................
( ف الحلقات السابقه )
سلمى : مش عارف مين التانى ؟
احمد : هو انا اقدر انساه ؟ هو ده يقدر يتنسى ده .. دا الواحد ينسي الدنيا كلها وماينساهوش .... الواد كريم بتاع القهوه
سلمى : ( بتعض على شفايفها وبتمسك عصاية المكنسه اللى جنبها وبتجرى وراه وبتنزل فيه ضرب )
................... ( الرابعه ) ❤
( الرابعه صباحا )
ام احمد : مانمتش ليه ياواد ؟ مش هتقوم بدرى عشان جامعتك
احمد : هنام دلوقتى
ام احمد : و مالك منشكح ومبسوط كده وعمال تضحك
احمد : مافيش يا حبيبتى ... عادى
ام احمد : هههههههههههه بس انا عارفه
احمد : مانتى لازم تبقي عارفه مانتى اللى مربيانى !
ام احمد : إوعاك تزعلها ولا تهون عليك يا احمد ...
احمد : الدنيا كلها تهون ماعداكى انتى واخواتى وهى يامه !
ام احمد : بس خد هنا انا عاوزه اعرف منك حاجه
احمد : اسالى ! انا بحب الدردشه بتاعتك دى جدا ههههههههه
ام احمد : انا عاوزه اعرف السر ايه ! ليه هى ؟ ماتقوليش عشانها حلوه وزى القمر ... أكيد فيه سر
احمد : عاوزه تعرفى ؟
ام احمد : ياريت ! عشان انا كل مره بقول مش معقول الضعف اللى ابنى بيكون فيه مع البنى ادمه دى ... دانت كان منظرك وحش اوى وهى ماسكالك المكنسه وبتجرى وراك وانت بتجرى ومرعوب هههههههههههههههههه يوه كاتكو نيله خليتونى كل شويه اقوم من نومى اضحك على منظركوا ... منظركو يشرح القلب العليل
احمد : اهو انا بحبها عشان السبب ده ... قلبى كان عليل لغاية ما شوفتها يامه
قلبى كان مكسور بعد موت ابويا ! وانتى عارفه انه كان كل حاجه ف الدنيا بالنسبالى ... خرجت اواجه حياتى وانا قلبى كان لسا عليل مش قادر يتنفس شويه هوا وهو مش على وش الدنيا ... لغاية ما شوفتها ! ضحكتها وهى ماشيه مع صحباتها يومها ف اول يوم اشوفها فيه كانت ضحكة ابويا ! وشوفته واقف جنبها وبيشاورلى وبيقولى هى دى يالا !
ام احمد : بتهزر صح
احمد : والله العظيم تلاته اول مره اشوف فيها سلمى لمحت ابويا ماشي جنبها وبيشاورلى عليها وبيقولى هى دى اللى خليتك تحلم بيها النهارده ! حتى انا من ذهول اللحظات دى فقدت النطق ومقدرتش اتكلم اصلا .. بس فوقت لما لقيتها اختفت من قدامى ! وفضلت اجرى زى المجانين ادور عليها . عشان ألمح ابويا من تانى .. بس تستاهل .. تستاهل ولا لا انى احبها بالشكل ده ؟
ام احمد : هههههههههه طول عمرك ذوقك حلو ف البنات يا صايع
احمد : بنات ايه بقا هى مخليانى اشوف اى بنات ؟ دى العلقه اللى خدتها النهارده تخلينى احلف ما ابص لبنت تاني ... بقولك ايه هو انا عينى لسا وارمه
ام احمد : ههههههههههه لا بقت حلوه ... ودلوقتى هتعمل ايه مع البت كارمن .. هتاخدها الجامعه معاك ف سكتك
احمد : كارمن مين ؟ مانشالله ما راحت .. وبعدين انا شكلى مش رايح اسبوعين تلاته ...
ام احمد : ليه كده ؟
احمد : لما الست سلمى تقولى روح هروح .. .. اه لاحسن دى ايديها تقيله اعوذ بالله
..........
( السابعه صباحا )
ام احمد : ألو !
سلمى : صباح الفل يا ست الكل
ام احمد : سلمى ؟ بترنى ليه دلوقتى
سلمى : جامعه بقا .. الباشا لسا نايم ولا ايه
ام احمد : اه يا حبيبتى لسا نايم .. نايم متاخر
سلمى : اممممم ومتأخر ليه طيب
ام احمد : كان قاعد سرحان عمال يضحك طول الليل يا عينى .. كان مبسوط
سلمى : احممممم ! وكان مبسوط ليه بقا
ام احمد : انتى مالك بقا ؟ ابنى وربنا يجعله مبسوط على طول يارب
سلمى : خليكى حلوه وقولى .. كان مشغول بإيه ؟.
