا والله اعلم مين تانى معاهم
ساره : احكيلى بقي
سلمى : ايوه تعالى بس ندخل الكافيه ده ونستنى منه .. واهو نفكر احنا التلاته مع بعض
................ ( الرابعه ) ❤
ايمان : الو !
احمد : قلبي
ايمان : تانى ميه وحياة امك منا عدت داخيه ف حواي خاص بسيمى . البت تعبت اعصابي ومش سهيه
احمد : ماتقولى يابت عاوزه ايه
ايمان : ههههههههههههههه امشى ياواد . انا عرقت حرام عليك .. وحياة امى هتقفسك وهتقفشك بردو
احمد : لا الحمد لله الموضوع عدا على خير . ماتحرمش منك يا بطه
ايمان : ايوه ثبتنى ياخويا اما اشوف بكره بس .. باىي ياخويا
احمد : باى يا منون
...............
سلمى : اهى منه وصلت اهى ... تعالى اتأخرتى ليه
منه : الكورنيش زحمه النهارده وعلى ما خدت طلعة شارع النفق ده زهقت .. طلبتو حاجه
سلمى : اه ! نسكافيه مش كده ؟
منه : اه ياريت
ساره : منوره يا منون ايه الشياكه دى يخربيت كده . عقدتونى ف عيشتى انتو الاتنين
سلمى : ههههههههههه يابنتى انا ومنه كانو مسمينا ف المدرسه القادرين ههههههههههه ياما لوحنا شباب زى الورد ...
منه : هههههههههههه ياااااه .. ولسا والنبى يا اخوتشي هههههههههه مش عاوزين نتكلم بس
سلمى : هههههههههههههه عسل يا قلبي
منه : والنبى انتى اللى عسل حياتى يا لوم
ساره : ماتتلمو بقي يا ولاد اللذينه ...
سلمى : المهم يا منه بكره ان شاء الله عندنا طلعه
منه : طلعة مع مين
سلمى : عارفه دكتور يوسف
منه : اه ربنا يباركله مش ده اللى طلع احمد من الموضوع
سلمى : بنته بقي عملت حركه وسخه وناقصه مع احمد مخلياه نفسيته ف الصفر بقاله كم يوم اصلا وهو ده اصلا ان الواد كان تايه واتخبط بالعربيه
منه : نعم ياختى ؟ ودى تطلع مين دى وف انهى داهيه كليه وشافته امتى من اساسه
سلمى : ف اليوم اللى احمد اتخبط فيه كان يومها بالليل ف المطعم والدكتور وعياله كانو هناك ... البت سمعت بقي ابوها بيتكلمو عن احمد وماشاء الله ربنا يباركله وجدع ومارضيش يضيع مستقبل زميله ومعرفش ايه ... البت دى بقي اصلا اصلا كانت عينيها على احمد طول العشا بس قالتله قدام ابوها انت عادى يعنى وبابي ومامى معرفش ايه بيبالغو . الواد صعبت عليه نفسه ومشي .. فضل تايه طول اليوم
منه : وحياة ام اللى جاب امها لنا مطلعه عين امها بكره . هى ف انهى داهيه
سلمى : ماتلمى نفسك يا بت الجزمه انتى كمان منا ف اول الكلام بقولك عندنا طلعه .. البت هتيجى تسال عليا بكره لانى روحتلها كليتها وفضلت اسال عليها وخليت اللى انا بسالهم يبلغوها انى بسال عليها .... عرفت انها جايه بكره من مصادرى ... وهناك بقي هيحصل اللى فيه النصيب
منه : ناويه على ايه يا مزه
سلمى : ههههههههههه هتعرفي بنفسك . دنا هشلوح اللى خلفوها وفيه حد تانى هيتشلوح بس لما اعرف بس الاول
منه : مين ها مين .
سلمى : مش عارفه والله يا منون لسا بس
منه : على خير ... عن اذنكو ثوانى قايمه اغسل ايديا هنا ثوانى وجايه
سلمى : ماشى
( منه بتقوم وبتمشي من جنب سلمى .. وسلمى بتشم ريحة البرفيوم بتاعها )
..............
ساره : لومه ناويه على ايه بكره
سلمى : ( ساكته ومسهمه وبتاكل ف ضوافرها )
ساره : انتى يابت ! ساكته ليه
سلمى : مش عارفه
.....................
