رواية مهلكتي من جزء 1 : 18

الجزء_السابع (الحلقه الاولى ) ( المطعم ...! ) ❤ ❤

................
ف الجزء السابق :_
هايدى : ايه يا احمد بتعمل ايه
احمد : بفرش الترابيزه عشان فيه جماعه جايين دلوقتى
بيرى : وانا بساعده
احمد : ربنا يكرمك يا بيرو ..
هايدى : طيب استنو اساعدكو
احمد : يا باشا الجمال ده كله مايشتغلش بايده احنا اللى علينا الشغل وانتى ارتاحى
هايدى : هههههههههههههه بطل بكش يابنى ( بتخبطه على كتفه )
بيرى : تقريبا هما دول اصحابك يا احمد صح اللى جايين دول ..!؟
احمد : ( بيلتفت بيبص عليهم وبيلاقى سلمى رافعه حاجبها وماسكه النضاره بايديها وواقفه مبلمه وعينيها بتطلع شرار )
احمد : " وجعلنا من بين أيديهم سداً ومن خلفهم سداً فأغشيناهم فهم لا يبصرون "
............. ( الأولى ) ❤
هدى : هو مش ده احمد ..!
منه : احييييه ! ده مقضيها ابن الجزمه
فريده : تعالو تعالو
مالك : ( بيوشوش مصطفى ) واد يا مصطفى انا هفطس . الواد تنح ههههههههههه
مصطفى : يانهار اسود اول مره اشوفه متنح التتنيحه السوده دى
مالك : إلحق ده بيقلع المريله ههههههههههههههه بطنى . بطنى وكتاب الله ما قادر
............
احمد : بقولك ايه يا كابتن هايدى انا هاخد اجازه ( بيقلع المريله )
هايدى : نععععم ! اجازه ايه خد هنا ... احمممد . واد يا احممممممد خد هنا رايح فين
احمد : ( بيسيبهم وبيدخل المطبخ )
...................
فريده : ههههههههههههه هو راح فين ... هار اسود عليك يا حمو
سلمى : ( ساكته ومابتتنطقش )
منه : ياسلمى انتى ساكته ليه . عجبك اللى بيحصل ده
....
بيرى : اهلا يا جماعه اتفضلو مكانكو فاضى مش انتو اصحاب احمد ...!
سلمى : ( بتبصيلها من تحت لفوق ومابتتكلمش )
منه : اه احنا يا حبيبتى
بيرى : طب اتفضلو ترابيزتكو جاهزه
فريده : احمد راح فين
بيرى : مش عارفه بس بطنه تقريبا وجعته ودخل المطبخ ..
منه : هههههههههههه ماهو كان حلو
بيرى : مش عارفه انا مره واحده لقيته بيقول انا شويه وجاى . دخلت معاه الكابتن هايدى مشرفة الصاله .... اتفضلو اتفضلو
سلمى : انا ممكن ادخل اتطمن عليه ؟
بيرى : هو دقيقتين وجاى يا فندم
سلمى : معلش هشوفه بس .. هدخل لوحدى وجايه
بيرى : طيب اتفضلى
...............
هايدى : ايه مالك يابنى !! اجاتزه ايه اللى انت عاوزها
احمد : مش عارف انا نافوخى سخن مره واحده وعينى رعرشت كده بترف اهى . ماهو ياحد جايب ف سيرتى ياحد هيهزا سيرتى كمان شويه ههههههههههههههه
هايدى : طب ايه خمسه كده وتيجى ورايا ...
احمد : اتفضلى يا كابتن اتفضلى .
سلمى : مساء الخير ...
هايدى : اهلا مساء النور ...