ام احمد : هيكون مشغول بإيه يعنى . بالعلقه اللى انتى اديتهاله .. دانتى مفتريه وقادره ... ربنا يعين ابنى عليك
سلمى : هو انا لسا عملت فيه حاجه ؟ دنا هربيهولك . عشان شكلك كنتى مشغوله وانتى بتربي .. ... المهم بقا .. بعد اذن حضرتك لو مش بتقل عليك تصحيه وتديله التليفون عشان أكلمه لان الخط بتاعه معايا زى مانتى عارفه
ام احمد : طيب استنى !
....
ام احمد : حمو ! بابا إصحى .. مش هتروح الجامعه
احمد : يا ماما انا ملحقتش انام ! .. وبعدين الست زفته ماعرفتنيش لسا هروح ولا لسا
ام احمد : ( بتبص على التليفون اللى ماسكاه وبتضحك لان سلمى ع الخط وسامعه كلامه ) يا ولا اصحى يا ولا .. وبعدين انت قصدك مين على الست زفته ؟
احمد : هو فيه غيرها ! سلمى
ام احمد : مالها سلمى ! اصحى يمكن تكون مستنياك ولا حاجه
احمد : مستنيانى فين ؟
ام احمد : ( بتحط التليفون على ودنه وبتمسكهوله وبتسيبه وبتخرج )
سلمى : بقا أنا ست زفته ؟
احمد : ماترحمى امى بقا .. انتى عامله زى العفريت العلبه ليه كده
سلمى : هههههههههههههههه هههههههههههههه طيب اصحى يا حلوه يلا . ورانا جامعه
احمد : هتفرجى عنى يعنى ؟
سلمى : ايوه يلا .... نص ساعه بالكتير هعدى عليك .. وماتفطرش . عشان هنروح نفطر الاول . هتعزمنى على فول وفلافل هنفطر انا وانت وساره وبعدين نروح ع الجامعه
احمد : خلاص ! وانتى خارجه م البيت ادينى رنه على تليفون امى
سلمى : اشطا .. جبتلك رقم جديد اهو وسجلت عليه رقمى ورقم امك
احمد : طيب امشي .. انا معرفش انا ايه اللى مصبرنى على ذبله زيك
سلمى : ههههههههههههه عشان بتحبنى ومابهونش عليك . صح
احمد : طبعا صح
سلمى : هو ايه اللى صح
احمد : انك مابتهونيش عليا
سلمى : وبالنسبه للكلمه اللى قبلها
احمد : اى كلمه ؟ انا صاحي ومش مركز
سلمى : ههههههههههههههه حتى وانت لسا صاحي رخم زى مانت ... طب قوم قوم بلاش دلع ... حلمت بيك النهارده .. باي
احمد : الو ! الووووو ! حلمتى بإيه ؟ الو ! يابت .. ياحاج اسماعين ... قفلتى ؟
( بيرن عليها تانى مابتردش )
....
ساره : دانتى كهينه اعوذ بالله . الواد عمال يرن ردى عليه
سلمى : ههههههههههه ههههههههههه ههههههههههه هههههههههه انا قاصده .. هجننه والله ...
ساره : هو لسا هيتجنن ... لازم يعنى تفشرى عليه وتقولى انك حلمتى بيه
سلمى : ومين قالك انها فشره ؟
ساره : الله الله .... حلمتى بيه بجد ؟
سلمى : اه والله ! وكان حلم يا نهااااااااااااااارى عليه ..
ساره : لالا لا لا لا .. هتحكيلى
سلمى : بعينك
.................
( ف الصاله )
احمد : ( ماشي بيغنى بيلاقى سالى بيشيلها وبيلف بيها ) كل القصايد .. من حلا عينيك . من دفا ايديك .. كتبتن وقلتن
سالى : إلحقى إبنك ياماما .. ماشي يغنى ..
احمد : ومغنيش ليه بقا . ها ؟؟ يخربيت حلاوتك وانتى قمر كده
سالى : دا شكلك رايق النهارده
احمد : ركزى ف مدرستك اللى رايحاها . مالكيش دعوه بيا
سالى : ليه بس مانت بتحكيلى كل حاجه ... قايم مبسوط ليه ؟
احمد : بكره هتفهمى ! يلا جهزى نفسك على ما اغسل وشي ونفطر واوديك مدرستك . واوصى عليك الاساتذه اللى هناك ... .. ومش هقولك ذاكرى ولا ماتذاكريش . ده مستقبلك انتى . ولو بتحبينا وبتحبى بابا لازم تتعبي وتذاكرى . اشطا ؟
سالى : اشطا
احمد : هاتى حضن بقا وتعالى نصحى ندوشه تفطر معانا على ما ماما تخلص الفطار
............
مصطفى : الو ! ايوه يامه . احمد فين ؟ تليفونه مقفول
ام احمد : معاك اهو ! بيفطر .. تليفونه مش مقفول . تليفونه مسحو
احمد : ( بيشد التليفون ) ايه ؟ انتى غاويه فضايح وخلاص ..
ام احمد : ( بتضحك هى والبنات وبيغمزوا لبعض )
احمد : ايوه يابنى !