عمرو : ولا يا حموووو فيه شلة بنات مزز بره بيسالو عليك . بيقولوا الواد اللى بيشتغل هنا بالليل فين
احمد : بنات مين الله يخربيتك هتودينا ف داهيه . قولتلهم ايه
عمرو : قولتلهم متعور شويه وف المطبخ اليومين دول
احمد : جدع ... اوعى تلبسنى ف حيط الله يباركلك
عمرو : عييييب انا عمرى لبستك ف حيط قبل كده
احمد : اسفوخس على دى تربيه دانت هارينى ... بس اتصرفت صح انت المرادى
عمرو : اه ! بس اديتهم رقمك ههههههههههههههه
احمد : يا اخى غور بقي . غور دانتو اشكالات هم انا هحرق ام الرقم ده ... ماتسيبنا ف حالنا ياعم
عمرو : لا بس فيهم واحده كانت جات قبل كده مع اهلها وتقريبا كان حصل بينك وبينها حاجه
احمد : واحده مين دى ! هما فين ف انهى ترابيزه
عمرو : اهو ! ف ترابيزه 8
احمد : استنى ! ودى ايه اللى جاب امها هنا دى
عمرو : هى مين دى
احمد : دى بنت عميد الكليه ..
عمرو : لا بس كانت بتسال باهتمام يعنى .... والبنات اللى معاها شكلهم نفس الاهتمام . بتقع واقف يابن الجزمه ايه شلة الملبن دى
احمد : ياعم غور .. انت اديتهم رقمى بجد
عمرو : بهزر معاك ياعم اديلهم رقمك ليه
احمد : طيب جدع . روح شوف شغلك
............
هدى : حظكو وحش بقي كان نفسي يبقي موجود
سمر : ماله يعنى ! وبعدين ابوكى هزقك بسببه
هدى : منا مش هسكت ع التهزيق ده وهثبت لابويا انه كان غلطان ف حق الواد ده .. عاوزه أعلم عليه علامه حلوه اوى
زهره : ليه ان شاء الله ما تكبرى مخك مش بتقولى انتى اللى قولتيله كلمتين بايخين ف الاول
هدى : ماهو الواد كان مضايقنى بصراحه .. مافيش ترابيزه بيقف عليها الا ويهزر مع دى ويكلم دى . وعيون الستات قبل البنات كانت عليه غير انى كنت حاسه انهم عارفينه وبيطلبوه بالاسم .. وزى مانتى شايفه كده المطعم فخم يعنى مش اى حد بيدخله ... وهو شكله معدوم ف النوعيه دى مش عاوزه الناس تتغش فيها
سمر : ههههههههههههههههههه عليا النعمه الواد شكله كان كارفك يا مزه
هدى : كارفنى ايه هو يطول ؟ انا اللى كنت قاعده مع ابويا وامى وماكنتش فايقاله بس .
زهره : طيب قومى نمشى بقي ماهو مش موجود
هدى : انتى ماسمعتيش الواد ده بيقول انه جوه ف المطبخ ... ناويه أعلم علامه حلوه النهارده
........................
احمد : شيف محمد
محمد : ايوه يا ابو حميد
احمد : دقيقتين خارج بره بس اشربلى سيجارتين عشان دماغى مش مظبوطه
محمد : ماشي يا حبيبى . خلصت اللى مطلوب منك طيب
احمد : كله يا شيفنا عند محمود ع القلايه
محمد : تمام . تتأخرش بقي
احمد : عيونى ..... عمور
عمرو : ايه يا حجيج
احمد : اول ما تلاقى البنات دى خرجت نادى عليا
عمرو : اشمعنى
احمد : اعمل اللى بقولك عليه بس
عمرو : تمام
.......................
( بعد 10 دقايق )
هدى : انت يا استاااااذ انت يا حضرت
عمرو : خير يا فندم اؤمرينى
هدى : فندم ايه وزفت ايه . ايه الاكل ده مين الحمار اللى عامله ... ايه الاكل ده
عمرو : لزومه ايه الغلط ده حضرتك ماله الاكل
هدى : انا بكلم ع الطباخين اللى جوه شكلهم مابيفهموش .. اندهلى الشيف لو سمحت بدل ما اعملكو فضيحه هنا
.......
الشيف محمد : خير يا فندم ! اؤمرينى
هدى : حضرتك ده منظر أكل ده .. مين الطباخ اللى جوه اسمه ايه
محمد : والله حضرتك احنا اكتر من 8 شيفات جوه وكلهم احسن شيفات ف مصر . ملاحظه حضرتك ايه
هدى : الاستيك ده انا طالباه well done اتفضل حضرتك دوقه كده لسا اللحمه نيه
محمد : حاااضر ثوانى حضرتك وهغيرلك الاوردر
هدى : ممكن ادخل المطبخ لو سمحت اشوف النضافه جوه
محمد : حضرتك من وزارة الصحه
هدى : منا لازم اتطمن على الاكل بنفسي وعلى نضافته .. بعد اذنك
محمد : بس كده ! اتفضلى
.............