سلمى : انا صاحبة احمد .. قلقنا عليك كده لما لقيناك داخل مره واحده المطبخ . انت كويس ؟
احمد : ايه ؟ ( بيبصلها ومش مستريح )
سلمى : انت كويس ؟
هايدى : ههههههههههه يابنى مالك رد مانت لسانك مابيفصلش .. صاحبتك ماشاء الله زى القمر ..... يابختكو بيه الواد ده يا انسه .. دمه شربات
احمد : احححححم
هايدى : ودمه عسل كده . وهزاره حتى معانا بيخلينا نخرج من تعب الشغل
احمد : اححححححم اححححححم
هايدى : ايه مالك يابنى ! الروايه ملك ل بيدج هو وهى والكاتب احمد سعد فقط ده غير كمان ان الاستاذه غاده صاحبة المطعم بتشكر فيه بطريقه كبيره
احمد : اححححححححم . ااه بطنى . همووووت
سلمى : ( بتبص ل احمد وبتجز علىلا سنانها وعينيها بتستحلفله )
هايدى : يلا يا جماعه ولا ايه ع الشغل . الصاله هتقع كده
سلمى : اتفضلى يا فندم انتى وانا هجيبه وجايين وراك
هايدى : بسرعه بس . والف سلامه عليك ... بسرعه خالد لوحده
احمد : اتفضلى اتفضلى . جاى وراك اهو . يلا بينا .... يلا يا انسه سلمى
سلمى : لا استنى عاوزاك ثانيتين بس
احمد : ليه بس فيه شغل كتير والله ... والله فيه شغل ...
هايدى : ( بتمشى ) احمممممد يلا بسرعه
.....
احمد : نععععم ! بتبصيلى ليه
سلمى : ( بتبصيله وعينيها بتطلع شرار )
احمد : انا موصى الشيف يحضرلك طاجن جمبرى اللى بتحبيه ... ازودلك حاجه تانيه ؟
سلمى : ( مابتتكلمش )
احمد : ده غير الساقع بقي ماقولكيش . بتلج بقي وهيصه
سلمى : ( مابتتكلمش )
احمد : وال ايه بقي ... البطاطس .. يالهوووووى ع البطاطس خياااااال تمزمزى فيها كده وانتى بتاكلى الجمبرى
سلمى : ( مابتتكلمش )
احمد : بس انا زعلان منك ... اه والله حقيقى زعلان منك . قولتلك تيجى الساعه 5 تيجيى خمسه إلا ربع ليه ...اهى الربع ساعه دى طربقت الدنيا فوق نافوخى
سلمى : ( مابتتكلمش )
احمد : لا بس ايه الشياكه دى ! وحياة امى عسل .. ملبن كده
سلمى : ( ساكته خااااالص وهاديه وعنيها على عيون احمد )
احمد : ال .... ال الجماعه اللى شغالين معايا دول بنات حلال . كلهم متجوزين الحمد لله
انا اصلا لسا معرفش اساميهم حتى . انا زيي زيكو كده امبارح كان فيه طقم تانى غير دول .. النهارده لقيتهم البنات دى .... ج..... جا ... جايين يشتغلو يعنى . حتى انا زعقتلهم . طلعت ل مدير المطعم .. اللى هو اصلا كمان اتغير بقي واحده ست . واخدالى بالك ! قولتلها لا . ماينفعش الشغل ده ... انا مش هشتغل مع بنات . لا ينكن .. لا ينكن ابدااا وشوحت بايدى كده .. هى بصراحه اتفاجأت . خافت كده وخدت خطوه ل ورا .. ماهى خايفه بقي . زى منا خايف دلوقتى ... قوم ايه بقي .. طب والله بتضحكى اهو . قلبك طيب انا عارف
سلمى : ( بتبصيله ولسا نظرة الشر ف عنيها وبتحاول تقاوم احمد وانه بيحاول يضحكها )
احمد : قامت الوليه دى قايلالى خلاص نمشى اليوم ده يا استاذ احمد ... اه اه قالتلى يا استاذ احمد نمشى اليوم بس وبعد كده هنجيب ولاد يشتغلو معاك ... قولتلها ماشي عشان خاطرك بس. قصدى يعنى عشان خاطر المطعم يعنى ..... حلو الفستان اللى لابساه ده يا سوسو ! شيك اوى ... جايباه منين ؟ وبكام ؟ والنضاره جامده ... ريبان دى ؟
المهم قوليلى انتو جيتو ازاى .الروايه ملك ل بيدج هو وهى والكاتب احمد سعد فقط . جيتو مع مين ؟ وركبتو كام عربيه .... انا بطنى لسا بتوجعنى مش عارف ليه ؟ انا هدخل اخد اذن وامشي . انتو خدو قعدتكو وابقي اتصلو عليا لما تخلصوا ... ولا ايه ؟
سلمى : ( بتسيبه وبترجع للمطعم بتقعد مع الجماعه )
احمد : اللهم انى لا اسالك رد القضاء ! ولكن اسألك اللطف فيه
..
