GİRDAP

21.BÖLÜM~NİKAH~

Karşısına geçtiğimde üstümdeki elbiseye içli içli baktı. Sonra merdiven başındaki Dilber halama dönüp derin bi soluk aldı. O da biliyodu demek ki sandık bekleyen duayı.

"Çok yakışmış..."

Bi bunu dedi dili ama gözü var ya gözü. Züleyha kip dur anam bu girdap gibi gözler feleğimizi şaşırtır bizim. Nazlıyı sağ koluna aldı, sol eliyle de bana uzanacak gibi oldu da birden atılıp aldım boncuğumu kollarından. Belini sapıtacaktı çocuğun! Suratı asılıp kaşı çatılınca ne oldu diyeceğidim ki yaptığımı anladım. Ondan kaçtım gibi olduydu sanki.

Erkek kısmı az salak oluyo. Mala anlatır gibi anlatmak icap ediyo bazı şeyleri.

"Nazlı hareketlendi, nerdeyse dokuz aylık olacak. Öyle tek kolunla kıçından tutarsan geri atılır. Allah korusun, belini sapıtırsa ne olur halimiz? Dikkat et emi anam, tutarken bi elin hep belinde olsun."

Ben tatlı tatlı anlatayım, kalın kafasına girsin diye dil dökeyim o ne yapsın? Ne yapsın ha!

Önce aval aval suratıma baksın, sonra da suratıma suratıma hönkürerek gülsün! Anam adamın huyuna suyuna bişey mi oldu? Nikahta keramet var derlerdi de bizim ki daha kıyılmadan mı gösterdi efsununu.

Kaşını çatmaktan tek kaş olmuş herif ağız dolusu gülüyodu ya. Stresten neyim sinirlerine mi şey oldu ki. Bi kere canazenin birinde kadına olmuşudu. Üzüntüden gülmüş de susturmak için iğne yapmıştı hemşire. Ondan mı oldu acaba buna?

"Sen, sen nasıl bir şeysin?"

Anam ben ne ettim ki şimdi? Herif kafayı yedi, böğürerek gülüyo da sebebi ben mi oldum şimdi? Başını da inanmazmış gibi sağa sola sallıyo deli baş.

"Züleyha, sen bana imtihansın! Yemin ederim imtihansın."

“Estağfurullah, ben ne ettim ki şimdi?”

Asıl sen bana intihansın saf herif! İnsan gibi bişey öğretiyom da bi kulağından giriyo diğerinden çıkıyo. Kucağımdaki kız kıpraşınca böyle durmayı sevmediğini anımsadım da sırtını göğsüme yaslayıp, tek elimle karnına dolandım. Ayakları boşa gelince, sallamayı bek seviyodu. Sonra boşta kalan elime sımsıcak bişey dolandı. İki göğsümün arasında da kıyamet o zaman koptu işte. Parmaklarıma dolanan iri ele sebep birden hıçkırdım.

Kör olmayası heyecanım, ne zaman azıtsa hıçkırık edip bela oluyodu başıma. Öyle zaptedemediğim bişey değildi de boş bulundum ondan oldu sanki. Geldiğim günden beri düşmana bakar gibi bakan o değilmiş gibi yine dudağı titredi karşımda. Birde iyice dibime dibime sokuldu.

"Heyecanlandın mı sen? Hıçkırık mı tutuyor seni heyecanlanınca?"

"Yok ondan değil, ne ondan olsun?  Şey oldum ya, korktum kızı düşürecen diye ondan oldu. Hep olur, korkunca yani olur."

Gevrek gevrek gülüyo bu karşımda. Bana daha fenalı bişeyler oluyo. Kurban olduğum, Züleyha kulunu şu nursuza rezil mi edecen? Nefesini yüzümde hissedene kadar dibime girdi de puta döndüm sanki. Kıpırdıyamadım ya. Ulu orta yerdeydik, millet bişey ediyoz sanacaktı.

"Demek korkunca hıçkırıyorsun Züleyha. Bunu öğrenmem iyi oldu. Korkutmam bende seni, dikkat ederim."

Gözü açıkta kalan gerdanıma kaydı. Allah’ım nikah öncesi ölüp gidecem, ardımdan o Sultan karısı koca gördü sevindirik oldu diye laf çıkaracak. Belli belirsiz burnunun ucu boynuma değdi. Of ki of, daha da iflah olmam ben.

"Şu nikahı kıyalım Züleyha, sonra da boynundan burnuma dolan gardenya kokunu konuşuruz."

Gözüm azıcık etrafta dolaştı. Halamın bakmıyomuş gibi edip gülüşünü saklamasından ziyade Sultan ablanın hiç çekinmeden izleyişi, bide gevrek gevrek gülüşü çok utandırdı beni. Aksi gibi benim de gülesim geliyodu. Köyde nişanlanıp, gizli saklı görüşen, cilveleşen kızlar gibi oldum sanki.