Muhtar

22. Bölüm

Selamlarrrr. Nasılsınız? Umarım çok iyisinizdir. 💞

Bugün benim doğum günüm ve bu güzel günde beni en çok mutlu eden şey sizin yorumlarınız olduğu içi bölüm atmak istedim. 🤗🎀

Bu arada hikayemiz 200K okunmaya ulaştı. Muhtar'a başladığımda neden bilmiyorum bu kadar büyüyeceğini tahmin etmiştim. Ben içinde fazla kaos olmayan, beni rahatlatan hikayeleri okumayı çok sevdiğim için sizin de çok sevdiğinizi düşünerek bu kurguya başlamıştım. ✨

Ve iyi ki başlamışım.

İyi ki varsınız! 💜

Hadi okumaya geçin.

Keyifli okumalar. 🌼

***

"Sen ne dediğinin farkında mısın, güzelim?" dedi Polat pürüzlü bir sesle.

Zeliha sanki çok defa bir erkeğe bunu yapmasını emretmiş gibi rahatça uzanıyordu yatağında. "Farkındayım." dedikten sonra Polat'ın alt bölgesine kaydı bakışları. "Hoşuma gitti. Devam etsene."

Polat'ın çatılan kaşlarına alnında belirginleşen damarlar eşlik ederken sık sık nefes almak ihtiyacı hissediyordu. Elini erkekliğine götürdükten hemen sonra tüm çıplaklığıyla önünde yatan karısının vücudunu süzdü arsızca.

"Devam ettiğim anda geleceğimi biliyorsun, değil mi?"

"Öyle mi olacak? Bilmiyorum, nereden bileyim?" diyerek en sonunda omuz silkti Zeliha umursamaz şekilde. Ne de olsa gece uzundu. "Hadi devam et. Seni izlemek istiyorum."

Karısının az buçuk arsız birisi olduğunu biliyordu fakat ilk geceden böyle bir şeyi isteyecek kadar olduğunu tahmin edemezdi Polat. Siyah gözlerini ondan ayırmayarak söylediğini yaptı. "Demek beni izlemek istiyorsun." dediğinde hevesle salladı Zeliha başını.

Polat'ın göğsünden başlayıp düz karnına doğru indi bakışları. Kasıklarının iki yanındaki çizgiye odaklandı arsız arsız. Elinde değildi, kocasının vücudu öylesine güzeldi ki sadece seyretmek bile kasıklarını sızlatıyordu. Polat'ı içinde isterken kendine nasıl hakim olmuştu da durdurabilmişti onu bilmiyordu ama bu da oldukça tatmin edici bir eylemdi onun için. Belki ilk geceden aşırıya kaçan bir istekti ama içinden gelen dürtüler onu koyun gibi yatakta yatıramazdı.

Birbirlerini deli gibi arzulayan iki insan ilk gecelerinde bile sakin olamazlardı. Sadece basit bir eylemi sergileyip gir-çık yapmaktansa daha tatmin edici bir sonuç için biraz sabretmelerinde zarar yoktu.

"Polat bu her an daha fazla büyüyor sanki." dediğinde Polat kafasını geriye atıp boğuk bir şekilde kahkaha attı.

"Allah aşkına güzelim! Öyle zamanlarda öyle şeyler söylüyorsun ki yarım bırakıp gülesim geliyor."

"Ama ne yapayım? Ben korkmaya başladım bundan." deyip doğruldu Zeliha. Sırtını yatağın başlığına dayayıp bacaklarını kapadığında Polat tarafından engellenerek bacakları sonuna kadar aralandı.

"Organıma canavarmış gibi bakmaktan vazgeçer misin, yavrum!" dedi Polat. Karısının yine kapanan bacaklarını bu kez daha sert bir tutuşla araladı ve gözlerinin içine baktı. "Benim kendimi okşamamı istiyorsun ama sen bacaklarını kapatıyorsun. Bu hiç adil değil."