Muhtar

16.Bölüm

Selamlar, efendimmm. 🤩

Size bir soru sormak istiyorum. Lütfen herkes cevaplasın.

📍Muhtar kitabımı nasıl keşfettiniz?

Soruyu cevapladıysanız hiç vakit kaybetmeden okumaya geçebilirsiniz. Bolll yorum yapmayı ve vote vermeyi unutmayın lütfen.✨

Keyifli okumalar 🌼

***

Zeliha kendisinden izinsiz yapılan bu temasa tepkisini koymak için hareketlendiği sırada omuzuna yerleşen el onu engelledi.

"Sen çekil Zeliha'm! Ben ilgilenirim onunla!"

Polat öfkeden delirmiş olan gözlerini Samet'in elindeki yazmaya odakladığında bir an olsun bile gözlerini kırpmadı. Sevdiği kadına ne cüretle dokunabilirdi? Aklında dönen tek düşünce buydu, hazmedemiyordu. Bir hışımla çekti aldı elindeki yazmayı ve gerisinde duran Zeliha'ya uzattı. Hemen ardından tekrar önüne döndü. Samet'in omuzundaki yaraya takıldı gözü, göğsünden aşağı damlalar halinde akan kanlara. Kendisinden sekiz, on santim daha kısa olan adamın omuzuna bastırdı sağ elini. Yarasının üzerini kapattığı gibi Samet kıpırdanmaya başladı.

Polat her saniye arttırıyordu baskısını. Samet geri çekilmek istercesine sızlandığında sol omuzunu çökertecek kadar bir kuvvet hissetti.

"Sızlanma." dedi Polat. Avuç içlerine bulaşan kana bir an olsun bakmadan kısılan gözleriyle yalnızca onun yüzünü inceliyordu. İyice yaklaştı ona doğru ve başını hafifçe öne eğdi. "Sen ne yapmaya çalışıyorsun, lan!" Sözlerinin kabalığına karşın öldürücü bir fısıltıyla konuşmuştu. "Ne yapmaya çalışıyorsun!" Bu kez öyle bir bağırmıştı ki yüzüne doğru kükreyen Samet gibi Zeliha'nın da gözleri korkuyla kapanıp geri açılmışlardı.

Samet geri çekilmek istedi ama Polat tarafından yine engelledi. "Bıraksana Polat! Ne yapıyorsun?" dedi, yüz ifadesi fazlasıyla sarsılmıştı.

Diğer elini de Samet'in sağlam olan omuzuna yerleştirdi ve onu kıskaca aldı Polat. "Ben senin niyetini çok iyi biliyorum. Puşt herif!"

"Polat!" diyerek öne atılan Zeliha'ya öyle bir bakış attı ki muhtar, genç kız tereddütsüz geri çekildi.

"Çok uzatmaya başladın, Polat. Bırak beni!" diyen Samet'e karşın alaylı bir tıslama çıktı muhtarın dudakları arasından. Elleri arasında can çekişen adamı aldığı gibi ağaca yasladı.

"Ulan gördün beni! Geldiğimi görmene rağmen ona dokunmaya cüret ettin!"

Samet bu işe kalkışırken sonunda ne cevap vereceğiyle ilgili planlar yapmamıştı. Zaten o anlık dürtülerle hareket eden, heves uğruna yaşayan biriydi. Şimdi de ne yapacağını bilmiyordu. Kendince ona en mantıklı gelen bahaneye sığındı.

"Neyi ima ediyorsun, lan! Zeliha benim akrabam. Onu bana peşkeş mi çekiyorsun!"

Polat omuzundan elini çektiği gibi yumruğu koydu Samet'in sol yanağına. "Ağzını topla sikik herif! Peşkeş falan, ne diyorsun ibne!" deyip bir yumruk daha geçireceği sırada Zeliha elini havada yakaladı.

Avucunun içinde bir demir kadar sert olan yumruğa güçlükle hakim oldu genç kız. Muhtarın kendisine dönen bakışlarına karşı direnmek çok zordu ama yine de direndi. "Polat, lütfen dur!"