مصطفى : ايه يابنى تليفونك ماله ؟ وجاى ولا ايه
احمد : اه ربعايه ونازل .. هنزل اودى البنات على مدارسهم وهقابلكو ع القهوه ..
مصطفى : حلو ! على ما تخلص نكون فطرنا ومستنيينك ! بس انجز بقا
احمد : تمام !
............
احمد : فيه ايه ؟ انتى غاويه فضايح ليه ياست انتى .. تليفونه مسحوب .. اهدى يا حجه شويه
ام احمد : ههههههههههه والنبى ما ليك الا اللى مربياك
احمد : نفسي افهم انتى معايا ولا معاها ..
ام احمد : معاها هى .
احمد : مع اخوك ولا معاها يا بت يا سولا
سالى : انا بحبك اه ! بس معاها هى طالما ماما معاها
احمد : وانتى يا زبله انتى . مع مين ؟
ندى : سلمى !
احمد : حلو ! احنا نفركش علاقتنا دى وكل واحد مننا يروح لحاله . اشطا يامه
ام احمد : هههههههههههه طب قوم إلبس يلا عشان ماتتأخروش .
سالى : يلا انا جاهزه
( الباب بيخبط )
ام احمد : مين بيخبط دلوقتى يا ترى شوفى مين يا سالى
سالى : ( بتفتح الباب بتلاقى كارمن ) هو انتى ؟
كارمن : يا صباح الفل على احلى عيله ف الدنيا .... انا مفطرتش وجايه بقول يارب الاقيك لانى برن ع الرقم بتاعك من امبارح رد عليا راجل غريب كده شكل النمره غلط ... وقولت يارب ألحق احمد واروح معاه الجامعه
احمد : احمد مين ؟
كارمن : احمد انت .. منا كل يوم هاجى عشان نروح سوا بما انك ف سكتى ! على ما اطلع عربيتى ! وهعدى عليك كل يوم نروح سوا ..
احمد : يا صلاة النبى !
ام احمد : ( كاتمه ضحكها ) اقعدى افطرى معانا يا كراميلا !
كارمن : ياريت ! عشان أكلك واحشنى وخصوصا شوية الفلافل اللى بتعمليهم على ايدك انتى
احمد : انا عندى مغص شكلى مش هقدر اروح الجامعه
ام احمد : مغص ايه ( بتضحك ) مانت حلو اهو . بطل دلع ياواد انت .. يلا اخلص خد اختك واختك .. وكراميلا اختك بردو وروحو سوا
كارمن : كراميلا ايه ياختى ؟ مين دى اللى اخته ؟ انا خطيبته .. انتى بتهزرى ولا ايه .. يلا يا استاذ خش كمل لبسك عشان نلحق نمشي ...
احمد : يا جماعه عندى مغص يا جماعه .. يا جماعه هموت
( تليفون أم احمد بيرن )
ام احمد : ( بتبص ع التليفون .. وبتبص لاحمد وهى فطسانه وهتموت حرفيا )
احمد : ( بيبص على تليفون امه اللى بيرن وبيبص على امه وبيبص على كارمن ) مين يامه اللى بيرن .. مصطفى مش كده ؟
ام احمد : لا مش مصطفى ! صاحبك التانى .!
احمد : يعنى اولعلكوا ف نفسي ؟
سالى : هههههههههههههه انا فهمت ماما بتضحك ليه ..
كارمن : فيه ايه يا جماعه .. انا مش فاهمه حاجه ؟
( ام احمد بتدخل المطبخ كأنها هتعمل شاى .. وبترد على سلمى من جوه )
ام احمد : الو !
سلمى : ايه يا حبيبتى فينك ... برن من بدرى
ام احمد : معلش ! كنا بنفطر ماكناش سامعين
سلمى : طيب قولى لاحمد ينزل انا خارجه من البيت اهو انا وساره وهنعدى عليه
ام احمد : ما تروحى الجامعه وهو هيقابلكوا هناك
سلمى : ليه ؟
ام احمد : اصله لسا هينزل يوصل اخواته على مدارسهم ويمكن يتاخر .. انتى عارفه بقا ان سالى لسا داخله مدرسه جديده . الاعدادى ومش عاوز يسيبها لوحدها . دى عادة ابوه كان بيعملها ومش عاوز يخلفها عشان البت ماتزعلش
سلمى : خلاص يا حبيبتى معاكى حق ... قوليله طيب اننا هنستناه ف الجامعه .ف المكان بتاعنا اللى هو عارفه .. اشطا
ام احمد : اشطا يا روحى ! ..
سلمى : حبيبتى انتى .. باى باي
ام احمد : ف رعاية الله يا حبيبتى
...............
