TUTUNAMAYAN ELLER🩸 (+18) (TOXİC SERİSİ III)

81'🩸

Zola haklı mıydı? Artık geçmişimden kurtulmam mı gerekiyordu? Haksız yere mi suçluyordum onu? Bana tüm gerçekleri anlatmıştı, ona eskisi gibi bakabilecek bir sebep vermişti bana.

Onu dinlemeli miydim?

"Kara kara ne düşünüyorsun?"

Karşımda viski yudumlayan Ayaz'a baktım. Onun sayesinde tanımıştım Zola'yı. Aşkı yeniden iliklerime kadar hissetmeme sebep olan kadını o çıkarmıştı karşıma. Ayaz ile hiç iyi zamanlar geçirmesek de o sanki benim tek dostum gibi hissettiriyordu.

"Zola'yı." dedim viski bardağıma bakarak.

"Yanlış yapıyorsun Emre."

Sözleri bir anda ciddileşmişti. Ona baktım.

"Biliyorum." dedim sakince.

"O zaman neyi düşünüyorsun?"

Gülümsedim, aylar sonra ilk defa gülümsediğimi gören Ayaz olumlu şeyler söylememi bekliyordu.

"Ona eskisi gibi bakabilecek sebep verdi bana."

"Neymiş o sebep?"

"Koray Şan ile aslında evlenmeyeceğini sahte nikah memuru ile sahte bir düğün hazırladıklarını söyledi. Bütün bunları intikam almak için yaptığını söyledi. Düğüne geleceğimi ikisi de bildiği için böyle bir plan yapmışlar."

Ayaz şaşkınlıkla arkasına yaslanırken devam ettim.

"Ama bilmiyorlardı ki bebeğim olacağını bilmesem o düğünde Zola hariç herkesi öldürecek kadar gözümü döndürdüğümü."

"Her işte bir hayır var işte kardeşim, sen ölümü göze almışken hayat sana yeniden dal uzattı."

Yeniden gülümsedim.

"Dün yanına gittim çünkü onu çok özlemiştim. Beni o şekilde görmesin diye kaçtım her seferinde. Ama kendimi tamamen toparladığımda bebeğimizin adını buldum bahanesiyle gittim yanına. Tabi öncesinde de izliyordum ama..."

"Artık izlemene gerek kalmadı ve aynı şekilde bahanelere sığınmana gerek yok Emre. Eğer özlediysen bunu ona söyle çünkü sana çok ihtiyacı var."

"Fark ettim, yapayalnız yaşıyor o evde. Tek başına bakıyor kendine, bana en ihtiyaç duyduğu zamanlarda yalnız bırakıyorum onu. Onu sevmediğimi hissetmiş olmalı ki bebeği doğurduktan sonra gideceğini bile söyledi."

Düşüncesi bile canımı yakıyordu.

"Zola bu, kafası atarsa yapar. O yüzden kafası atmadan yap çünkü artık zamanı geldi. Git ve ona gerçekten ne hissettiğini söyle. Hatta karnı daha fazla belirginleşmeden bas nikahı."

Gülerek söylemişti, düşüncesi bile gülmeme yetmişti.

"O zaman ben kalkayım." diyerek ayaklandım.

"Zola'ya mı gideceksin?"

"Evet ve yalnızca hislerimi söylemeye değil."

Kaşlarını kaldırarak soru sorarcasına baktı.

"Evlenme teklifi etmeye."

Çalışma odasından çıkarken arkamdan bağırdı.

"Yüzük ve beyaz çikolata almayı unutma!"

Güldüm, Zola onu izlemediğimi sanıyordu. Ama aslı çok farklıydı. Ben ondan kaçıyordum ama hep yanındaydım. Her daim izliyordum ve Ayaz'a anlatıyordum.

......

Zar zor kendime kahvaltı hazırlamış yerken bir yandan da dünkü konuşmaları düşünüyordum.