زياد : بص ! انا واقف فطسان انا وكل الشيفات معايا هههههههههههههههههههههههه
احمد : يافضيحتى . انتو واقفين من امتى
زياد : من ساعة ما طلعت للمديره وشوحت بايدك كده ههههههههههههههههههههههههههههه
الشيف خالد : هههههههههههههههههه ( بيقع ع الارض من كتر الضحك )
الشيف عبد الله : ( النار كانت هتمسك في طاقيته من كتر الضحك والطاسه بتتهزر منه )
احمد : خليك ف حالك يا بابا انت وهو .. احنا مسيطرين
زياد : هههههههههههههههههههههههههههه ( يخرب عقلك ) روح روح هات طلبهم وتعالى دانت حكايتك حكاية
احمد : ماشي ياعم . المهم طبق الانسه دى اللى قولتلك عليه ها .. طاجن جمبرى متحمرش كده وترتيبه حلوه
زياد : ههههههههههههه والله العظيم لامظبطلها طبقها البنت دى عشان خليتنى اشوفك مبلول كده
احمد : مبلول ايه ياعم اجرى ... انا نفسي كان راح خلاص
زياد : هههههههههههههههه
..........
منه : ايه يابنتى احمد فين
سلمى : جوه ف المطبخ هييجى ياخد طلباتنا دلوقتى
فريده : كويس يعنى ؟ اومال الحاجه اللى شغاله معاه دى قالت انه مسك بطنه ليه
سلمى : لا دى كانت عنده طست الخضه .. وهييجى دلوقتى
مالك : ههههههههههههههههههههههههههههههههه ( مش قادر يمسك سنانه وبؤه ومفتوحين ع الاخر )
مصطفى : ( كاتم الضحك من بطنه بالعااافيه
على : عمال يضحك مع نفسه
حسن : متخيل المنظر وحاطط ايده على بؤه
سلمى : اضحك يا مالك اضحك . اضحك يا حبيبى كويس انا عرفت وشوشتك مع مصطفى بقالكو يومين كانت على ايه دلوقتى
مالك : الحمد لله انك عرفتى هههههههههههههههههههههه
منه : البنات اللى شغاله دى بنات مسهوكه اوى
سلمى : بقولك ايه انتى كمان سيبينى ف حالى دلوقتى
هدى : هو فين احمد يا جماعه
بيرى : اهلا وسهلا يا فندم .. تحبو تشربو حاجه لما الاكل يجهز
سلمى : لا معلش ! احمد معانا هو هييجى يشوف طلبنا
بيرى : اه اوكااى ! عن اذنكو
مالك : ( ماسك بطنه )
فريده : اديلووووو
منه : بالراحه ع البت يا سوسو
ساره : ( عينيها ف عين مالك ومصطفى وضايعه من الضحك معاهم )
......
هايدى : ( عينيها على ترابيزة البنات وعلى سلمى تحديدا )
غاده : ايه يا دودو كله تمام
هايدى : اه يا مدام غاده كله تمام
غاده : ماشاء الله ايه الترابيزه اللى كلها بنات وشباب حلوين دول وعاملين جو ف المطعم من ساعة ما دخلو
هايدى : اححم دول اصحاب احمد
غاده : احمد مين . احمد بتاعنا ؟
هايدى : اه
غاده : طب بقولك .. حركة جدعنه كده اعملى ديسكونت 50% على قيمة الفاتوره .. بلغى محمد بالكلام ده عشان يخصم ع الفاتوره .. وهاتيلى الفاتوره عشان اوقع عليها كومبليمنترى
هايدى : اه تمام
غاده : اومال هو فين احمد
هايدى : جوه ف المطبخ
غاده : طيب تمام انا داخله المطبخ اتطمن على الكلام جوه
...................
