Selamlarrr. Ben geldimmm.🥰
Ay bir güzel bölüm oldu ki sormayın. Bu kitabı yazdıkça yazasım geliyor benim. Bölümlerin hızlı gelmesinin sebebi sizin yorumlarınızzzz. 🥹
📍Bu arada ne zamandan beridir Wattpad kullanıyorsunuz? Ben 2014 🫣 Tam bir fosilim.
📍Booolll yorum yapmayı unutmayın canlar.
🌼Keyifli okumalar. 🌼
***
"Polat'ım neredesin!"
Kocasından ses gelmeyince oturduğu sandalyeden ayaklanan Zeliha Polat'ın seslenmesiyle geri oturdu. "Geldim, geldim. Sen başla hayatım!"
"Çoktan başladım bile." Zeliha elindeki bir kavanoz salatalık turşusunu yerken yüzünü gözünü buruşturuyordu. "Çok ekşi yapmışım ben bu turşuyu ya. Ayh!" dedi bayılacak gibi olup. Dün Emine teyzesinden duyduğu sözü hayata geçirmeye başlamıştı bu sabah.
'Ye ekşiyi, çıkar Ayşe'yi. Ye tatlıyı, çıkar Hakkı'yı.'
Zoraki bir turşuyu daha aldı eline. "Ölüyorum... Çok tuzlu ya. Peh!" dedi öksürerek. "Her şey senin için kızım. Her şey senin için bebeğim."
"Ne yapıyorsun sen?" dedi Polat mutfağa giriş yaptığında. "Turşu mu o?"
"Evet. Ayh... Çok ekşi çok." diyerek yüzünü buruşturdu Zeliha.
"Sabah sabah o yenir mi hiç! Miden delinecek. Ver şunu bana!" Genç adam kavanozu almak için karısının eline uzandığında Zeliha kendi geri çekti.
"Hayatta vermem. Uzak dur. Bunu yiyip Ayşe'yi çıkartmam lazım."
Polat anlamaz bir ifadeyle kaşlarını çattı. "O ne demek be!"
"Şöyle ki Polat'ım... Kız çocuğunun olmasını isteyen kadınlar ekşi yer."
"Tövbe Allah'ım! Sabah sabah iş çıkartacaksın sen benim başına. Ver şunu!" demeye kalmadan bir turşu daha attı Zeliha ağzına. "Şu tipine bak. Resmen zorla yiyorsun."
"Hiç de bile." dedikten sonra bir öksürük tuttu kadıncağızı. "Çok severek...Öhö... Çok severek yiyorum. Ayyhhh! Çok ekşi bu ya. Sirkesini çok kaçırmışım. Boğazım yandı."
"Zeliha ver şunu. Kusacaksın şimdi."
"Kusmam."
"Güzelim tansiyonun çıkacak. Hastanelik olacağız bak! Allah'ın dediği olur. Hurafe bunlar." derken gerçekten karısının haline acımıştı Polat. Maviş gözleri dolu dolu olmuş bir halde kavanozuna sımsıkı tutunuyordu.
"Eskiler boşuna böyle bir laf çıkartmaz. Doğruluğu vardır belki de Polat'ım."
"Bak!" dedi Polat işaret parmağını kaldırarak. "Seni Emine teyzeyle görüştürmeyeceğim he! Ne zaman o kadından bir şey öğrensen saçma sapan işler yapıyorsun."
"Ama Polat..."
"Polat falan deme boşuna." dedikten sonra elindeki kavanozu zorla söktü aldı Polat. Zeliha elini karnına götürüp okşayınca dayanamadı ve saçlarını öptü. "Benim için önemli olan sensin bebeğim. Böyle işlerle uğraşıp kendini paralamanı istemiyorum. Yok ekşi yiyince kız doğuracakmışsın da yok bilmem neymiş... Şu tipine bak gözünü seveyim. Yüzünü buruştura buruştura bir hal oldun. Çay koyayım mı sana?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Muhtar
Romance"Yanında fazladan yazma taşısan iyi olur. Çünkü bir sonrakinde yazmayı başına takmak yerine ceketimin sol cebine koyacağım." *** Köy yaşantısına adımını attığı anda köylülerin cahilce fikirleri ve davranışları üzerinde devrim yapmak isteyen genç mu...
