رواية مهلكتي من جزء 1 : 18

الجزء_العاشر (الحلقه الثانيه ) ( بقولك ايه ) ❤ ❤

................
(ف الحلقات السابقه )
كاميليا : هههههههههه واد مجدع وابن بلد وعينه مليانه ومتصاحب على شلة بنات زى القمر واقل واحده فيهم تشترى حى جليم كله هههههههه تبقي اتحلت ... الواد ده عاوز تبعده عنهم تبقي تهينه ف كرامته مش ف قرشه
حاتم : بمعنى ؟
كاميليا : تدينى كام لو فركشتلك الموضوع
حاتم : هغيرلك عربيتك . هجيبلك النسخه المعدله
كاميليا : هو ده ..... اعتبرها خلصانه
.................( الثانيه ) ❤
( تانى يوم امام بيت احمد )
احمد : صباح الخير يا رداله
مصطفى : صبح صبح .. مبدر يعنى النهارده
احمد : اه مع انى مانمتش الليلادى نهائي
مصطفى : اشمعزا
احمد : لا ده موضوع كده هبقي احكيهولك واحنا رايحين الجامعه .. الخلاصه يعنى ان انا سيبت الشغل
مصطفى : يادى النيله ! ليه يابنى تانى ... ماله ام المطعم ده كمان . ده كان اخر أوبهه
احمد : ايوه ماهو كان اخر اوبهه ف كل حاجه وحياتك .هههههههههه تعالى تعالى هحكيلك واحنا ماشيين ... انده على الزفتين التانيين خلينا نتزفت نمشي ع الجامعه . البنات زمانهم مستنيينا ف الجامعه هناك
مصطفى : استنى هدى ل على رنه يجيب حسن وهو جاى .. على ما نشربلنا كوبايتين شاى ع القهوه وتحكيلى ايه الموضوع
..........
مصطفى : كل ده حصل ف الكم يوم اللى فاتوا؟
احمد : اه تخيل ؟ دول كانو ايام عذاب
مصطفى : عشان كده لا كنت بترد ولا معبر اللى خلفونا
احمد : حط نفسك مكانى يا درش ... اعبر واحد زيك ولا اعبر الست سلمى هانم هههههههههههههه
مصطفى : لا معاك حق ... هى الاولى بيك يا عمنا ..طب اسالك سؤال خبيث شويه
احمد : كنت مستعد افضل قاعد القعده اللى قعدتها على بيتها دى لغاية ما ما اموت م البرد
مصطفى : عرفت ازاى انى هسالك السؤال ده
احمد : ياسطا عيب ياسطا . دى عشره خمشاشر سنه ... يلا العيال جات . رن على مالك ومجدى وقولهم اننا رايحين على هناك .
مصطفى : تمام
...............
منه : صباح الخير يا بنانيت
سلمى : صباح الفل يا منون ! اومال فين عربيتك
منه : لا انا جايه برشطه مع فريده انهارده ... كسلت اسوق بصراحه ولقيتها بتقولى جايه ولا اسبق انا قولتلها استنى انا نازلالك
فريده : صباح الفل يا سلمى .. صباح الفل يا سرسور
ساره : صباح الفل يا بنات
فريده : ايه الشباب لسا ماوصلوش ولا ايه
سلمى : كلمت احمد قالو على وصول اهو ... انا جعانه اوى
منه : خلاص بصوا احنا هنروح نوصى على الفطار ولما ييجوا هما يبقوا يحاسبوا ههههههههههه لان انا كمان وقعانه م الجوع . وامى فضلت تقولى استنى افطرى قبل ما تنزلى قولتلها لا هفطر مع اصحابي
سلمى : طيب ماشي ... روحى انتى وساره وانا هستناكوا هنا انا وديده
منه : يلا يا ساره
................
( ع البوابه )
مصطفى : واد يا مالك ... شايف البت دى ... ايه لهطة القشطه دى .. ايه البياض ده هههههههههههه البت حلوه اوى
مالك : بقولك ايه .. ماتزق الواد احمد عليها كده خلينا نضحك
مصطفى : هههههههههههههه طب استنى .. يارب محدش ياخد باله
( فعلا مصطفى بيزق احمد على البنت وبياخدها وبيقعوا على الارض )
احمد : يا خبر ابيض .. معلش انا اسف والله غصب عنى .. حد زقنى ومشي او انا اتزقيت مع الزحمه معلش انا متأسف جدا ( بيقطع غصن شجره من جنبه وبيجرى ورا مصطفى )
....................