احمد : ( بيبص على امه اللى خارجه من المطبخ بتضحك )
ام احمد : قوم يلا يااحمد
احمد : اقوم اروح فين . مش قايم انا
ام احمد : قوم وصل اخواتك يلا .. وخد كارمن معاك انت ومصطفى والعيال وهات ايمان واسراء معاك
احمد : الدار آمان يعنى ؟
ام احمد : امان يا قلبى . قوم يلا انت بسرعه
احمد : لا انا هخلى كارمن تسبق مع ايمان واسراء ع الجامعه وانا هبقي اجى مع الشباب . لانى لسا هوصل البنات دى للمدرسه .. انتى سلمتى على ايمان واسراء وامانى ولا لا ؟
كارمن : طبعا ! احنا دخلنا بيوت المنطقه كلها . سلمنا عليهم كلهم .. البت ايمان بقت عسل اوى ... ولدغتها قمممممر اوى ههههههههههههه كنت هفطس وانا بكلمها
..............
( ع القهوه )
مصطفى : ايه ده ؟ الفنان ايه اللى منزله مع كارمن . هى البت كانت بايته عندهم ولا ايه . ايه اللى جابها هنا دى الساعادى ؟
على : يخربيت الضحك ... شوفوا شوفوا منظره عامل ازاى ههههههههههه خدتوا بالكو . بيغمزلنا والله من بعيد
..
احمد : صباح الخير عليهم !
مصطفى : اهلا يا صباح الفل .. صباح الفل يا كارمن ... كنتوا منورين المنطقه امبارح انتو
كارمن : بنوركوا والله يا جماعه ..
احمد : فين ايمان واسراء ...
مصطفى : شويه كده وهيحصلونا ع الجامعه
احمد : يحصلونا ايه ... رن عليهم . رن على ايمان كده ! عشان هياخدوا كارمن ويسبقونا احنا . انا لسا ورايا ساعه ع الاقل .. ( بيبص ل مصطفى وبيغمزله ) ولا اقولكوا ؟ ماتروحو سوا ع الجامعه وخدوا كارمن وانا هبقي احصلكوا
مصطفى : ايه ؟ اه .. يعنى نعمل ايه
احمد : تعرف يا مصطفى .. انا كل يوم بتأكد ان الذكاء ده موهبه والله يابنى مش كل الناس عندها اوبشن الذكاء ده
حسن : ( بياخد باله من احمد ) خلاص احنا هناخد كارمن معانا .. وانت خلص وابقي حصلنا
احمد : حبيبى يا حسن مانتحرمش ..
كارمن : مين قالكوا انى همشي بقا .. عادى انا هستناك يا عم !
احمد : لا اصلى هعدى اعمل مشوار كده .. بقولك ايه ! انا مش عاوز وجع دماغ ..
كرامن : ههههههههههههه خلاص اشطا . بلاش بس عصبيتك دى علينا . لساها زى ما هى
احمد : بقولكو ايه ! تعرفوا قصة سيدنا يوسف ؟ لما ابوهم قال لاخواته يابنى لا تدخلوا من باب واحد وادخلوا من ابواب متفرقه
مصطفى : اه مالها ؟
احمد : عارفها يعنى القصه دى ؟
حسن : ( مسخسخ وباصص لاحمد وبيغمزله ) اه يا ريس عارفينها ماتقلقش .. يلا بينا يا جماعه
احمد : عليا النعمه انت اللى بتفهم ياض يا حسن
.......
( ف الجامعه )
سلمى : مالك يا منون ! من ساعة ما جيتى وانتى مش ف المود . مالك يا روحى ؟
منه : مصدعه بس والله يا لومه ..انتى عارفه بقا ان اول يوم ده والنوم اللى بيتلغبط ؟ شويه بس كده لما اشربلى كوباية نسكافيه هفوق ..
فريده : تصدقوا لمة الجامعه كده كانت وحشانى ! حاسه ببهجه كده .. هتحضروا حاجه النهارده ولا جايين فسحه بس .. انا واحشنى اوى انى اشوف الواد احمد حوالينا
سلمى : هههههههههههه لا مافيش محاضرات النهارده احنا جايين ناخد من تانى على جو الجامعه واصحابنا ... العيال اتأخروا ليه ؟
منه : مصطفى جاى هناك اهو .. بس جاى لوحده
سلمى : استنى !! ايه يابنى ! جاى لوحدك ليه ؟
مصطفى : لا العيال جايين اهو ورايا !
سلمى : كلهم معاك يعنى ؟
منه : ( بتبص من بعيد عاوزه تشوف أحمد )
مصطفى : اه كلنا .. ماعدا الفنان ! هييجى كمان شويه .. بيوصل اخواته المدرسه وهييجى على طول
سلمى : اهااا
منه : ( بتزعل انها مش هتشوفه .. وخايفه تشوفه وتواجه عنيها ف عينه )
سلمى : الواد مالك ومجدى طبعا مش جايين النهارده ؟
مصطفى : ولا الاسبوع ده كله .. مالك مشي بالليل امبارح ! والواد احمد2 بتاع المنصوره هو وعماد مش جايين بردو .... هييجو من الاسبوع الجاى
سلمى : اها ! مش ده على اللى هناك ده ؟
مصطفى : اه هو كان جاى مع البت كر...اه اه هو
سلمى : بت كركر ايه ! بتقول ايه ؟
مصطفى : يابنتى بقولك انه جاى اهو ! ايوه هو
سلمى : ( بتلمح كارمن ماشيه قدام على من بعيد وماشيه مع ايمان واسراء ) هى مش دى الانسه الحلوه الدلوعه حبيبة ابوها اللى جايه من ألمانيا
مصطفى : ايه ده ؟ اه هى .. انتى عرفتيها ؟
سلمى : اهلا وسهلا ! داحنا بيتنصب علينا بقا .. دانتو ليلة اهاليكو مزفته على دماغكوا
منه : ايه الحكايه ! المانيا ايه ؟
سلمى : هتعرفى دلوقتى كل حاجه ... خلينا بس نفهم ؟؟ اندهلها يا اذكى اخواتك
مصطفى : هما جايين اهو ..
