Cem'in Oğlu

61- Islık

Aras tek elini arabanın penceresine vurarak camı kırdı ve Ayhan'ın ilgisini çekmeyi başardı. Genç adamın her iki kulağının üst kısımlarında derin yaralar açılmıştı ve kanlar yavaşça aşağı süzülüyordu. Göz bebekleri ise tamamen kaybolmuştu. Tek elini yanındaki koltuğa atarak arkasını döndü ve bembeyaz gözleri ile Aras ve Burçak'a baktı. İkisi de endişeyle onu izliyorlardı ama ağızlarını açıp tek bir kelime bile etmiyorlardı. "Sizin neyiniz var lan?!" diye bağırdı tüm gücüyle Ayhan. Sessizlikleri onu çileden çıkarıyor, dışlanmış, önemsiz biri gibi hissetmesine neden oluyordu.

"ÇILGINLIĞA ULAŞMAK ÜZERESİN AYHAN!"

"Kes sesini!"

Burçak kuzenine el işaretleri yaparak arabayı durdurmasını istedi. Ayhan ilk başlarda ne olduğunu anlamadı ama sonra aniden frene bastı. Onlarla uğraşamazdı. Hiçbir şeyle uğraşamazdı.

"EĞER BENİ DİNLERSEN..."

"Elimde olsa seni asla dinlemem ulan!" Ayhan öfkeyle arabadan aşağı indi. Burçak, arabanın içinde hızla sürücü koltuğuna geçti ve Ayhan'a da yan koltuğa geçmesi için el işareti yaptı.

"BEBEKTEN DE, ARAS'TAN DA KURTULURSAK..."

Ayhan her iki elini yumruk yaparak başına vurmaya başladı ama Burçak'ın direktiflerine uymayı da ihmal etmedi. Söylene söylene Burçak'ın yanındaki ön koltuğa geçti. Kafasının içinde daha fazla ses duymak istemiyordu. Onu engelleyememek, nefes alışlarını bile sanki hemen yanındaymış gibi duymak öfkesini her saniye ikiye katlıyordu.

"ÇILGINLIĞIN ZİRVESİ DİYE BİR SORUNUMUZ OLMADAN, GÜCÜ İSTEDİĞİMİZ GİBİ KULLANABİLİRİZ."

Ayhan başını torpido gözüne hızla vurmayaya başladığı sırada, etraflarını onlarca kopya Ethem sardı. Her yönden yavaş adımlarla arabaya doğru geliyorlardı ve hepsinin gözü Ayhan'ın üzerindeydi.

"ARAS'I KİMSE ÖLDÜREMEZ. AMA..."

"Ez hepsini!" diye bağırdı Ayhan. "Arabayı üzerlerine sür ve geç üstlerinden!"

"KENDİSİ ÖLMEYİ SEÇEBİLİR."

Burçak gaza bastı ve her saniye arabayı hızlandırarak ilerlemeye başladı. Melahat'ın evine az kalmıştı ama yol neredeyse tamamen Ethemlerle kaplıydı. Ayhan'ın bağırışları eşliğinde gaza sonuna kadar bastı Burçak ve birkaç bedeni arabanın altına aldıktan sonra, araç kendiliğinden durdu.

"Gaza bassana!" diye bağırdı Ayhan tekrar.

Burçak onun dediğini yaptı ama araba hareket etmedi. Kuzeninin tekrar bağırması üzerine öfkeli gözlerle ona döndü. İçinden ona bir sürü şey söylemek geliyordu ama omzunun üzerindeki Aras'a ait olan el, onu sakinleştirmek için parmakları ile hafifçe baskı uyguluyordu. Melahat'ın evine çok yaklaşmışlardı ama önlerinde onlarca kopya Ethem vardı. Birkaç tanesi arabanın üzerine çıkmıştı ve ön camdan dikkatle Ayhan'ı izliyordu.

"ONLARI AL, GÖTÜR BURADAN! SONRA DA TEK YAPMAN GEREKEN; BURÇAK'I YARALAMAK."

Ayhan histerik bir kahkaha atarak arabadan aşağı indi ve eline geçirdiği kopyayı yumruklamaya başladı.

"ARAS'I ÖLDÜRMENİN TEK YOLU BU! BURÇAK'I KURTARMAK İÇİN KENDİSİNİ FEDA EDECEKTİR!"

Ayhan kanlar içinde bıraktığı surata tükürdükten sonra en yakınındaki diğer kopyaya saldırdı. Gücünü kullanarak onların her birini göremez hale getirmişti. Yakaladığını tüm gücü ile yere seriyordu, ardından bir başkasına geçiyordu. Ethem ise ona asla karşılık vermiyordu. Sadece zihninde konuşuyor, onu kandırmak için aklına gelen her şeyi söylüyordu.