فريده : بقولك يا سلمى
سلمى : خير يا حبيبتى
فريده : احمد بقا كويس ولا لسا
سلمى : اه صوته كان كويس
فريده : طيب وهو كان مختفى فين ال 3 ايام اللى فاتوا ومحدش عارف يوصله
سلمى : لما ييجى ابقوا اسالوه بقي
فريده : طيب ماهو انتى كمان كنتى مختفيه . وكل ما ارن عليك . مامتك ترد هى وتقول يا نايمه يا ف الحمام ياإما التلفون بيكون فاصل خالص
سلمى : مافيش يا ديده . الايام اللى فاتت ماكانش فيه محاضرات يعنى واجازه قولت اقضيها راحه شويه ف البيت .. مخرجتش والله م البيت ال 4 ايام اللى فاتوا
فريده : بس وشك باين انه رايق خالص النهارده على فكره
سلمى : ( بتضحك وبتبص ف الارض ) مش عارفه بقا انتى أدرى
فريده : الشباب وصلوا اهو .... وشكلهم كده رايقين .. بيجروا ورا بعض
سلمى : العيال دى عيال لاسعه خالص
فريده : احنا محظوظين اننا اتعرفنا عليهم بجد .. خصوصا الواد البايخ الرخم ( بتعلى صوتها عشان احمد يسمعها ) اللى اسمه حمو ده
احمد : عايزه ايه يا بت ..
فريده : وانا هعوز منك ايه ان شاء الله
احمد : معرفش . عماله تجيبى ف سيرتى ليه ع الصبح
فريده : مالقيناش حد نقطع ق سيرته انا وسلمى غيرك قولنا نقطع شويه فيك .. فيه مانع ؟
احمد : لاسطا مافيش اى مانع . طالما سلمى بتقطع معاك
فريده : ياسلااااااااام ... واشمعنى سلمى يعنى ...
سلمى : هههههههههههه صباح الفل يا شباب
احمد : يا صباح الكمترى
مالك : ايه يابا انت وهى وهى .. هوا احنا هوا ولا ايه حكاية اهاليكوا ع الصبح .. مافيش صباح الجوافه لينا احنا كمان
مصطفى : يا عم مالك . احنا ماجيناش اصلا ... البنات دى عنصريه يابنى انت وهو والله ... ماعندهمش غير احمد ( بتريق ببؤه )
احمد : لم لسانك يا مصطفى بدل ما اقطعهولك ... انت كنت بتجرى قدامى دلوقتى ع البوابه زى الفرخه الجربانه .. هاا لم لسانك
مالك : اه بمناسبه البوابه .. اقولهم بقا انت كنت بتجرى ورا مصطفى ليه
احمد : اخرس ياض
مالك : لا هقول
احمد : بقولك اخرس انا جتتى مش مستحمله اقعد 3 ايام تانى ف الهوا
سلمى : خير يا مالك . خير يا بابا احكى . كان بيجرى ليه الفنان ورا مصطفى .. قول قول
مالك : ( بيبص ل احمد اللى بيلاقيه بيبرقله ) ايه ! لا خلاص بقي مافيش حاجه
سلمى : وحياة امك وامه لانت هتقول دلوقتى . فيه ايه ؟
احمد : مافيش يا بنتى ده عيل اهطل ... المهم هنفطر ايه . وباقى البنات فين ؟
سلمى : ( بترفع حاجبها نفس رفعة احمد بالظبط ) بقولكوا ايه .. هتقولوا ولا اطينها على دماغكوا دلوقتى بالظبط .. ومافيش طفح هتطفحوه غير لما اعرف
فريده : ايوه . هو فيه ايه ياض انت وهو ياض
مالك : ( بيبعد خطوتين عن احمد ) اصل ! اصل
احمد : هووووووووس
مالك : اصل كان فيه بت حلوه اوى داخله معانا وكانت بتبص ناحيتنا على الواد ده ... مصطفى بقا حرجها وحرج احمد وقام زاقق احمد عليها ...وهوب احمد والبنت اتكعبلوا ووقعوا وكانت مسخره خالص ..
