TUTUNAMAYAN ELLER🩸 (+18) (TOXİC SERİSİ III)

12'🩸

Arabanın farları yanmış ve yıkılmış depoyu aydınlatırken bakışlarım arabayı süren Aras'a gitti. Direksiyonu sıkıyor ve sakin kalmaya çalışıyordu.

Benim mesleğim duyguları geride bıraktırması gereken bir işti. Bu yüzden Aras'ın ne hissettiğini düşünmemem gerekiyordu.

"Tam olarak nereye bakmamız gerekiyor?"

"Şu köşede gördüm onu ormana doğru koştu oralara bakalım."

Haktan'ın eliyle işaret ettiği yere döndüm. Kapkaranlıktı, telefonun flaşıyla bakmamız gerekecekti.

Başımı sallayıp arabadan inmek için hareket etmiştim.

"Siz gidin."

Aras titreyen sesiyle bize gitmesini söylediğinde ona baktım. İyi görünmüyordu.

Haktan birşey demeden inince arkasından inip onu takip etmeye başladım.

Yanan depoya baktıkça içim bir tuhaf oluyordu. Küldü, sadece kül ve tüylerim diken dikendi...

"Başla." dedi buz gibi sesiyle.

Onlara yardım ettiğim için bana sinirliydi.

Telefonumu çıkartıp yerlere flaşı tuttum. Üzerinden bir gün geçmişti, ipucu bulmak çok zordu. Ama deneyecektim.

Etrafa bakınmaya başlamıştım. Dikkatimi tamamen vermeye çalışıyordum fakat dikkatimi dağıtan o sese döndüm.

Sağlam eliyle bir dal almış kıra kıra peşimden geliyordu. Dişlerimi sıkarak konuştum.

"Sağlam elini de ben kıracağım şimdi."

Bakışlarını daldan çekip bana çevirdi.

"Anlamadım?" dedi sert bir tonda.

"Ses çıkarma diyorum. Dikkatimi dağıtıyorsun."

Sözlerimin ardından yeniden önüme dönüp ormana doğru ilerlemeye başladım. Suçlu asla işlediği cinayet yerinde ipucu bırakmazdı. Her zaman kaçarken bir iz bırakırdı. Kaçarken ki o korkuyla bıraktığı ipucunu fark etmezdi.

"İyi o zaman ben gidiyorum."

Gözlerimi kapatıp sakin kalmaya çalışarak ona döndüm.

"Beni bu karanlıkta yalnız bırakamazsın."

Kaşlarını çatarak bana doğru bir adım atmıştı.

"Yardım etmeyi sen kabul ettin. Şartlar ne gerektiriyorsa onu yapacaksın."

Bu sefer benim de kaşlarım çatılmıştı.

"Yardım etmeyi kabul ettim işe girmedim ve sen bana emir veremezsin."

"Gelmemen gerekiyordu, neyine güvenip geliyorsun anlamıyorum."

"Gelmemesi gereken biri varsa o da sendin Haktan. Yaralısın ve yaranın iyileşmesi için dinlenmen gerekiyor-"

"Kardeşimin katili dışarda rahat rahat dolanırken dinlenmek bana haram! O bu gördüğün külün içerisinde yandı. Benim acım onun yanında hiçbirşey!"

Bu sefer adım atan ben olmuştum. Aramızda milimler oynuyordu.

"O zaman bırak da kardeşinin katilini bulmak için size yardım edeyim Haktan. Aksi taktirde benim gibi bir tanıdığınız yoksa bulmanız çok zor."

"Zarar görürsün diyorum kızım sana! Neden anlamıyorsun beni! Kardeşimi öldürdükleri gibi seni de mi öldürsünler istiyorsun!"

"Öldüremezler, ben bu mesleğin okulunu bitirdim. Sizinle çatışmaya girmeyeceğim sadece katile ait birşeyler bulmaya çalışacağım."