04 කොටස 💜

1.8K 216 13
                                    

"මොකද්ද ඒ කරේ ආ?"

"බර බැලුවා"

"සිත්රු...!!"

"ඕහ් ඔයා මගෙ නම කිව්වා"

එයා තරහෙන් පුපුර පුපුර කෑ ගැහුවත් මොකද මගෙ සිහියෙ තිබ්බේ එයා මගෙ නම කිව්ව එකයි

තරහටද කොහෙද මූණත් රතු වෙලා තියෙද්දි
ඒ කම්මුල් මිරිකන්න හිතෙනවා..එහෙම බෝල ඇසුත් ලොකු කරන් බලන් ඉද්දි හුරතල් පාටයි


"සදෙව් ඉන්න... ඔය බලාගෙන වැටෙයි...
සදෙව්!!"

මම කොච්චර කෑ ගැහුවත් ඒ පණ්ඩිතයා තනියම යන්න යද්දි මමත් පස්සෙන් දුවල ගිහින් රෝද පුටුව අල්ලගෙන නවත්ත ගත්තත් එයා මගෙ අත ගසලා දැම්මා

"එන්න එපා ලගට"

"සදෙව්"

"මට සදෙව් කියන්න එපා"

"අනේ හා සමාවෙන්නකෝ පොඩි බේබි"

දැනටමත් අපි සරසවිය ඇතුලට ඇවිත් හිටියා වෙද්දි දැනුන තරහටම මම ඒක ටිකක් හයියෙන් කිව්වා ඒත් මගෙ කටේ සද්දේ කොච්චර වැඩිද කියලා තේරුනේ ඇතුලෙ හිටපු ගොඩක් දෙනෙක්ගේ අවදානේ අපි ලගට ඇවිත් තියෙනවා දැක්කමයි

මම ඔලුවත් කස කසම එයා දිහා බලලා මහා ගොන් විදියට හිනාවෙද්දි මට රවලා බිම බලාගත්තු එයාගේ කම්මුල්වල රත තව වැඩි වෙලා තිබ්බා

දැන්නම් මට විශ්වාසයි ඒ රතු වුනේ තරහට නෙවෙයි බේබියට ලැජ්ජ හිතිලා කියලා

අනේ ඉතින් මට මොකෝ..හොද වැඩේ මෙකාගෙත් මහා ලොකුවනේ තියෙන්නේ උස්සලා විසික් කරන්න හිතයි බේරෙ වැවට

"දැන් මොකද්ද වෙන්න ඕන පොඩි බේබි"

මේ පාරනම් එයාගේ කන ලගටම පහත් වෙලා මම හිමිට අහද්දි එයා ඉක්මනට මූණ අනිත් පැත්ත හරවගත්තා

අනේ උබෙත් මහා කෝලම් බේබියෝ

"මොන මගුලක්ද..මෙතන නම කියන්න එපා කියලා දැන් බොරුවට මට පුප්පනවා"

" නම කියන්න එපා කිව්ව පලියට මම කිව්වේ නෑනේ පීකර බැදගෙන කෑ ගහන්න"

මම මුමුණ මුමුණ බැන්නත් ඒකත් එයාගේ කන් වලට හොදට ඇහිලා තිබ්බා
එයා එහෙම කියාගෙන යන්න යද්දි මමත් කිසි කතාවක් නැතුව එයා පස්සෙන්ම ගියා

මා හදෙහි සිත්රු (TK)Where stories live. Discover now