Cem'in Oğlu

18- Ortaklar

Bir plana ihtiyaçları vardı. Köy halkını Ömür ve fedailerinden korumak için onlara ulaşmak zorundalardı. Ayrıca onlara termal suyundan içirmeleri gerekiyordu. Şenol'un hatırladığı ayrıntılara göre, termal suyundan içen kişi etki altına alınamıyordu ve bu sayede güvende oluyordu. Sebebini bilmiyordu ama öyle olduğuna adı gibi emindi.

"Çoğu kişi evindedir." dedi Şenol. "Ecel geldiğinden beri herkes ufak tefek şeyler hatırlıyordur. Evlerinden çıkmamaları gerektiğini de biliyorlardır."

"Bilmeyenlere de telefonla ulaşmalıyız." dedi Aras.

"Dışarı da çok fazla insan yok zaten." diye araya girdi Ethem. Az önce uzandığı koltukta artık oturuyordu. Başı hafif dönüyordu ama zamanla onun da geçeceğine emindi.

"O-o-ola-la-lan-l-l-lar d-da g-g-ga-ar-r-rip da-da-davr-r-ran-n-nıy-y-yo-yorl-la-lar." Kaan kekeleyerek elinden geldiği kadar hızlı konuştu. Ardından Aras'ın gözlerinin içine baktı ve zihninde konuşmaya devam etti.

'Bu neden geri döndü? Çocukluğumdan beri kekelemiyordum ben.'

Aras'ın bir fikri vardı ama emin olmadan bunu dillendirmek istemiyordu. Kaan'ı birkaç saniye inceledikten sonra "Seninle az önce yaşadığımız şey... Ne oldu tam olarak?" diye sordu.

Kaan önce sesli anlatmak istedi ama başaramayınca yine zihninde konuştu. Ethem'i en başta kaldırmaya çalışırken nasıl zorlandığını, Aras ile göz göze geldikten sonra hissettiği tarifsiz gücü ve Ethem Komiser'le birlikte onun yanına gelişini... Herkesin donduğu ama kendisinin hareket edebildiği o anları tüm detayları ile anlattı.

"Neler oluyor?" diye sordu Şenol, Aras uzun süre sessiz kalınca. "Ne yaşadınız?" Sorunun cevabını Ethem de merak ediyordu. Aras ve Kaan'a meraklı gözlerle bakmaya başladı.

"Gücüme ortak oldu." dedi Aras. "Ben kendimi halsiz hissederken o, benim gücümü kullanarak Ethem Komiser'i yanıma getirdi ve sonra tekrar eski olduğu konuma döndü." Dikkatle Şenol'un gözlerinin içine bakarak devam etti. "Ve bunu bir saniyeden bile kısa sürede yaptı."

Şenol ayakta duruyordu ama duyduğu şeylerden sonra dalıp gitmişti. Hatıralar onu ele geçirmişti. Geçmişte yaşadıkları birçok şey hızla gözlerinin önünde canlanıyordu. Kendisi, abisi Birol, abisinin yakın arkadaşı Kazım ve ... O! Eski ismini zihninden bile geçirmek istemediği, aklına geldiği an ölümün belireceğinden korktuğu o kişi... Ecel! Cem'in güçlerine ortak olabilen o dörtlü!

"Hatırlıyorsun." dedi Aras dikkatle Şenol'a bakmaya devam ederek. Aklından geçen düşünceleri rahatlıkla duyabiliyordu. Belli belirsiz ve karmakarışıklardı ama Şenol ve birkaç kişinin de babasının güçlerine ortak olabildiğini anlamıştı. Tıpkı Kaan'ın yaptığı gibi... Cem'i güçsüz bırakarak kendileri güçlenmişlerdi.

"O da aramızdaydı." dedi Şenol gözlerini Aras'tan kaçırarak. "Hepimizden yaşça büyüktü ama yine de o olaya bulaştı."

"Neye?" diye merakla sordu Ethem. "Düzgün anlatın Şenol Bey." Ortak olmanın ne anlama geldiğini tam olarak anlayamıyordu ama yine de heyecanlanıyordu. İmkansız şeyleri yapabilenin sadece Aras olmaması, normal insanların da onun gibi güçlü olabilmesi fikri hoşuna gidiyordu. Bu nedenle, Şenol'un hatırladığı tüm ayrıntıları öğrenebilmek için sabırsızlanıyordu.

"Abim Birol, Aras'ın annesine aşıktı. Platonikti tabii... Ayla'nın hiçbir şeyden haberi yoktu. Hatta bir sevdiği varmış, köyden değilmiş, sanırım ailesi Ayla'yı istemediği için ayrılmışlar... Her neyse... Abim Ayla ile evlenmek istiyordu. Daha on altı yaşındaydı ama aklına koymuştu. Ayla on yediydi nasılsa. Aileler izin verirse nikahlanabilirlerdi... Ama olmadı. Ayla istemedi. Kendi canına kıymaya çalıştı. Onu kurtaran da Cem oldu. Sonradan öğrendik ki Ayla hamileymiş. İnsanlar çıldırdı. Ayla'nın ailesi de dahil kızı linç etmek istediler. Cem araya girdi ve onunla evleneceğini söyledi. Sonra... Sonra..." Birol ellerini başına götürdü ve şakaklarını ovdu. Hatırlayamadığı anıların verdiği ağrı dayanılmazdı. Devamı zihninde kopuk kopuk canlanıyordu. Abisi, kendisi, Kazım ve o... Cem'i hastanelik edene kadar dövmüşlerdi. Üstelik tüm köyün gözleri önünde yaşanmıştı her şey. Dört yolda, insanlar seyrederken, Ayla çığlık çığlığa yardım isterken...