سلمى : اه يعنى المصيبه دى سببها سي الاستاذ مصطفى
مصطفى : ( بيبص ل سلمى وبيقلق ) ايه ؟ لا اصل هفهمك
سلمى : ( بتجيب مصطفى من شعره وبتخلعه بكل غل ) تبقي تحترم نفسك يا اهبل انت .. بتزقه ليه عليها .. ماتحترموا نفسيكوا يا اخى
احمد : ( كاتم الضحك وواقف بعيد عشان عارف ان الدور جاى عليه )
سلمى : وانت ! هو راح فين ؟ وانت ياخويا .. مبسوط اوى ومنشكح وداخل فاسخ لنا بؤك مترين وبتجروا ورا بعض .. دنا مش هخليهم 3 ايام دنا هخليهم شهرين
احمد : لا والنبى احنا ف ايام برد جتتى مش خالصه انا برئ والله
فريده : ايه حكايه ال 3 ايام دول مش فاهمه
مالك : المهم يعنى انا قولتلك اهو يا سلمى كل حاجه ... براءه انا بقي
سلمى : لا انت شاطر ومؤدب انت ... ماشي صبركوا عليا .... اومال فين على وحسن
احمد : بيدفعوا المصاريف وجايين .. هيلحقونا ع الفطار . اومال فين ام الفطار . روح يا مصطفى هاتلنا سندويتشات ..
سلمى : لا انتوا روحوا حاسبوا . زمان منه وساره جابو السندويتشات وقولتلهم ماتحاسبوش عشان الرجاله هيحاسبوا ... معرفش انا جامعه ايه اللى ممنوع فيها ان واحده تعزم زميلها على سندويتش ... داحنا بنشوف العجايب
احمد : بتبرطمى بتقولى حاجه يا انسه ؟
سلمى : مفتحتش بؤي .. انجزوا بقا عشان انا جعانه بجد ...
................
( الشباب والبنات قاعدين مع بعض ف الجنينه بيفطروا وبيهزروا وبيضحكوا )
مالك : ( بيوشوش ل مصطفى ) بقولك ايه . فيه ضحك للركب هيحصل دلوقتى انا هموت
مصطفى : ليه ياض فيه ايه ؟
مالك : البنت اللى قابلناها عند البوابه بتقرب مننا ... شكلها هتكلم صاحبك وهتبقي ليله سواد عليه وعلينا كلنا هههههههههه
مصطفى : هههههههههههههههههههههه هههههههههههههههه ( بيقع على ضهره م الضحك بييجى على رجل احمد )
احمد : ( بيرفسه ف بطنه ) قوم قامت قيامتك . قوم يا بغل .. بتضحك على ايه ياض انت وهو جاتكوا ستين نيله
مصطفى : هتعرف دلوقتى
سلمى : فيه ايه ماتضحكونا معاكوا
منه : ايه يابنى انت وهو ايه الضحك ده فيه ايه
احمد : والله ما اعرف .. شكلهم ضاربين حاجه ...
مالك : ( بيبص ناحية البنت اللى بتقرب منهم كتيييييير . خلاص على وشك ) هههههههههههههه إلحق ياض يا مصطفى الحكومه هاجمه علينا . انا عاوز اجرى
مصطفى : هههههههههههه ههههههههههههههههههه همووووووووووت
...
فريده : ايه ده ! إلحقى يا سلمى شوفى مين معانا
منه : ايه ده ... ايه جابك هنا هههههههههههههه
سلمى : ايه ده ايه ده ! ايه القمر ده وحشتينى يا كلبه . فيييييييييينك من زمان
كاميليا : والنبى مافيه حد قمر غيركوا يا شلة مزز انتوا وحشتونى قولت اجى اشوفكوا
احمد : ( بيشوفها واقفه مع البنات . بيتف الشاى من بؤه وبيدحرج على جنبه لبعيد وبيكلم مصطفى ومالك ) بقا كنتوا بتضحكوا عشان كده يا معفن انت وهو .. دنا هطلع ميتين ابوكوا. دى طلعت تعرف البنات ..
..
( البنات واقفين بيضحكوا مع بعض )
سلمى : استنى اعرفك على زمايلنا هنا .. احمد . يا احمممممد يا مصطفى
احمد : اهلا اهلا .. اهلا بيك
كاميليا : ايه ده مش انت اللى
احمد : لا مش انا ..
كاميليا : استنى بس .. انت اللى
احمد : والله ما انا .. مش انتى قصدك على اللى خبط فيك ع البوابه
كاميليا : بالظبط
احمد : طيب منا بقولك مش انا .. بقولكوا ايه انا طالع محاضره المحاسبه
سلمى : ( بتبص ل احمد وبتفهم ان كاميليا هى اللى كان الشباب بيتكلموا عليها الصبح ) مافيش محاسبه النهارده
احمد : تكاليف اقصد
سلمى : مافيش تكاليف
احمد : هطلع اصبح ع الدكاتره وانزلكوا تانى
( مصطفى ومالك ضايعين فعليا من الموقف ومن منظر احمد )
سلمى : استنى استنى .... ده اسمه احمد يا كاميليا وده مصطفى وده مالك ... وفيه اتنين تانيين بس مشغولين دلوقتى ..
