49 කොටස

1K 151 41
                                    

"තව ඕනද ආච්චි අම්මේ?"

"ඔව් චූටියෝ තව පොල් බෑයක් ගාපන්කෝ හොද කොල්ලා වගේ"

මගේ මූණ ඇද වෙලා ගියා..එක පොල් බෑයක් ගැවෙත් ලෝක අමාරුවෙන් එහෙව් එකේ ආච්චි අම්මා තව බෑයක් ගාන්නලු අනේ ඉතින් මටමයි වෙන්නේ..ඔය කෑම උයන එක තියෙනවා නේද ඒක හරි ලේසි වැඩක් මේ පොල් ගාන එක නැත්තන්..
කොහෙද ඉතින් සූරියබණ්ඩාර වලව්වේ ලොකු මැණිකෙට දිරවන්නෑලුනේ ඔය පිටි කල පොල් කිරි
අහින්සක මට කියලා පොල් ගාවගන්නවා කිසි හිතක් පපුවක් නැති ගානට...අනේ මම මේවට කැමති නෑ....

මම දිවත් හපාගෙන කොට හිරමනේ උඩ වාඩි වෙලා කකුල් දෙකත් දෙපැත්තට දාගෙන අවුරුදු උත්සවේ පොල් ගාන තරගේ ඉන්නවා හිතාගෙන පොල් බෑය ගාලා දැම්මා.....හම්මෝ දැනෙන නිදහස

"ඔන්න ආච්චි අම්මේ දැන්නම් මදියි කියන්න එපා ගමකට ඇති වෙන්න පොල් ගෑවා හරී..."

වැඩ්ඩා වගේ ගාපු පොල් ටික ආච්චිගේ අතට දුන්න මම මන් ගැනම දැනුන ආඩම්බරේ නිසා මාර සතුටින් හිටියේ ඒත් මගේ ඒ සතුට කුඩුපට්ටම් කරලා දාන්න  සූරියබණ්ඩාර වලව්වේ ලොකු මැණිකේ දෙපාරක් හිතුවේ නෑ...

"ඈ බොල පොල් ගාලා නෙවෙයි උලුප්පලා..
වංගෙඩියේ දාලා කොටලා අරන් තමා පොල් කිරි මිරිකන්න වෙන්නේ..අනේ ඉතින් අද කාලේ හැදෙන එවුන් දන්නේ අර ගැඩොල් බාගේ අරන් මුල්ලකට වෙලා ඒක ඔබන්නනේ..ඒකට අපේ කාලේ ගස් ගල් පවා පෙරලුවා.."

ඔන්න ඉතින් පටන් ගත්තා නවසීය ගණන්වල ආච්චි අම්මලාගේ හපන්කම් ගැන කියවන්න..අනේ ඉතින් ආච්චි අම්මලාගේ ඔය අපේ කාලේ ගැන කියවන්න ගත්තම අර දිනිති අක්කා පරාදයි..

"මොකද බොල හිනා වෙන්නේ ආ?...ඔව් ඔව් දෙයක් කියන්න බෑ උබලට හරි හිනා.."

අයියෝ සාන්ත..හ්හ්...ආච්චි කිව්ව කතාවට කුස්සියේ පැත්තකට වෙලා වාඩිවෙලා ඉදන් හොදට ෆොන් එක ඔබ ඔබ උන්න සදෙව් ඉක්මනට ෆෝන් එක සාක්කුවට ඔබාගන්නවා දැක්ක මට හිනා යද්දි
ලොකු මැණිකේ ෆයර් වෙන්න ගත්තා එයාගේ කතාවට හිනා වුනා කියලා...ඇයි අනේ මටම මෙහෙම වෙන්නේ...

"අනේ ආච්චි අම්මේ මම ඔයාට හිනාවුනේ නෑ අප්පා...හරි මගුලක් වුනානේ පොල් ගාලත් දුන්නා..මට ඕන කිරිබතක් නෑ හොදේ.."

මා හදෙහි සිත්රු (TK)Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz