07 කොටස 💜

1.8K 219 31
                                    

අදනම් ලස්සන දවසක්...
මම එහෙම හිතනවා ඉතින්

කැම්පස් යන්න ලෙස්ති වෙලා එළියට ආපු මම මේ බලන් ඉන්නේ පොඩි බේබියා එනකල්...

එයා පරක්කුද නැත්තන් මම වේලාසන වැඩිද..අනේ මන්දා ඉතින් කාලා බිලා ඉවර වෙච්ච ගමන්ම මම ලෙස්ති වුනානේ..

ඕ ඇති යන්තන් එයාගේ කාමරේ දොර ඇරුනා

"හරිද.."

"හ්ම් යමු.."

අද ඉතින් නවිරු අයියා නෑ එයා වැඩනේ...
මයිකල් මාමා සදෙව්ව කාර් එකේ වාඩි කරවද්දි මම රෝද පුටුව ඩිකියට දාලා මගේ සුපුරුදු සීට් එකෙන් වාඩිවුනා...

"කීයටද පොඩි බේබි එන්න ඕන?"

"හවස 3 ට ලෙක්චර්ස් ඉවරයි මාමා එන්න ඕන නෑ අයියා එන්නම් කිව්වා අද මම හොස්පිටල් යන දවස"

"ඔව්මයි මට ඒක අමතක වුනානේ...හරි එහෙනම් දෙන්නම පරිස්සමෙන් ඉන්න ඕන..සිත්රු පුතා බේබිව බලාගන්න"

"බය වෙන්න එපා මාමේ..එහෙනම් ඔයත් පරිස්සමෙන් යන්න"

අපි දෙන්නව කැම්පස් එකේ ගේට්ටුව ගාවින් බස්සපු මයිකල් මාමා යන්න යද්දි අපි එනකල් එළියට වෙලා හිටපු සත්නිදුත් අපි ලගට ආවා

"ගුඩ් මෝනින් දෙන්නටම..."

"මෝනින්.."

"ගුඩ් ගුඩ් මෝනින්"

ඇත්තටම මේ බේබියට ගුඩ් කියලා පුරුද්දක් නැද්ද කොහෙද...ඉතින් එයාගෙන් හැලුන ගුඩ් කැල්ලත් එක්කම මම ඩබල් ගුඩ් එක්ක සත්නිදුට මෝනින් කිව්වා

තුන්දෙනත් එක්කම ආ නෑ සදෙව් කරේ අහන් ඉන්න එක විතරක් වෙද්දි මමයි සත්නිදුවි ඇති වෙනකල් කියව කියව ලෙක්චර් හෝල් එකට ආවා....

ඒ ඇවිත් ළමයි ගොඩ අස්සේ අපිට වාඩි වෙන්න හිස් තැනක් හොයද්දි රුචිකා අක්කා අතවනනවා දැක්ක මම සදෙව්ව උස්සලා ගත්තා

"ඔන්න උස්සනවා..."

දැනුවත් කරලම උස්සන එකයි හොදයිනේ ඉතින්...
මම එයාව හරහට උස්ස ගද්දි සත්නිදු රෝද පුටුව පරිස්සමට පැත්තකින් තිව්වා..

"ගුඩ් මෝනින් කට්ටියටම.."

"ත්‍රිබල් ගුඩ් මෝනින් අනේ.."

මා හදෙහි සිත්රු (TK)Onde histórias criam vida. Descubra agora