غاده : ايه يا احمد واقف كده ليه
احمد : لا مستنى الساقع بس
غاده : انا عملتلك ديسكونت ع الفاتوره بتاع اصحابك 50%
( الناحيه التانيه سلمى بتقلق وبتقوم تتسحب ع المطبخ عشان تشوف احمد )
احمد : كده كتير يا استاذه
غاده : ولا كتير ولا حاجه عشان ييجو على طول بس
احمد : لا ماهو من ناحية هييجو على طول ف هما هتلاقيهم 24 ساعه هنا ..وبعدين هو ماينفعش قيمة الفاتوره تنضاف على راتبي وتتخصم اخر الشهر ؟ لو مش هينفع خلاص هخليهم يحاسبوا
غاده : ههههههههههه ينفع .الروايه ملك ل بيدج هو وهى والكاتب احمد سعد فقط والخصم هيبقي 70 % مش انت لوحدك اللى هتبقي جدع .. وبعدين دا جزء من دعاية المطعم اللى عاملينها وهنعملها ...ماشاء الله .. فيهم شوية مزز هههههههههههههههههههه كلهم اصحابك ؟
احمد : زمايلى اه ف الكليه عزمتهم النهارده قولت ييجو يحضرو
غاده : ماشاء الله . شكلهم مبسوطين صح
احمد : الحمد لله .
غاده : قممممممممر والله كلهم قمررررات
احمد : حضرتك اللى زى القمر يا استاذه والله
سلمى : ( بتدخل عليهم وبتسمع الكلمه واحمد بيشوفها قلبه بيقف )
سلمى : ايه يا احمد قلقتنا عليك
غاده : اهلا .. مساء الخير ايه القمر ده
سلمى : لا حضرتك اللى قمر زى ما احمد قال بالظبط .. انا صاحبته . صاحبته القريبه منه اوى يعنى
غاده : ماشاء الله
( الناحيه التانيه الشيفات كلهم متابعين الحوار من بعيد ل بعيد وهيموتو م الضحك .. احمد بيبصلهم بعينه ومصدوم )
غاده : المهم ماتبقاش مره واحده وخلاص بقي ؟ لا تيجولنا على طول انتو اصحاب مكان . ومعزتكو من معزه احمد
احمد : اححححم ... يلا يا شيف زياد الساقع ولا ايه
زياد : حااااضر ... يلا يا احمد تعالى
احمد : ربنا يكرمك .. عن اذنكو يا جماعه
سلمى : عن اذنك انا كمان يا استاذه وانشالله المطعم يبقي اكبر المطاعم ف البلد كلها
غاده : اتفضلى .. اتوصى بيهم يا احمد
.....................
احمد : ( ماسك الترى ( الصينية ) وعليها الساقع ورايح ينزلها للشباب . وسلمى ماشيه جنبه من عند المطبخ لغاية الترابيزه
سلمى : اقسم بالله العظيم ورحمه ابوك لنا مطلعه عينك ومسوده عيشتك وايامك الجايه
احمد : اخص عليك
سلمى : امشي امشى يابابا
.......
( رانيا بتسمع كلام احمد مع سلمى وهما ماشيين )
رانيا : بت يا بيرى تعالى تعالى ههههههههههههه
بيرى : فيه ايه ..
رانيا : البنت دى شكلها تبقي صاحبة احمد
بيرى : ايوه ماهما دول اصحابه اللى قال انه مستنيهم
رانيا : ههههههه لا شكلها الجيرل فريند بتاعته . البت مستحلفاله وعماله تمشى وراه من هنا ل هنا من بدرى وعماله تستحلفله عشان كان واقف مع هايدى ومع غاده هههههههههههههه
بيرى : بتهزرى ؟؟ جيرل فريند ؟ اااه عشان كده كسفتنى لما دخلت عليهم اخد طلبهم طب بقولك ايه . معايا بقي ف المصلحه دى عاوزاه ياكل ضرب النهارده . اتدلعى عليه
رانيا : ههههههههههههههه لاغى نور بقي معانا ف المصلحه دى
بيرى : البت حلوه بنت الجزمه . ايه ده ؟ ايه البياض والحلاوه دى يخربيت ابو كده ياشيخه انا اتعقدت دنا كنت فاكره نفسي حلوه
رانيا : قمممممر . والله قمر دنا كنت هعاكسها دلوقتى
بيرى : ترابيزه 13 بتناديلك روحى شوفى
.................
