Bir Şans Daha/[TAMAMLANDI]/Karanlıktan Aydınlığa-1

26-"İlk iş günü"

İyi okumalar...

Sena

Yatağa girip yorganı kafama kadar çektim.Neden çıkmıştım ki sanki odadan? Ama ne yapayam susamıştım.Ya ben ona ne yaptım sanki? Hep onlara zarar vereceğimi düşünüyor.Ben Ecrin'e Beyza'ya nasıl zarar veririm? Ama o beni öyle biri gibi görüyor.Belki eski durumum olsaydı bir şey yapardım bunu kabul ediyorum maalesef.Öyle durumda olunca insan ne yapacağını bilmiyor ama şimdi artık iyileşdim.
İnsanı her an ölüme bir adım daha yaklaştıran zehrinden kurtuldum.
Belki haklıdır Melih.
Benden nefret etmeye de hakkı var.Bunu inkar edemem ki ben.
Zaten nefret ediyor baksana bir kez bile yüzüme bakmıyor.
Hadi Sene uyu artık o evde olunca odadan çıkmazsın olur biter zaten en kısa zamanda ev bulmam gerekiyor.Ecrin'e daha fazla yük olamam.

Uykudan uyanınca kıyafetlerimi giyip aşağı indim.
Ecrin'nin mutfakta olacağını düşünüp mutfaka geçtim ama yoktu.Namazdan sonra uyumuş olmalıydı.
Evde de ses filan gelmiyordu ben de kahvaltıyı hazırlamak için buzdolabına yöneldim.
Kahvaltılıkları çıkarıp masaya dizip çaydanlığın altını yaktım.

Çaydanlık fokurdamaya başlayınca ocağın altın kapattım.
Her şey tamdı galiba.Masaya göz gezdirdiğimde ekmeğin olmadığını gördüm.

Montumu ve ayakkabılarımı giyip kutudan Ecrin'nin ihtiyac için bıraktığı paralardan bir miktar alıp evden çıktım.

Markette pek fazla insan yoktu.Ekmekleri alıp parayı da ödedikten sonra evin yolun tuttum.

Eve geldiğimde mutfaktan sesler geliyordu.Uyanmış olmalıydılar.Ayakkabılarımı çıkarıp mutfağa geçtim.Ecrin'le Melih mutfaktaydılar.

"Abi ben ekmek..."Ecrin beni görünce lafı yarıda kaldı.

"Sen nerdeydin?"

Elimdeki ekmekleri gösterip "Ekmek aşmaya gitmiştim." dedim.

"Aa ne güzel ya ben de şimdi ekmek almaya gidecektim.Ama üşengeçliğim maşAllah üstümde beni markette gitmekten kurtardın ha bide kahvaltı hazırlamaktan."

Melih'in mutfakta olmasını beni rahatsız ediyordu bir an önce ekmekleri Ecrin'e verip gitmek istiyordum.

"Ecrin ekmekleri alsana ben de çıkıyorum şimdi."

Yanıma gelip ekmekleri alıp yine göz devirdi.

"Nereye Sena kahvaltı yapmadan."

"Canım istemiyor sonra bir şeyler atıştırırım."

Aslında acıkmıştım ama Melih'in akşam söylediğinden sonra aynı masada oturup yemek yiyemezdim.Bu kadarı da yüzsüzlük olurdu.

Ecrin kulağıma eyilip fısıltıyla konuşmaya başladı.

"Melih'in akşam dediğini duydum.Sırf bunun için yemek yemek istemiyorsun değil mi? Bekle iki dakika."

Ecrin ekmekleri doğrayıp ekmek kabına doldurdu.Dolaptan bir tepsi alıp masadaki kahvaltılıklardan bir kısmını tepsiye yerleşdirip "hadi düş önüme Sena." dedi.

Salona geçip masada yerimizi aldık.Çaydanlığı alıp çayları doldurmağa başladım.

"Ecrin böyle bir şeyi bir daha yapma.Benim yüzümden abinle aranı bozma."

"Aaa yine başladı.Bak bana öyle bir şey yok hadi kahvaltını yap."

Kahvaltı yapdıktan sonra evden çıkmış pastaneye gelmiştim.Cam kapını itirip içeriye girdim.

Nuray Abla pastaları cam vitrine yerleştiriyordu.

Gülümseyip "Merhaba abla."dedim.

Çikolatalı pastayı da yerine bırakıp o da bana gülümsedi.