මා හදෙහි සිත්රු (TK)

01 කොටස 💜

ජීවිතේ මොනතරන්නම් පුදුමාකාරද
වෙලාවකට අසීමාන්තික සතුටක් දැනෙද්දි
තවත් මොහොතක අසීමාන්තික වේදනාවක් දැනෙනවා.... ඒ හැටි ජීවිතේ දුක සැප දෙකම අපිට විදින්න සිද්දවෙනවා අකමැත්තෙන් වුනත්

කෙනෙක්ගෙන් ඇහුවොත් ඔයා වැඩියෙන් කැමති දුකින් ඉන්නද සතුටින් ඉන්නද කියලා
ඒ ප්‍රශ්නෙත් මහා මෝඩ ප්‍රශ්නයක් කවුද කැමති දුකින් ඉන්න හැමෝම බලන්නේ ජීවත් වෙන කාලේ සතුටින් ජීවත් වෙන්නයි
ඒත් අකමැත්තෙන් වුනත් කෙනෙක්ට ජීවිත කාලේ පුරාවට දුකම විතරයිනම් උරුම
මොනවා කරන්නද ඒක ඒ කෙනාගේ දෛවය වෙන්න පුලුවන්

එතකොට මේකද මගේ දෛවය
තාත්තෙක් නැතුව අම්මත් මරාගෙන උපන්න මට ජීවිතේට හිතේ සතුටක් හිතේ නිදහසක් දැනෙන්නෙ නැතිවේවි ඒක හීනයක්ම වේවිද මම දන්නැ

මට මගේ ජීවිතේ සතුටු වෙන්න කියලා හේතුවක් තිබුනනම් ඒ මම ඒලෙවල් පාස් වෙලා විශ්විද්‍යාල තේරුන දවස ඒත් මගේ කරුමෙක මහත කියනවනම් ඒ දවසෙවත් මට සතුටු වෙන්න මගේ දෛවය ලියපු කෙනාට ඉඩ දෙන්න හිතිලා නැ....මට හුස්ම දිලා හුස්ම ඇතැරලා ගියපු අම්මගේ එකම හීනේ හැබැ කරන්න මුල්ම පියවර තියන්න ලැබුන දවසෙම අවුරුදු
20 ක් මාව උස්මහත් කරපු මට අම්මා තාත්තා දෙන්නම වුන මගේ අත්තම්මත් මාව දාලා යන්නම ගියා

එදා මම මේ සෙංකඩගල අහස යට තනි වුනා අනාතයෙක් වුනා....

"සිත්රු පුතා"

(සිත්රු අභිමන් , වයස 21 )

කාර් එකේ ශටර් එකෙන් එළියේ පේන පහුවෙන දළදා මාලිගාව දිහා බලාගෙන ගෙවුන මගේ ජීවිතේ ගැනම කල්පනාවක උන්න මම පුංචි මැණිකෙගේ කටහඩින් සිහියට ආවා