احمد : شرفتو ميتين اللى خلفونا والله يا جدعان
مالك ومصطفى : ( بيتفو البيبسي من بؤهم وبيضحكوا بصوت عالى جداااااااا )
منه وفريده : (ضحكة رقاصات )
ساره : ( ضاعت خلاص )
هدى واصحابها وباقى البنات : (ضحك بابتسامه حلوه ) مش قولتلكو يا بنات انه مخه لاسع وهيكرشنا
سلمى : ( بتبتسم بس بتخبى الابتسامه مش عاوزه احمد يشوفها )
احمد : هتطفحو ايه ..؟
منه : ههههههههههههههههههههههههههههه يابنى انا والله ما قادره اتكلم ارحمنى
احمد : شوفو نفسكو كده هتاكلو ايه ومعاكو المنيوهات اهى شوفو كده وهعدى عليكو كمان دقيقتين . اخلصوا ها مش فاضيلكو انا . انتو ايه اللى جابكو
فريده : هههههههههههههههههههههه عسسسسسل ياحمو والله
سلمى : ( بتبص لعين احمد وهو بيبصلها وبيستعطفها انها تفك تكشيرتها وتضحك )
احمد : احححم جايلكو تانى
......................
فريده : والله عسل ابن الجزمه انا هتجوزه يا جدعان
منه : تتجوزى مين ده يخصنى انا هههههههه
مالك : ههههههههه استر يارب
سلمى : ( بتسمعهم وشايطه )
لوكا : ياغواتى . والله العظيم حتة بلطى وهو ماشي ههههههههههه ايه يا جدعان ده ... المطعم شكلهم هنا معتمدين عليه بشكل كبير ..
سلمى : احمد شاطر ودماغه حلوه وفاهم هو بيعمل ايه
مالك : بس فقر هههههههههه فاهمانى يا سلمى
سلمى : فاهماك ياخويا
مصطفى : من ناحية فقر ف هو فقر جدا . بيقع ف كل نقره واختها على ما بيلحق يفوق من واحده بيلاقى التانيه طبلت على نافوخه ههههههههه
سلمى : ( بتبتسم ) عشان عينه زايغه
منه : زايغه ايه بس وهو ماله . احنا اللى بنعاكسه .. بقولكو ايه ما تيجو نطب عليه بكره ولا بعده ف البيت عنده ونقضى اليوم هناك مع مامته .... مامته دى بقي ماشوفتوهاش ولا قعدتو معاها ؟ حته مانجايه . دمها وخفة دمها اخف من احمد كمان
مصطفى : دى الغاليه دى . نوارة المكان كله ونوارة المنطقه كلها ربنا يخليها ويخليلها احمد وسالى وندى
مالك : المهم اختارتو هتاكلو ايه ولا لسا . هييجى يكرشنا والله
سلمى : انا مختاره من زمان
مالك : طب بس امسكى المنيو بتاعك والنبى وابقي اتكلمى
سلمى : مش محتاجه امسك المنيو يابنى انا عارفه هاكل ايه .. ولو مش موجود احمد هيجيبه
مصطفى : اححححم . اللهم صلى ... طيب يا جماعه انتو طلبتو ولا لسا ... طيب تمام . استنو بقي هعمل حتة فصل ف احمد هخليه ييجى يدلق علينا جردلين ميه وهيمشينا
سلمى : ( بتضحك ) ورينا هتعمل ايه
مصطفى : طب استنو !!!