( بتدخل تبص على كل الشيفات اللى موجودين ومش معبرينها اساسا )
هدى : انتو بس اللى شغالين هنا
مدير المطعم ( محمود ) : خير يا شيف محمد ايه المشكله
محمد : مافيش يا مستر محمود الانسه عندها مشكله ف الاوردر بتاعها
محمود : اتفضلى يا فندم وحالا هنغيرلك الاوردر
هدى : يكون احسن بردو
...........
سمر : ايه لقيتيه جوه
هدى : لا ! .. لو سمحت لو سمحت
عمرو : خير حضرتك فيه مشكله تانيه
هدى : لا بس هو مش انت قولتلى ان الاخ اللى اسمه معرفش ايه كده جوه ف المطبخ
عمرو : اه
هدى : لما دخلت ماكنش جوه
عمرو : معرفش والله . عن اذنك
.................
حسام : فاتتك انت القفشه اللى حصلت من شويه هههههههههههههههههههه
احمد : قفشة ايه
حسام : واحده بنت دخلت هنا وعماله تهبل وتقول الاكل والاكل ومعرفش ايه . بس مستر محمود اداهملها
احمد : واحده مين دى
حسام : اهو اسال الواد عمرو لما ييجى
...
احمد : واحدة مين ياض اللى دخلت المطبخ هنا وقلت ادبها
عمرو : هيكون مين . البت اللى سالت عليك
احمد : اهاااااااا دى جايه قاصده بقي . حبيبى .... شيف محمد هنزل الصاله هنزل انا الاوردر ع الترابيزه دى
محمد : برجلك دى ماينفعش يا احمد
احمد : الترابيزه دى بس يا مستر وبعدين الحمد لله .. الجبس مش تخين اوى ومتدارى ف البنطلون
محمد : طيب ليه . ابعد عن البنت دى شكلها بتاعة مشاكل
احمد : معلش
محمد : كلم مستر محمود لو رضى . البس وانزل
احمد : تمام
....
احمد : مستر محمود
محمد : خير يا احمد
احمد : انا نازل الصاله هنزل الاوردر لترابيزه 8 وراجع تانى
محمود : ليه !
احمد : معلش
محمود : لا
احمد : ههههههههههههههههههههه لا هنزل ... هااااا ؟ اتكلم ؟
محمود : هههههههههه ولاااه انت بتهددنى يالا مش انا اللى يتلوى دراعى . الترابيزه دى وبس
احمد : هههههههههههه حاضر .
......................
حسام : خد يا كبير الاوردر . ربنا معاك
احمد : هو انا داخل احارب يابنى انا داخل اربيها عشان تبقي تعلي صوتها كويس
..................
سمر : بس مالوش لازمه يا هدى اللى عملتيه النهارده ده عيب مايصحش
هدى : هشششش انتى خايبه . الناس دى لازم تديهم فوق دماغهم عشان يتظبطو . كان نفسي اوى ألاقي الواد ده كنت هعلملك عليه علامه كويسه
زهره : بصى بصى الواد اللى جاى علينا ده ههههههههههههه والنبى عسل ماشي بيزك برجله كده ليه
هدى : احيييييه ده هو .
سمر : هار اسود . هو ماله شكله مكشر ليه
احمد : ( بيرزع الصينيه على ترابيزتهم بمنتهى الغل . حاجبه وعنيه بيطلعو شرار وبيرزع كل طبق قدام كل واحده ) ( بيتكلم بعصبيه بطريقة واحد عاوز يتخانق ) حاجه تانيه يا انسه ؟
سمر : اححم لا متشكره
احمد : وسيادتك ! حاجه تانيه ؟
هدى : لا !
احمد : تؤمرى بحاجه يا ست البنات ؟
زهره : متشكره جدا
احمد : تمام ! بالهنا والشفا .... لو الاوردر ده معجبكوش بلغونى . انا جنبكوا
سمر : تمام . متشكره جدا يا
احمد : ( بيبصلها ومابيتكلمش وبيمشى )
.......................
سمر : انتى مافتحتيش بؤك ليه ؟ عماله تهرى علينا وتقولى هعمل وهسوى وكنتى جبانه جدا . ياشيخه اتلهى دانتى طلعتى بوء . ده الواد استفزنى انا شخصيا من رزعه ف الاطباق
هدى : وماردتيش عليه ليه يا ست الحلوه انتى
سمر : ههههههه خوفت . الواد كان منظره غبى اوى وهو واقف . انا خوفت ليه صحيح المفروض كنت سمعته كلمتين ف جنابه ع الطريقه اللى دخل بيها دى
زهره : هههههههههههههه قالى ست البنات ... ياغواتى والنبى حتة واد عسل
هدى : طب قومو انا ماشيه . انا غلطانه انى جيبتكو اصلا
..........................
