Bir Şans Daha/[TAMAMLANDI]/Karanlıktan Aydınlığa-1

20-"Duâ"

İyi okumalar...

Sena

Evin önüne gelince kapıyı çalıp kenara çekildim.Soğuktan kıpkırmızı olmuş ellerimi paltomun cebine soktum en azından bir azcık ısınsın diye.
Biraz sonra kapı açılmış Ecrin görünmüştü.
Beni görünce kolumdan tutup içeri soktu.

"Soğuktan donmuşsun sen.
Söyle bakalım bu soğukta kendini sokaklara atmana deydi mi ?"

Kafamı sağa sola salayıp boynuma doladığımı atkıyı çıkardım.

"Üzülme canım İnşAllah bulursun.Ama bulmasanda bir şey olmaz. Sabırlı ol her şey olacağına varır."

"Sabırlı olacağım."

Saat uyumak için erken olsa da ben uyumak için yatağa girmiştim.Ama uyku göz bebeklerime misafir olmak niyetinde değildi anlaşılan.
Yatakta kaç kez döndüğümün sayısını unutup yataktan kalktım.

Ecrin'nin odasının önüne gelince aralık kapıdan namaz kıldığını gördüm.
Şimdiye kadar namaz kılan birilerini çok görmemiştim.
Yere çöküp oturdum bacaklarımı kendime çekip Ecrin'i izlemeye başladım.

Ecrin'nin yüzüne baktığımda ne kadar huzurlu mutlu olduğunu gördüm.
Kendimi bir garip hissetmiştim.
Sanki kalbime ferahlık gelmişti.
Ecrin namazını bitirine kadar öylece kıpırdamadan onu izledim.

Ecrin ilk önce sağ sonra da sol omuzuna bir şeyler söyleyip namazın bitirdi.Ellerini kaldırıp yine bir şeyler söyledi.
Uzun bir süre sonra söylediklerini bitirip ellerini yüzüne sürdü ve ayağa kalktı.
Ben de bir dakika gözlerimi ayırmadan onun haraketlerini izliyordum.

Beni görmemiş olmalı ki kitaplıktan bir kitap götürüp koltuğa geçti ve okumaya başladı.

Kulaklarıma dolan bu ses o kadar farklı ki anlamlarımı bilmediğim kelimeleri bir birinin ardına o kadar güzel okuyordu ki Ecrin en güzel melodiden bile en güzeldi.
Dünyada olan onca sesden daha güzeldi daha anlamlıydı...

Ecrin okumayı bırakıp üç kez kitabı öptükten sonra kitaplığa geri koydu.
Beni gördüğünde kocaman gülümseyip yanıma geldi.
Ellerimden tutup kalkmama yardım etti.

"Sena bir şey mi oldu?"

"Ecrin okuduğun kitap ne?
Çok güzel okuyorsun."

"Kurâni-Kerim."

"Kurâni-Kerim."

"Ecrin okudukların ne dilinde?"

"Arapça canım."

"Sen arapça biliyormusun yani?"

"Evet canım."

"Zor değil mi?
Nasıl böyle güzel okumayı nasıl öğrendin."

"Canım o kadar da zor değil.
Sen yeter ki öğrenmek iste Allah yardım eder."

"Anladım Ecrin."
"Ecrin bir daha okuduğunda bana da söylermisin ?Dinlemeyi çok isterim."

"Elbette canım.İstersen şimdi de okurum."

"Gerçekten mi?"

"Gerçekten."

Yarım saat daha Ecrin Kuran okudu ben de onu dinledim.
Saate baktığımızda epeyce geçti.

"Sena ben uyusam iyi olacak yoksa yarın hocadan hatrı sayılacak kadar azarlarından kurtulamayacağım."

"Tamam."

"Allah rahatlık versin.Hayırlı geceler."

"Sana da."