يا كابتن .. يا متر .. ياسطااا لو سمحت تعالى عرفنا هناكل ايه
احمد : متر ؟ قوم تعالى كده معايا يا مصطفى عاوز اقولك على كلمه بينى وبينك
كل اللى قاعدين : ( ضحك متواصل بشكل عالى )
احمد : بتضحكو على ايه يا زباين يانص لبه انتو . بتضحكو على ايه .. اخرسوا ... تعالى يابنى قوم معايا
مصطفى : هههههههههههههههههه لا والله العظيم منا قايم . خلاص يا كبير
احمد : كبير ايه ؟ قوم يالا
مصطفى : خلاص بقي انا مشصغير ع اللى انت عاوز تعمله
احمد : وانا هعمل ايه يعنى .الروايه ملك ل بيدج هو وهى والكاتب احمد سعد فقط .. انا هوريك المطبخ اللى شغال فيه .. وبأجدعها طاسة تيفال هحشرها ف ... ف زورك
الجميع : ( تنطيط بشكل غريب وهما قاعدين من الضحك )
سلى : ( غصب عنها وبشكل لا ارادى بتضحك بشكل غريب وكبير )
احمد : ( بينسى مصطفى نهائي لما شاف ضحكة سلمى ) اقعد اقعد هعديهالك عشان خاطر الضحكه دى بس ... تطلبوا ايه يا حضرات
لوكا : انا عاوزه مشاوى
منه : وانا استيك
فريده : نص فرخه ع الفحم ياكبير مع بطاطس
ساره : وانا مشاوى بردو
مروه : مشاوى
هدى : مشاوى يا كبير
احمد : هو النهارده عيد ميلاد المشاوى فيه ايه ... وانتى يابنتى تطلبى ايه
ايمان : فيه عندكو يُز ولا مكيونه
احمد : فيه يز وفيه مكيونه ها اخلصى مش جايبك افك لوغاريتمات امك هنا
الجميع : ( تنطيط من كتر الفرحه والضحك .. كل اللى ف المطعم بيبصولهم وبيبتسموا )
ايمان : هههههههههههههههه انت بايخ والله . ياعم استنى هطيب يسا
احمد : اطيبي انا واقف اهو لغاية ما تفكرى تتطيبي ايه .. تاكلى سمك بويي ؟ بتحبيه انتى
ايمان : بجد فيه بويي ؟
احمد : اه فيه بويي وفيه كمان مكيونه وفياخ ع الجريل ..
ايمان : انت تطبيى ايه
احمد : سيبينى انا اطيبيبك على وقى . اشطا
ايمان : اشطا
سلمى : ( ضايعه من كتر الابتسامه وكتمة الضحك من قلبها .. واحمد متابعها وشايفها )
هدى واصحابها : ( عينيهم متعلقه برإكشنات احمد وكلامه وضايعين من الضحك )
احمد : وانتى يا اسراء هتطلبي ايه
اسراء : على ذوقك بقي يا حمو
منه وفريده : (باصين بشكل غريب ل احمد وهو واقف )
ساره : (متابعه الترابيزه كلها وبتبص لكل البنات وبتبص ل سلمى )
احمد : وانت يا شيلحف انت وهو تطلبو ايه
مالك : ايه ده مش هتسال سلمى ولا ايه ياعم
احمد : ياعم اخلص هتطفح ايه
مالك : مشاوى يا كبير
مصطفى : طالما كله مشاوى يبقي مشاوى بقي
على وحسن : نفس الكلام بردو
مجدى : وانا عاوز ال..
احمد : هشششش اخرص هجيبلك مشاوى زيهم مش ناقص قلبة دماغ
مجدى : هههههههههه امرك يا كبير
..........
( بيرى ورانيا ونور متابعين الحوار من بعيد كل واحده ف مكانها وعين كل واحده على ترابيزة الجماعه )
رانيا : يخربيت دى شله . ايه العسل ده يابت يا نور
نور : اسكتى والله العظيم انا ماشوفت كده . عارفهم فين دول
بيرى : ده شكله كده هو كبير الشله بتاعته وهو اللى عازمهم .. الواد ده وراه حكايه
رانيا : على فكره انا لاحظت حاجه كده
بيرى : حاجة ايه
رانيا : هايدى مولعه .. متابعه الحوار من بدرى وعينيها على العيال دى وعينيها على احمد .. الواد شكله دخل دماغها يا جدعان هههههههههه
بيرى : لا شكلنا كده داخلين على ايام عنب سيبك انتى هههههههههههههههههه
................
الي اللقاء في الحلقه القادمه

كاتب الروايه هو احمد سعد و تم نشر الروايه مسبقا علي بيدج هو و هي و بيدج stories and novels

لينك الكاتب
https://www.facebook.com/profile.php?id=100010381862587

لينك بيدج/ هو و هي
https://www.facebook.com/howa.weheyaa/

لينك بيدج/ stories and novels
https://www.facebook.com/StoriesAndNovels2020