سلمى : حلو البرفيوم بتاعك ده يا منون . أول مره تحطى منه تقريبا صح
منه : اه لسا جايالى علبه من فرنسا اول امبارح
سلمى : وانا فين علبتى يا روح امك . انتى ابتديتى تتخابثي يابت ؟ ماشى ابقي تفى على وشى لو جيبتلك اى حاجه تانيه .. شممينى البرفيوم ده تانى كده . قربي يا حلوه يا شطوره يا عسوله
منه : اهو ! ايه رأيك ؟
سلمى : اه والنبى هى الريحة
منه : ريحة ايه
سلمى : لا ماتشغليش بالك يا نن عيونى من جوه . قولتيلى بقي انتى كنتى فين قبل ما تيجى على هنا
منه : اهو كنت زهقانه كده روحت سيدى بشر لفيت على رجليا شويه
سلمى : سيدى بشر ؟ يا حبيبتى ! واشتريتى حاجه من هناك بقي على كده ؟
منه : لا كنت بتمشى بس مش اكتر
سلمى : الف سلامه عليكى .. المهم بس مش عاوزاكو تتأخروا بكره . انا هعلم ع البت دى علامه حلوه اوى هتفضل فاكراها عشان ماتجيش ناحية الواد ده تانى ... مش كده يابنات ولا ايه .. اللى تلعب بديلها مع احمد ده من ورايا او ورانا يعنى عموما هقطع ديلها . فاهمانى يا منه ؟
منه : طبعا . هى هتستهل ولا ايه ؟
سلمى : فعلا ! واللى تلعب معايا تستحمل بقي . مش كده يا منه
ساره : ( تقريبا فهمت سلمى بتفكر ف ايه وعماله تضحك )
منه : كده يا قلب منه
سلمى : اه ! مانتو لسا ماتعرفوش مين هى سلمى .. كده ولا ايه يا منون
منه : هههههههههه طبعا ( ابتدت تقلق من بصات سلمى ليها )
سلمى : مش يلا بقي ولا ايه الجو بقي تلج
منه : ايوه يلا النهارده كان يوم حلو عاوزه اروح انام
سلمى : عاوزاكى تشبعى نوم الليلدى عشان بكره هيبقي يوم حلو جدا .. جدااا يعنى وكل طير هيرجع للعشه بتاعته مش عاوزه اقول كلمه تانيه
ساره : ( ابتدت تخاف من شكل سلمى وهى بتتكلم ) يلا يا بنانيت . هتوصلينى يا لوم ؟
سلمى : اه هوصلك وهمشي . يلا
منه : يلا
.............................
ساره : انتى رايحه على فين
سلمى : رايحه المطعم لاحمد . هتأكد من حاجه . لغاية اللحظه دى مش عاوزه اظلمه
ساره : انا مش فاهمه حاجه
سلمى : مانشالله عن ام امك مافهمتى انا ناقصاكى دلوقتى اخرسي
ساره : هههههههههههههه ياخرابي
سلمى : الو !
احمد : الو ! ايوه يا لوم
سلمى : انت ف المطبخ ؟
احمد : هكون فين يعنى
سلمى : طب بقولك ! انا بره عند باب المطبخ من ورا . اطلع بس هديلك حاجه وهمي على طول
احمد : ماشي خارجلك اهو
............
احمد : ايه خير يابنتى . ازيك يا ساره
ساره : اهلا يا حمو
احمد : حاجة ايه اللى هتجيبيها
سلمى : اقلع المريله دى والنبى ورينى القميص اللى كنت جاى بيه
احمد : هو ايه اصله ده
سلمى : يووه ياا حمد يلا بقي مفاجأه والله
احمد : الصبر يارب . اهو ..
سلمى : ( بتمسكه من قميصه وبتشمه من فوق لتحت وبتتأكد انها نفس البرفيوم بتاع منه ....وهو واقف مستغرب )
احمد : فيه ايه ؟ انا عملت ايه انا ؟
سلمى : يا عنيا !! المهم هاجيلك بكره بدرى اخدك الساعه 8 كده نروح الكليه سوا يا حنين ياسبع البورمبه ... هاخدلك حقك بكره من البت اياها . وبالمره كده هاخد حقى انا كمان من اتنين حلوين مقطقطين . مفكرين انهم هيقرطسو امى
احمد : ( بيبلع ريقه ) انتى فاهمه حاجه يا ساره ؟
ساره : خااااالص
احمد : يلا . بكملت المصايب اللى بتتحدف فوق نافوخ الواحد . لله الأمر من قبل ومن بعد
........................................
الي اللقاء في الحلقه القادمه

كاتب الروايه هو احمد سعد و تم نشر الروايه مسبقا علي بيدج هو و هي و بيدج stories and novels

لينك الكاتب
https://www.facebook.com/profile.php?id=100010381862587

لينك بيدج/ هو و هي
https://www.facebook.com/howa.weheyaa/

لينك بيدج/ stories and novels
https://www.facebook.com/StoriesAndNovels2020