سلمى : اه وكل واحد داخل من حته شكل علشان ماناخدش بالنا يعنى ؟ تصدقوا انكوا اذكيا ؟
مصطفى : اعوذ بالله ! بتعرفى ازاى ؟
سلمى : انتوا اللى مفضوحين ...
.............
احمد : الو ! انا احمد يالا بس بكلمك من تليفون الواد كريم .... ا انت فين ؟
سيف : داخل عليك يا كبير ... اطلبلى كرسي معسل معاك
احمد : الاول بس سبع ولا ضبع .. عرفت مكانه ؟
سيف : عرفته يا عم ! انا معاك ف العركه دى .... يلا انا لمحتك اهو .. اقفل
........................
ايمان : يا صبااااااااااااااح الفي على احسن بنات ف المجييه كيها .... وحشتووووووووووووووونى
سلمى : وانتى اكتر يا ايمان . تعالوا .. وحشتونى جدا
( كلهم بيسلموا على بعض )
ايمان : اعرفكوا ع الوجه الجديد
سلمى : لا عرفناها ... كان لينا الشرف اننا نقابلها امبارح
كارمن : اتقابلنا امبارح وعرفتها بس معرفتش القمرات دول
منه : اتعرفتوا على بعض فين ...
ايمان : استنى بس يا منه ! دى اسمها كايمن ؟
منه : اسمها ايه ؟ كايمن ؟
ايمان : يا ناصحه اسمها كايمن .. كااايمن
منه : اهاااا . انا بردو اللى ناصحه هههههههههههه كارمن .. تمام كملى
اسراء : كانت جارتنا ومعانا ف المنطقه بس سافروا ألمانيا من حوالي 8 سنين كده ورجعوا من يومين ... وكانو مخلصينلها كل حاجه وورق جامعتها . هتكمل كليتها هنا
سلمى : زى القمر يا كارمن .... انتى جايه معاهم من سيدى بشر بقا ولا اتقابلتوا مع بعض بره الجامعه
كارمن : لا من هناك . عديت عليهم وجيت معاهم ... كنا جايين كلنا واحمد معانا بس هيوصل اخواته على مدارسهم وهييجى
سلمى : اااااه ! انتى شوفتى احمد بقي
كارمن : شوفته ايه ؟ دنا فطرت معاه هو واخواته كمان ف البيت .. ياجدعان بقولكوا خطيبى .. خطيييبي هههههههههه
سلمى : يا حبيبتى
منه : خطيبك ؟ ايه حكايه خطيبك دى ؟ ايه الحكايه يا جماعه
سلمى : ( أمبير الغضب عندها بقي عالي وعنيها بتطلع شرار حرفيا )
ساره : ( واخده بالها من سلمى ) طيب تمام يا جماعه احنا هنفطر بقي ولا نجيب شاى ولا ايه ..
منه : لا انا عاوزه افهم ايه الحكايه .. وايه حكاية خطيبى دى ؟
ايمان : هههههههههههه انا هفهمكوا
كارمن : ( بتبص ل سلمى ف تحدى واضح ) مش محتاجه تفهميهم يا مونمون .. الكلام واضح . انا خطيبته يا جماعه .. ومقرى فاتحتنا من 8 سنين كمان
سلمى : ( بتنقض عليها تجيبها من شعرها ) تعالى بقي عشان انا ساكتالك من امبارح يابت الكلب انتى ... وساكته ومستحمله وكاتمه ف قلبى وساكته لكلام أمك .. تعالى ( بتنزل فيها تلطيش وضرب واقلام على وشها )
ساره : ( بتحوش سلمى عنها ومش قادره )
كارمن : اااااااااااااااه إلحقونى !
مصطفى : سلمى . سلللللللمى . عيب يا سلمى استنى .. حوشوها يا بنات
ايمان : يا سيمى ... سيمى
سلمى : ( بتلطش لايمان هى كمان ) مانتى جايباها وجايه معاك يابت الواطيه انتى كمان
مصطفى : يا سلمى استهدى بالله
سلمى : ( بتلطش ل مصطفى ) إبعد انت وحياة امك لسالك روقه عشان تبقي تدارى على صاحبك
منه : ( بتخاف من شكل سلمى ) ياسلمى اهدى ! اهدى .. محدش يستاهل اللى بتعمليه عشانه اهدى
سلمى : ( بتلطشلها ) وانتى مال اهلك انتى يستاهلوا ولا مايستاهلوش . غورى من وشي .... اى كلب فيكو بعد كده يلم لسان أهله عشان ماتبقاش سنه سوده عليكو .. انتو فاهمين ؟
كارمن : ( مش فاهمه هى اتعجنبت ليه وعماله تعيط .)