كاميليا : اهلا بيكوا
احمد : طيب يا سلمى هنسيبكوا بقي مع صاحبتكوا . على ما نروح نشوف على وحسن بس وجايين تانى
سلمى : طيب تمام
احمد : عن اذنكوا ....
...........
سلمى : ايه يابت الحلاوه دى كل يوم بتحلوى ليه كده
كامليا : دى حلاوتكوا يا مزز
منه : والله كنتى وحشانى يا كماكيمو من اول الدراسه ماشوفتكيش اهو
كاميليا : هههههههههههه وانتى كمان يا منون والله .... عاوزين نظبط خروجه مع بعض يا بنات
سلمى : شوفى امتى واحنا نخرج كلنا ونجيب الشباب معانا
كاميليا : اه ! اه طبعا تمام ..
سلمى : ( بتقلق من كاميليا كده ومش بتستريح لزيارتها المفاجاه )
فريده : طيب انا هستأذن يا بنات خمسه كده وجايه بابي كان موصينى على حاجه كده هطلع لعميد الكليه وراجعالكوا
منه : خدينى معاك اختم شويه ورق كده
ساره : وانا بردو عاوزه اطلع وصل .. خمسه وجايه يا سلمى
سلمى : ماشي يا بنات . انا هنا انا وكاميليا
.........
سلمى : اخبارك يا كرمله ..
كاميليا : انا كنت قريبه منكوا هنا قولت اما ادخل اصبح عليكوا ...
سلمى : وحشتينى يا ورحى والله ... ايه رايك ف الكليه
كاميليا : لا جوها بس يرد الروح .. اه بمناسبه الجو .. ايه الدنيا هههههههههه فيه حد ولا لسا الجميل مانشغلش باله
سلمى : هههههههههه يا مسهل
كاميليا : ايه ده يعنى فيه بجد ؟
سلمى : انا بقولك يا مسهل .. يعنى مش بالضروره فيه
كاميليا : طب ايه . حاطه عينك على معيد ولا حد هنا معاكوا .
سلمى : فيه ايه يا كاميليا ! عاوزه ايه
كاميليا . مش عاوزه حاجه يا بنتى انا بتطمن عليك بس
سلمى : ( بتبصلها وبتفتكر حاتم .. وانها ممكن تكون جايه من طرفه فعلا ) لا اتطمنى انا تمام بجد ..
كاميليا : طب بقولك ايه انا همشي بقي ..
سلمى : انتى جايه ف ايه يا بنتى وماشيه ف ايه ... ماتخليكى معانا شويه .. احنا بنيجى نتسلى مافيش اصلا محاضرات مهمه النهارده ... ف خليكى شويه وهنمشي كلنا واهو تيجى معايا البيت تقعدى معانا شويه
كاميليا : لا بعدين بقي ... لو هتخرجوا بالليل عرفينى ولو انا فاضيه هخرج معاكوا . اشطات
سلمى : تمام اشطا
........
مصطفى : انا هطلع اشوف على فوق عشان عاوز اسال على حاجه انا كمان
مالك : خدنى معاك .. الواد مجدى موصينى على ورق كده معرفش ورق ايه هطلع ادور عليه .. ربعايه وراجعين
احمد : وانا هنا اهو هشربلى كوبايه شاى على ما تيجوا . واهو تكون سلمى خلصت كلامها مع قريبتها دى
...
ساره : الو !
سلمى : الو ! ايه يا ساره
ساره : بقولك ايه ما تطلعى كده .. الست بتاعة الشؤون عاوزاك
سلمى : تمام طالعه ...باى ............... انت روحت فين يا احمد بس مانت كنت هنا دلوقتى
..............
كاميليا : صباح الخير
احمد : اهلا صباح النور .. كده معرفناش نقوم معاك بالواجب ولا نعزمك على حاجه .. واهو نتاسف بجد على اللى حصل الصبح ... غصب عنى والله بجد
كاميليا : انا عارفه ! وعارفه انك انسان مهذب
احمد : الله يخليك
كامليا : بقولك ايه !
.....
الي اللقاء في الحلقه القادمه

كاتب الروايه هو احمد سعد و تم نشر الروايه مسبقا علي بيدج هو و هي و بيدج stories and novels

لينك الكاتب
https://www.facebook.com/profile.php?id=100010381862587

لينك بيدج/ هو و هي
https://www.facebook.com/howa.weheyaa/

لينك بيدج/ stories and novels
https://www.facebook.com/StoriesAndNovels2020