İyi okumalar...
3 ay sonra...
Yatağımın üzerine bıraktığım siyah etekle lacivert gömleği giydikten sonra bileğime geçirdiğim tokayla saçlarımı topladım.
Gömleğimin kenarlarında düzeltdikten sonra ayakkabılarım da giydim.Dün Ecrin yanıma gelmişti ve bunları getirmişti bugün giymem için.Her zaman olduğu gibi beni düşmüştü.
Aradan keçen 3 ayda her hafta gelmişti bıkmadan,usanmadan.
Her defasında gelmemesini söylesem de her defasında aldığım cevap aynı olmuştu "çok konuşma Sena."En son ayakkabılarımı da giydikten sonra odadan çıktım.
Kapıyı kapatmadan önce odaya son kez göz gezdirdim.
Bu odada 4 ayım geçmişti.
Neler neler yaşamıştım.O günleri bir daha yaşamak istemem.
Bu oda bir anlamda hayatımda dönüm noktası olmuştu.İlk umutsuzluğum yok olmuştu,yeni umutlar filizlenmişti kalbimde, karamsarlığımı bir kenara atmış, hayata başka bakış açısından bakmaya başlamış Sena vardı artık, kanımdakı zehir yok olmuştu,şimdi tertemiz kan akıyordu damarlarımda, vücuduma baskı yapan ağırlıklar sanki yok olmuştu, boğazımda her zamanki yerinde olan yumruda yok olmuştu,ruhuma,hayatıma hakim olan karanlıkta biran yok olmuştu, etrafımı süsleyen siyah renkte kaçıp gitmişti hayattımdan yerini rengarenk renklere vermişti.
Çok şey almıştı bu oda benden ama çok şeyde vermişti bana.
Hayatta ihtiyacım olmayacak şeyleri almış,ihtiyacım olan şeyleri vermişti.Havaya bir nefes bırakıp kapıyı kapattım.
Uzun kolidorda yürürken bir yandan da etrafa bakınıyordum.
Betül Hanım'ın odasının önüne gelince kapıyı çalıp "gel"sesini duyunca içeriye girdim.Elindeki evrakları bir kenara bırakıp ayağa kalktı.
"Canım gel bakalım.
Ne güzel olmuşsun böyle.""Teşekkür ederim Betül Hanım.
Ben vedalaşmak için gelmiştim.""Ah demek gidyorsun, vedaları hiç sevmezdim buraya gelene kadar.Ama sonradan sevmeye başladım çünkü vedalar hastalarımın iyleşmesi anlamına geliyordu.
Sena sen beni eski hâlime götürdün-vedaları sevmeyen Betül'e.
Ya ben sana çok alışmışdım,seni çok özlerim ama.""Bende size çok alıştım."
"Ya sen beni boş ver ben konuşurum böyle.Tebrikler canım girdiğin savaşı hayatında beyaz tertemiz sayfa açtın.Azimle,inatla çalıştın.
Aziminle herkesi şaşırtdın.
Seni böyle görüyorum ya sağlıklı,güler yüz dünyalar benim oluyor.""Siz olmasaydınız ben bunları başaramazdım.Her şey çok teşekkür ederim."
"Ben olmasam da başaracaktın,biliyormusun neden?"
"Neden?"
"Seni ilk gördüğümden gözlerinden okumuştum kurtulmak isteğini.Sadece olarak korkuyordun, ben o korkunu yenmeği,onunla savaşmayı öğrettim."
"Siz bana çok şey öğrettiniz doktor hanım."
"Gel bakalım sana kocaman sarılayım.Beni unutma olur mu arasıra ziyaretime gel."
"Sizi unutmak mümkün mü elbette gelirim."
"Gel gel benim kapım sana her zaman açık."
"Sağolun Betül Hanım.
Gitsem iyi olacak kendinize iyi bakın.""Sende kendine iyi bak,dikkatli ol.Bir şey için değil her şey için dikkatli ol."
"Dikkatli olurum.Sizde kendinize dikkat edin,kendinize iyi bakın."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Şans Daha/[TAMAMLANDI]/Karanlıktan Aydınlığa-1
SpiritualUçurumun kenarında bir genç kız. Sena. Tek bir şansı var ya o uçurumdan aşağı savrulacak,ya da bir yardım eli onu bu hayatın içinden çekip alacak. Ben Sena. Bu kocaman hayatta yalnızım. Hiçkimsem yok. Ne bir annem, ne bir babam, ne bir ablam, ne...