29-"Biliyorum"

5.1K 340 13
                                    

İyi okumalar...

Tesadüflere inanırmısın?
Hayata beklemediğimiz anda karşımıza çıkanlar tesadüf müydü yoksa tevâfuk mu?
Tesadüf diyip basitleştiremeyiz onca yaşadığımız şeyi.En azından ben yapamam.
Ben o yüzden şimdiye kadar yaşadıklarıma tevâfuk diyorum.
Tesadüf ve tevâfuk neydi bunlar arasındaki fark ve ya ince cizgi?
Kadere iman...
Kimimiz tesadüf deyip geçip gideriz kimimiz de tevâfuk deyip şükür ederiz.
Ben de birkaç hafta öncesine kadar tesadüf diyordum yaşadığım onca şeye.
Ecrin'nin o gün karşıma çıkması, hastanede söyledikleri,gördüğüm o rüya, tedavi olmayı kabul etmem,klinikte yaşadıklarım,sonrası...
Hepsinin bir tesadüf olduğuna inanmıştım.
Ama hayır onca yaşadığım şey tesadüf olamazdı zaten tesadüf değil tevâfuktu.
Ecrin'nin karşıma çıkması,bana yardım etmesi,hastanede söyledikleri,gördüğüm o rüya, tedavi olmayı kabul etmem,klinikte yaşadıklarım ve sonrası.
Hepsi tevâfuktu, kaderimde vardı ve yaşadım...

Sena

O günün üzerinden tam 2 hafta geçti.Çok şükür artık namaz kılıyorum.Sabah namazına zor kalkıyorum ama Ecrin sağolsun uyanmam için her şeyi yapıyor.Geçen sefer kafamdan aşağı su döktü de öyle uyandım.
Her gün duâ ediyorum namaz kılmayı nasip ettiği için.Bol bol tövbe ediyorum önceki yaşantım için isyanla geçen her günüm.
Evet şimdiye kadar günah işletmiştim ki.Rabb'im beni affeder mi?Bu günahkar kulunu affeder mi? Sonra aklıma geliyor.Allah büyük İnşAllah affeder.

30'lu yaşlarındaki bayan çantasından çıkardığı parayı bana uzattı para üstünü verdikten sonra teşekkür edip gitti.Tezgahın üzerindeki telefonumdan yankılanan ezan sesi öğlen namazının girdiğini gösteriyordu.Evet Ecrin yapacağını yapmış telefon almıştı bana.Ne kadar istemediğimi söylemesem de elime tutuşturmuşdu.
Nuray Abla ezan sesin duyunca ben söylemeden "Hadi kızım namazını kıl.Ben ilgilenirim gelenlerle."

"Sağolasın abla."

İçeri geçip ilk önce lavaboda elimi yüzümü yıkayıp abdestimi aldım.Sonra da namaz kılacağım küçük odaya geçtim.Burası gereksiz eşyalar için kulanılan odaydı.Önceleri dağınıktı ortalığı toparlamış temizlemiştim namax kılabileceğim bir yer olmuştu.Sağolsun Nuray Abla hiçbir şey söylememişti.
Poşetin içinden namaz kıyafetimi ve seccademi çıkardım.Namaz kıyafetin giyip seccade mi yere serdim ve namazımı eda etmeye başladım.

İlk önce sağ sonra da sol omuzuma selam verip namazımı bitirdim.İşte asıl huzur bu.
Zikrimi ve duâmı ettikten sonra seccadeyi katlayıp poşetin içine koydum.Namaz kıyafetimi ve başörtümüde poşete koydum.
Her defasında böyle oluyordu.Başörtümü her çıkardığımda bir esksiklik hissediyordum.Kapanmayı çok istiyordum her gün Ecrin'nin tesettürle ilgili verdiği kitapı okuyordum.
Artık testtürün ne kadar önemli olduğunu biliyordum.Belki de zamanı gelmişti tesettüre geçmeliydim belki de değil zamanı çoktan gelmişti.
İnşAllah bana da kapanmak nasip olur.

İçerden gelen seslerle çabucak çıkmıştım odadan.Nuray Abla'nın sesiydi bağırıyordu.

Evet Nuray Abla Leyla'ya bağırıyordu.İçerde hiçkimse olmadığı için bağırmasına bir şey söyleyende yoktu.Leyla Nuray Abla'nın tek kızı.Birazda söz dinlemeyen biri yani benim gördüğüm kadarıyla öyle.
Nuray Abla o kadar sinirliydi ki.
Yanına gelip koluna girdim"Abla sakin ol hadi gel biraz otur."

Zar zor oturması için ikna etmiştim.Bir bardak su verip içmesini söylemiştim.
Sinirden eli esiyordu.Sudan bir yudum alıp masaya bıraktı.Ellerini saçına geçirdi.
Leyla'ya baktım bir köşede oturmuştu.

"Bak bak nasıl duruyor orda.Ah öldürecek bu kız beni.Babası bu hâlin görseydi ah ah."

"Yapma abla üzme kendini böyle."

Bir Şans Daha/[TAMAMLANDI]/Karanlıktan Aydınlığa-1Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin