Not A Bad Thing (Book One)

Part 2 - Chapter 22

22- Hang Up

===

Hinawakan niya ang mukha ko gamit ang kanyang dalawang kamay. "You want me to remind you baby?" Napalunok ako.

"Ah..."

"I want to remind you." Then I felt his lips.

I felt his warm lips at the side of mine. Hindi ako nakagalaw agad dahil ang akala ko ay hahalikan niya talaga ako sa aking labi. That was close. It felt like my heart stopped beating for a second. He shouldn't be holding me like this. He shouldn't be kissing me. I shouldn't be feeling like this. I should not.

Seconds passed before I was able to move and I used the little strength to push him away. It was not hard enough. I heard him chuckle on my ear.

"You can't run away." He looked me in the eye.

"I'm not running away. Pwede mo na ba akong bitiwan? Aalis na ako." He is still staring, not saying anything. "Excuse me." Itinulak ko siya at nagsimulang maglakad pabalik sana sa loob ng bar para puntahan ang mga kasamahan ko pero dahil makulit siya ay hindi niya pa rin ako nilulubayan.

"Umuwi ka na." I heard him say. Tumigil ako at humarap ulit sa kanya.

"Uuwi din ako."

"Bakit hindi ka pa umuwi ngayon? Ihahatid na kita."

"Bakit? Hindi mo na kailangang gawin 'yun? Boyfriend ba kita ha?" Napahawak ako sa bibig dahil sa pagkabigla. Hindi ko alam kung bakit nasabi ko iyon. I see how his face went from playful to gloomy. His lips formed on a straight line.

Naglakad siya papalapit sa akin at hinila ang braso ko. Kinaladkad niya ako papalapit sa kanyang kotse. Mukhang desidido talaga siyang agwin ang gusto niya. "Bitawan mo ko! Kaya kong umuwi mag-isa! Ano ba!" Parang wala siyang naririnig at nagpatuloy lang sa paglalakad.

Umikot siya sa passenger's side ng sasakyan habang hila pa rin ako. Pilit niya akong pinaupo saka mabilis na nagmaneho pagkapasok niya. Nawalan na talaga ako ng lakas. I can feel my body surrendering. Bumalik ang pagod na kanina ko pa nararamdaman.

Vini asked me for my address and I gave it to him. Nagising lang ako nang alugin niya ang balikat ko. "We're here." Iminulat ko ang mata ko at tumingin sa paligid. I can see the lights at our house from my seat. Mukhang gising pa si Kuya Tao. Nagpaalam naman ako sa kanya na gagabihin ako dahils a event pero mukhang hindi pa rin siya nakakatulog ng wala ako sa bahay.

Tumingin ako kay Vini at tinanggal ang aking seatbelt. "Salamat." He nodded.

"Hindi na kita mayaya sa loob kasi..."

"It's okay. Sleep. Goodnight."

"Goodnight." I said as I opened his card door and started walking to our house. Lumingon ako pabalik pagkatapos makailang hakbang at kita ko ang