Biz geldik! Bir sürü yorum yaparsanız sonraki bölüm de bu gece ya da yarın sabah gelirrr
Dramı yüksek bir bölüm daha, bana çok sövmeyin olur mu?
1 Ay Sonra
Hande
Berbat bir gün. Hayatımın en boktan gününü yaşadığımdan beri her gün berbat zaten. Bitmeyen, ardı arkası kesilmeyen kabuslardan biriyle uyanmıştım yine. En çok gördüğüm kabusla. Meris'in mezarının başında, hiçbir şey yapamadığım, çaresizlikten kavrulduğum o kabusla.
Sonunda bitti antrenman. Hayatın her şeye rağmen akıyor olması insanı bazen çok zorluyor. Bütün işlerimi halledip arabama bindiğimde yan kapı açıldı ve Simge yanıma oturup kapıyı kapattı. Onu eve ben bırakacaktım değil mi? Başlıyor yine sorgular.
Simge: Hande iyi misin?
Hande: Değilim Simge.
Simge: Yine mi kabuslar?
Hande: Uyurken kabuslar, uyanıkken gözümün önüne gelen şeyler, aklımdan geçen ihtimaller. Hiç bitmiyor ki Simge. Hiç geçmiyor ki.
Simge şefkatle kolumu okşadıktan sonra buruk bir tebessümle baktı yüzüme. Diyecek bir şeyi yoktu. Ne diyebilirdi ki zaten? Söyleyebileceği her şeyi tüketmişti o da. Arabayı çalıştırdığımda radyoya gitti elim, biraz kafa dağıtmam gerekiyor. Bir yandan Simge'nin evine sürerken bir yandan da düzgün radyo kanalı bulmaya çalışıyordum. Kendim açmak istemedim. Şansa bıraktım.
Duyduğum şarkıyla gözlerim dolmaya başladı. Şansıma tükürsünler. Binlerce şarkı arasından denk geldiğim şarkıya bak. Gözlerimin git gide daha da buğulanmasıyla arabayı kullanmaya devam edemeyeceğimi anladım ve kenara çektim. Simge anlamaz gözlerle bana bakarken kafamı direksiyona yaslayıp ağlamaya başladım.
Simge: Hande! Hande ne oldu? İyi misin kuzum ne oldu bir anda?
Hande: O gece. O gece Simge.
Simge: Hande ne oluyor?
Şarkının sözlerini duydukça şiddetlendi ağlamam, o gece o hastanenin çatısındaki çaresizliğimi hissettim kalbimde.
Kapanan kapılar arkasına kazınmış
Kilitlenmiş ve saklanmış, boş bir hayat kabininde
Varsayım içinde, sonsuz zaman diliminde
Bilinmeze doğru gidiyor gibiyimSimge hala panik bir halde bana ne olduğunu soruyordu. Bilmiyor sanki diye geçirdim içimden. Kolay bir şey yaşadım sanki. Yine de ona bir açıklama yapmam gerektiğini düşündüm.
Hande: Bu şarkı o gece, kazadan önce Meris'in son dinlediği şarkı Simge. Hissetmiş gibi bunu dinlemiş. Eşyalarını bıraktılar ya kucağıma öyle, çöp gibi. Telefonunun ekranında hala bu şarkı vardı Simge.
Her yanım sarılmış, çıkışlarım yok artık
Yapmayı istediğim, hayallerin peşinde
Anlamsız karalanmış, bi'kaç bozuk cümleyle
Hayatıma nokta koyuyor gibiyim
Gibisi fazla, şimdi kesilir sesimDuyduğum şarkı sözleriyle kaldırdığım kafamı yeniden direksiyona gömdüm. Bana ne yaşattın Meris? Bana ne yaşattın sevgilim? Hala dün gibi aklımda o gece.
Günümüz
Hande
Çöktüğüm yerden kalkamıyorum. Ağlamıyorum da artık. En azından bilerek ve hissederek yapmıyorum bunu. Gözümden akan yaşlar benden tamamen bağımsız. Meris'i ve Deniz'i götürdükleri kapının kenarında içeriden verecekleri bir haberi bekliyorum.

ŞİMDİ OKUDUĞUN
Şans
FanfictionHande Baladın fan kurgudur. Hande takımdan kimseyle shiplenmeyecek, hatta takım ve kamp konusu doğru düzgün işlenmeyecektir. Canım sıkıldığı için yazıyorum.