Not A Bad Thing (Book One)

Part 2 - Chapter 3

 

3 - Better

"What the hell are you thinking?" Hindi ako makasagot at pakiramdam ko iyon lang ang mga salitang paulit ulit na tumatakbo sa isipan ko. I don't know what to feel or how I should react. He looks scary like he is ready to eat me alive. I can't help but feel weird because we are standing too close to each other.

Too close. Too close that I can't even move a bit. Kulang na nga lang yata magdikit ang tungki ng mga ilong namin. I can feel his natural scent. It's mild but nice. "What?" He impatiently said. Naduduling na ako sa sobrang lapit namin at pagtitig niya sa mga mata ko. Ano ba ang isasagot ko?

"Ah- uhm..." I'm stammering. Paano ba naman kasi ako makakapagsalita ng maayos sa sa lagay namin. He is intimidating me. How is he expecting me react?

He sighed deeply and his eyes became darker. Is he going to transform to a monster now?

"What is happening?" Napatayo ako ng maayos nang may marining akong boses ng babaeng papalapit sa amin. I looked at her and she looks so suprised. Nakanganga pa nga ang bibig niya at nanlaki ang mga mata. Naramdaman ko lang na kumilos ng kaunti ang lalaking nasa harap ko pero hindi niya pa rin inaalis ang mga braso niya sa magkabilang gilid ko.

"Vini? Stop that. Let's go. You play too much." Irap ng babeng nakasuot ng napaikiling dress. Hindi ba siya nilalamig?

"Psh." I heard him hissed and walked slowly towards the girl. Akala ko ay titigil siya sa harap ng babaeng dumating pero nagtuloy lang siya sa paglabas sa garden. His hands are on his pants' pockets. I saw the girl stomped her feet on the ground. If I'm correct, she is one of the company's models. Is she his girlfriend?

"Arg! Kainis talaga!" Sumulyap muna siya sandali sa akin at palakad takbong sumunod sa lalaking Vini ang pangalan. Hindi ko alam kung anong klaseng tingin ang ibinigay niya sa akin pero hindi ko na masyadong inusisa.

Ilang sandali pa ay nagpasya na akong lumabas na rin sa may garden. Madadaanan sa pasilyo ang iba't ibang posters at pictures ng designs at models ng kompanya. Hindi ko maiwasang humanga dahil kahit sa ibang bansa ay kilala sila. Ibang klase naman kasi talaga ang nagiging produkto nila. They are one of those few companies na mas inuuna ang quality kaysa quantity kaya hindi rin kaila kung gaano kagarbo ang kompanya.

Napatigil ako sa paglalakad nang may nakita akong pamilyar na mukha. Pakiramdam ko biglang nagbigat ang dibdib ko. I shouldn't feel this way. She is just his acquintance. Nothing else.

I sighed deeply.

It's okay Sulli. Your hubby is only yours. Yours alone.

Kinuha ko ang phone ko mula sa bag at agad na dinial ang number ni Louie. "Hello Louie?" I said when he picked it up. "Yes Misis Oh? Anong meron?" He curiously asked.

Gusto kong surpresahin si hubby. Magkasama sila ni Louie sa training, same company kaya naisipan ko na siya na lang ang tawagan para sa plano ko.