Matapos ang pag-uusap namin ni Devlin ay nagkaroon ng katahimikan hanggang sa bigla nalang may tauhan na pumasok sa loob ng opisina na talaga namang ikinalamig ng buong paligid.
Kita ko kung paano mawala si Devlin na pinapakita.sa akin at naging isang malamig na tao habang nakatingin sa kaniyang tauhan ngunit ng tumingin siya sa akin ay bumalik siya sa dati na may maliit na ngiti.
Napailing nalang ako at tinitigan ang kawawang tauhan niya na naninigas na nakaluhod sa harapan namin habang tulalang nakatingin kay Devlin.
Mukhang may face paralysis nga yata talaga si Devlin dati para ikagulat ng mga tuhan niya ang maliit na ngiting iyon.
" What do you want? " Saad ni Devlin sa tauhan niya na mukhang natauhan na din.
Dali dali nitong iniyuko ang ulo saka medyo nanginginig pa bago sagutin ang tanong ni Devlin.
" My L-lord, one of our base was u-under attack. " Saad nito at kita ko pa ang pagtulo ng pawis niya ngunit mas umagaw sa atensyon ko ang sinabi niya.
Base? Under attack?
" Then? " Saad ni Devlin na tila parang napakaliit na bagay lamang nito habang may maliit pa ding ngiti sa labi at nagsasalin ng tsaa sa tasang nasa harap ko na hindi ko alam kung saan niya nakuha.
Kita ko namang nanigas muli ang lalaki na ikinailing ko, nakakaawa siya para magkaroon ng amo na walang pake.
" G-gather the e-enemies and b-bring them there…. " Saad muli ng tauhan at kita kong mas nanginig siya noong banggitin niya ang there.
Saan naman kayang there iyon para katakutan ng gaya niya?
I'm curious…
" Move. " Saad ni Devlin at mukhang namamalikmata pa ako ng makitang tila nag usok ang dinaanan palabas nung lalaki nung umalis siya.
Napakurap kurap nalang ako sa naisip at ibinalik muli ang tingin kay Devlin. Sigurado aoong madami pang panahon at pagkakataon para malaman ko kung ano ang there na iyon, sa ngayon mas kailangan ko munang asikasuhin ang pamilya ko.
" I know. " Saad ni Devlin na tila nabasa ang iniisip ko.
Tumayo siya saka may kinuha sa may lamesa niya at may bitbitbitbit siyang folder na kulang pula saka ibinigay sa akin at isang cellphone.
Tinitigan ko siya upang magtanong ngunit itinuro lamang niya ang folder kaya naman mukhang nasa loob nito ang sagot na kailangan ko.
Binuksan ko ito at binasa ang nilalaman habang patagal ng patagal ay hindi ko maiwasang mapatawa.
Mapait na tawa…
Matapos kong basahin ang lahat ay sinarado ko ito at ipinatong sa mesa saka napasandal sa sofa na kinauupuan ko.
Natahimik ang lahat at ramdam na ramdam ko ang tingin ni Devlin ngunit hindi ko na iyon pinansin pa saka napaisip isip sa mga nangyayari.
Hindi ko na alam kung ano ng gagawin ko. Umasa ako, umasa ako kahit kaunti lang, umasa ako pero wala din pala.
Hindi ko akalain na umasa na naman ako sa wala, umasa ako sa bagay nakahit sa simula palang ay wala ng pag-asa.
Nauto ako, nauto kaming lahat.
Masakit sa pride pero mas masakit sa…
Puso.
Hindi ko akalain na ganon.
Napahilot nalang ako sa noo saka nagmulat ng mata at nakitang nakaluhod sa harapan ko ang seryoso na si Devlin.
Wala na ang maliit na ngiti sa labi nito at tutok na tutok ang mga mata niya sa akin at kahit papaano ay nakaramdam ako ng ginhawa.
Unti unti niyang hinawakan ang mga nanlalamig kong kamay at dinala sa labi niya bago iyon papatakan ng maiinit na halik.
Pinanood ko lang siya na gawin iyon at habang ginagawa naman niya iyon ay nakatutok lamang ang mga mata niya sa akin na tila pinagmamasdan ang reaksyon ko.
Hindi ko alam kung ilang segundo niya iyong ginagawa hanggang sa ihilig niya ang pisngi niya sa mga kamay ko na talaga namang nakapagpainit ng aking puso.
Napabuntong hininga ako at inilapit ang mukha ko sa kanya saka ipinatong ang noo ko sa noo niya at napapikit nalang.
Comfortable……
Ilang minuto ay ganoon ang posisyon namin hanggang sa basagin iyon ni Devlin at nagsalita na medyo ikinatawa ko pa.
" You know, I love you right? "
Natawa naman ako dahil sa bilis ng pangyayari, hindi ko naman akalain na ang taong hinahangaan ko ay mahal na pala ako ngunit tumango nalang ako.
" Yes, and I like you. " Saad ko.
" Don't worry, you'll fall in love with me too. " Saad niya na ikinatango ko nalang.
Ramdam ko ang paglayo niya kaya naman napamulat ako ng mata saka pinanood siyang umupo sa tabi ko bago ako iupo sa mga kandungan niya na ikinahilig ko naman sa dibdib niya.
Ramdam ko din ang pagpulupot ng braso niya sa bewang ko para hatakin pa ako papalapit at maging ang isa pa niyang kamay na humahagod sa buhok ko habang nakapatong naman ang baba niya sa ulo ko.
" I loved you for the first time I saw you. I fell more when you accepted who am I truly. You stayed, you listened and you like me so you're mine. " Saad niya at ramdam na ramdam ko doon ang pagkapossessive niya na inaamin ko namang gusto ko din.
" Be my light Yvonne, be mine. " Saad niya at tila inuutusan pa ako na maging sa kanya.
Hindi niya alam na sa kanya na ako noong isang araw pa.
" Don't worry, I can wait for your legal age. We're just 6 years gap, and I'll wait 4 years more. " Saad niya pa at ramdam ko na ang kaunting kaba sa boses niya dahil hindi pa din ako naimik.
Hindi ko akalain na 20 years old na pala siya pero tumama din naman ang itsura niya sa edad na iyon.
" You're mine yeah? " Saad niya muli na ikinatawa ko.
Nagtaas ako ng tingin at nginitian siya saka hinalikan ang pisngi niya.
" Okay. "
BINABASA MO ANG
Oh My Help! I Became A Cannon Fodder! 🌟
FantasyShe became a cannon fodder...... A cannon fodder was nothing in a book but how can a character like her have this: " Let's sleep together. " " Let's bathe together. " " I'll hug you so stay. " A dumbfounded look from a 1 year old baby girl was found...