(ايمان واسراء بيوقفوا كارمن وهما عاملين انهم زعلانين عليها إلا انهم ف نفس الوقت كاتمين الضحك من المنظر )
( مصطفى والشباب بيمشوا ناحيه الكافتيريا وبيبعدوا )
( ساره وفريده بيهدوا سلمى وبيقعدوها على جنب )
سلمى : سيبونى دلوقتى ! بعد اذنكوا
................
( ع القهوه )
سيف : وجايلك يا معلم بعد ما عرفت مكانه بالظبط .. وعرفت هو كانن فين دلوقتى ....
احمد : متأكد يا سيف !
سيف : عيب عليك ! دا اللى جايبلى المعلومه قريب منه جداااا ... وبيحب يخدم ! وسعالى اكتر كمان لما عرف انك انت اللى محتاج المعلومه
احمد : ليه ؟ مين اللى ساعدك ؟
سيف : الواد يونس
احمد : احيه ! يونس ؟
سيف : شوفت بقا ههههههههههه اهو انتوا الاتنين كنتوا تعجنوا بعض كل كم يوم وف الاخر نصالحكوا على بعض وتبقوا حبايب شهر واحد وترجعوا تعجنوا بعض
احمد : بقي يونس ف شرطه معاك ؟
سيف : اه ! وجاب المعلومه من واحد حبيبه ... وقال سلملى على احمد وهييجى يكلمك اليومين اللى جايين لانه نفسه يشوفك ... من ساعة ما سابوا المنطقه وهو عاوز ييجى ...
احمد : من بعد ما راحو القاهره وقعدوا هناك وانا معرفش عنه حاجه
سيف : الُمهم ! الكلام على ايه ؟ ناوى على ايه ؟
احمد : بُص يا ابو السيوف انا اتضربت غدر واتكومت واترميت ع الطريق سايح ف دمى ... واهلى وحبايبى قلوبهم اتشحتفت عليا وانا بين الحياه والموت ومش دارى بالدنيا .. وغير كده كسرتهم لما بصيت ف وشوشهم ومكنتش عارفهم ... دى عندى كبيره .. ولازم اخلص حق اهلى وحبايبى من اللى حصل ده ... وكمان فيه سبب تانى .. محدش هيعرفه دلوقتى لكن انا عاوز اعرفه
سيف : طيب ! انا معاك ف العركه
احمد : لا يا حُب انت تشكر لغاية كده .. انت لغاية كده مقصرتش نهااااااااائي .. اللعبه لعبتى انا !
سيف : وحياة امك معاك ! وماتخلنيش أقل أدبي
احمد : تقل ادبك على مين يالا
سيف : يابنى انا كلها كم سنه هتخرج وهبقي ظابط ... وهتلاقينى اجيبك احفل عليك كل يوم
احمد : ( بيمسك الكوبايه ) تحفل عليا ؟
سيف : هههههههههههههه بهزر يا سيد الناس ... العين ماتعلاش عن الحاجب يا كبير .. وطول عمرك الكبير بتاعنا
احمد : اظبط الكلام ... هقوم امشي .. ولما تنوى ابقي رنلى ... ساعتين هتلاقينى عندك ..
احمد : اتوكل انت على الله ! هات بس تليفونك اكلم الواد مصطفى لان الشريحة بتاعتى وقفت مش عاوزه تشتغل
سيف : خد ياعم !
احمد : الو !
مصطفى : الو ! مش ده رقم سيف يابنى
احمد : اتنيل ! مانت عارف ان تليفونى واقف ! الدنيا ف الجامعه عامله ايه
مصطفى : ماتجيش
احمد : ليه ؟
مصطفى : سلمى بتاكل العيال
احمد : لييييييييه ؟ زعلتوها ولا ايه
مصطفى : هههههههههههه ( حسن وعلى جنبه وسامعين صوته لان مصطفى مشغل الاسبيكر ) ولا جينا جنبها ... بس وحياة امى بتاكل العيال .. عجنتنا كلنا وعدمتنا العافيه
احمد : نهار ابوكو اسود ! زعلتوها ولا ايه يا بغل انت وهو وهى وهى
مصطفى : وحياتك ماحنا اللى زعلناها
احمد : اومال مين يا حيلة ابوك
مصطفى : الفنان بتاعنا ...
احمد : مين ؟
مصطفى : هههههههههههههه انت ! دى هتشرب من دمك ودم اللى يتشددلك ...
احمد : ليه يابنى ؟ يابنى يا حبيبى ليه ؟ انت اخبارك كلها زى وشك .. فيه ايه ماتفهمني
مصطفى : الست كارمن ياسيدى جايه قدام سلمى وعمال تتمخطر وتتدلع وتقول خطيبى وكنت بفطر عنده النهارده وجاى ورانا . مسكتها غيرت ملامح وشها .. واللى كان بيقرب يحجز كانت بتسففه التراب ... انا على فكره خدت قلم على وشي ..عينى لسا بتنور لغاية دلوقتى
احمد : نهار ابوكو اسود ... وهى فين دلوقتى
مصطفى : بتدور عليك ... ولو لمحتك هتمرجحك هههههههههههه
على : ههههههههههههههههه انا طول عمرى عارف ان اخرتك على ايد واحده بنت يا كزانوفا
حسن : اه والله كذا نوفا مش نوفا واحده هههههههههههه
احمد : بتضحك عليا يا بغل انت وهو ... ماشي ان ماربيتكوا
حسن : ياعم اتنيييييييييييييييييييييل . انت اللى هتتربي والله
مصطفى : المهم جاى ولا ايه
احمد : اجى فين ؟ لا انا جاى ولا متحرك من مكانى ...انا مروح البيت تانى ياعم ... جاتكو نيله تاخدكوا
.......................
كارمن : ( بتعيط وبتتكلم وهى بتعيط )
ايمان : اهدى يا كراميلا بقي اهدى محصلش حاجه
كارمن : هو ايه اللى حصل وفيه ايه ؟ وليه تعمل فيا كده
اسراء : هى كده مجنونه لوحدها
ايمان : تقدرى تقولى كده انها بتغير
كارمن : بتغير على مين ؟
ايمان : لا مافيش ! هى عندها فولت كده زياده ساعات بيطلع . بس طيبه . اطيب واحلى وارق بنت ممكن تقابليها ف حياتك كلها يا كارمن ... ومش بعيد تيجى تصالحك دلوقتى ..
كارمن : تصالحنى بس ؟ قولى تصالحنا كلنا . دى نزلت فيكو ضرب انتو كمان .. حتى الشباب ... ده مصطفى خدلوا حتة قلم على وشه
ايمان : ههههههههههههههههه دى ياما لطشتلنا كلنا
كارمن : وكان بسبب ايه بقا !
ايمان : اححححم ( بتبص ل اسراء ) من غير حاجه .. هى كده . ربنا خلقها كده
..............
فريده : ممكن تهدى بعد اذنك !
سلمى : فريده ! ابعدى عنى .. روحى اقعدى معاهم لو سمحتى سيبينى لوحدى
فريده : خلاص يا سلمى بقا ! انا مش همشي على فكره .. ايه ؟ هتضربينى يعنى ؟ خلاص بقا ... ( بتبطبطب عليها ) اهدى بقا هااا . اهدى !
سلمى : ( بتقوم تروح ناحية مصطفى وعلى وحسن )
..
على : إلحق ! دى سلمى جايه علينا
مصطفى : يا نهار اسود ! هتعمل ايه تانى
سلمى : صاحبك فين ؟
مصطفى : اصل ... ماهو ... اصل
سلمى : إخلص ! هو فين ؟ وجاى ولا لا
مصطفى : ف البيت ... رجع نام قال انه تعبان
سلمى : لا ألف سلامه عليه .. ( بتسيبهم وتمشي )
..
ساره : سلمى انتى مروحه ؟ استنى جايه معاكى
سلمى : خليكى بعيد يا ساره دلوقتى عشان انا عفاريت الدنيا بتتنطط ف وشى ... لو سمحتى
ساره : طيب اجى اسوق انا طيب ... ماتسوقيش وانتى كده طيب
سلمى : انا كويسه ! إرجعيلهم
.............
مصطفى : يادى النيله عليا ... تليفون ام احمد مقفول ... البت شكلها رايحاله البيت
على : طب ما تجرب تانى .. الواد هيتنفخ هههههههههههههه
مصطفى : رنيت 3 مرات ! بردو مقفول .. يلا نصيبه بقا
على : دى عنيها كانت بتطلع شرار يا جدعان !
حسن : يا سبحان الله !
على : فيه ايه ؟
حسن : هما الاتنين مايليقش عليهم غير الحب اللى بيحبوه لبعض ده ... يخربيت ده حُب يا جدع .... انا عن نفسي هبقي طماع لو قولتلك انى نفسي أحب او أتحب واحد على ألف من الحُب اللى انا شايفه ده ... لأنهم معديين .. معديين الدنيا كلها .... أقسملكوا بالله ان الاتنين دول بيعيشوا احلى واجمل لحظات عمرهم كلها ... وبكره يفتكروا الايام دى وهما قاعدين ف بيت واحد وف حضن بعض وحواليهم عيالهم وبيضحكوا على الايام دى ... احمد محظوظ ب سلمى . وسلمى محظوظه ب أحمد ... واحنا كلنا محظوظين ان الاتنين دول عرفناهم ... وان احنا نبقي اصحابهم .. خلونا نعيش معاهم ايامنا الحلوه اللى احنا فيها دى .. عشان نبقي نحكيها بعد كده
مصطفى : انا مش فارق معايا غير الغلبان اللى هينضرب ده
حسن : هههههههههههههه مش هينضرب
على : نعععععععم ؟
حسن : هههههههه قصدى انه مش هينضرب بس .. ده هيتعجن ..
مصطفى : تليفون امه لساه مقفول .. هو ونصيبه بقا !
.....................
ام احمد : ايه اللى رجعك ! مش قولت رايح الجامعه
احمد : ايه ؟ لا اصل مافيش حاجه مهمه النهارده
ام احمد : هههههههههه وحياة امك انت فيك حاجه ! ايه اللى رجعك يا ولا
احمد : ولا حاجه يا مه هيكون فيه ايه يعنى ... انا داخل اريح شويه لانى منمتش حلو امبارح ..
ام احمد : ماشي يا كبد ! ناملك شويه .. خد بس فكلى التليفون ده شوفهولى مقفول ليه والشاحن بتاعه مش عاوز يشحنه
احمد : اخ وانا فاكر اصلا اجيبلك شاحن جديد وانا جاى بس نسيت ... هنزل اجيبلك واحد
ام احمد : لا خش انت نام . وانا اصلا نازله اجيب شويه طلبات كده مع ام ايمان وهجيب وانا راجعه .... نام انت ارتاح شويه
............
_ سلمى بتوقف عربيتها ع البحر وبتنزل وهى بتعيط وبتطلع الدبله الفضه اللى احمد جايبهالها من زمان وبتفضل تبوسها وبتقعد شويه )
...................
( بعد نص ساعه )
ام احمد : انت لسا منمتش ؟
احمد : لقيت نفسي جوعت كده قومت عملت كوباية شاى وسندويتش جبنه بطماطم ..
ام احمد : بالعافيه يا روحى ... هعملكوا النهارده شويه سمك بقا .. وصااااااايه مع صياديه . هتاكلوا صوابعكوا وراه
احمد : تسلم عافيتك يا قلبى ...
( الباب بيخبط )
احمد : ( بيتنفض وبيقوم مفزوع )
ام احمد : مالك يا ولا
احمد : انا عارف مين اللى بيخبط كده . عارف خبطته
ام احمد : مين يعنى
احمد : شكلها سلمى
ام احمد : ومال وشك مخطوف كده ليه هههههههههههههه مش قولتلك انك شكلك عامل مصيبه تانيه وخايف منها . وبعدين اتطمن دى مش خبطتها اصلا .... خبطتها أرق من كده
احمد : ماهى دلوقتى رقتها بيدوروا عليها ف الجامعه هناك ... بقولك ! افتحى نص فتحه الله يسترك وشوفى مين ... ولو طلعت هى قوليلها هو مش هنا .. انا جوه ف الاوضه
ام احمد : يا جبان
احمد : عمرى ما كنت جبان
ام احمد : اححححححم
احمد : إلا معاها هى ... شوفى بس عشان ماتترفزش والنبى كفايه اللى هى فيه
.....
ام احمد : لومه ؟ ايه ده تعالى يا روحى .. ايه القمر ده
سلمى : ابنك فين ؟
ام احمد : اصل ! احمد ف ال .... ماهو
سلمى : احمد فين يا طنط ... وماتخبيش عليا وتقولى انه بره لانى سامعه تمتمة كلامه من ورا الباب وجزمته بره .... فين هو ؟
ام احمد : طيب اقعدى يا ماما ! ومال عينك معيطه ليه كده . فيه ايه هو لحق يزعلك تانى ؟ عملك ايه وانا اللى هربيهولك بجد المرادى
سلمى : معملش حاجه .. هو جوه مش كده ؟
ام احمد : ( بتبص لاوضة احمد وبتبص ل سلمى اللى بتصعب عليها ) اه يا حبيبتى جوه ... هعملك عصير لمون يروقك شويه
سلمى : متشكره
.................
( سلمى بتفتح باب الاوضه على احمد اللى بتلاقيه واقف جنب السرير )
احمد : لو قربتى منى هحدف نفسي م الشباك
........................
الي اللقاء في الحلقه القادمه
كاتب الروايه هو احمد سعد و تم نشر الروايه مسبقا علي بيدج هو و هي و بيدج stories and novels
لينك الكاتب
https://www.facebook.com/profile.php?id=100010381862587
لينك بيدج/ هو و هي
https://www.facebook.com/howa.weheyaa/
لينك بيدج/ stories and novels
https://www.facebook.com/StoriesAndNovels2020
أنت تقرأ
رواية مهلكتي من جزء 1 : 18
Ficção Geral#مهلكتى مش مجرد روايه هتقرأها وتمشى دى حياه هتعيش فيها هتفصلك عن الواقع بأكمله .. يمكن لأن الروايه من قلب الواقع احداث وتسلسل هيخطفك من نفسك أحمد وسلمى
