Bir Şans Daha/[TAMAMLANDI]/Karanlıktan Aydınlığa-1

56-"Belki daha sonra"

İyi okumalar...

LENKABALINT6500 bölüm senin için canım İnşAllah beğenirsin.

Sevginin Ve Şevkatin
Çabanın Ve Zahmetin
Bıkılmayan Hizmetin
Kaynağıdır Aile.

Nehir Olup Fırat İle
Uçup Giden Turna İle
Gurbette Mektup İle
Selam Sana Aile.

Tüm Dertlere İlaçtır
Acıktığında Aştır.
Herkez Ona Muhtaçtır
Sıcaçık Yuva Aile.

Yorulunca Dinlendiğin
Hasta İken İyileştiğin
Derdini Söyleştiğin
Sırdaşındır Aile.

Sevgi İle Doluşun
Anne,Baba Oluşun
Herşeyini Verişin
Sembolüdür Aile.

Orda Küskünlük Olmaz
Orda Riya Bulunmaz
Orda Ücret Alınmaz
İşte Orası Aile.

Herşeyi Paylaşmak Orda
Sevgiyle Kaynaşmak Orda
Mutluluk Ararsan Orda
İşte Orası Aile.

Olsanda Paşa,Vali
Bakan,Milletvekili
Bir An Unutamazsın
Sevgili Aileni...

Her attığım adımla biraz daha yaklaşıyordum aileme.Mezarlığa geldiğimden kaç adım attığımı unutmuştum.Normalde kısa olan mesafe kilometrelerce uzak gelmişti...

Bir sene daha geçip gitmişti ailemsiz...

Unutmamıştım...Nasıl unutabilir miydim? İnsan hiç annesini,babasını,ablasını unutur mu?

Ben unutamam...

Dizlerim üzerine çöküp "Ben geldim ailem."dedim sonra zorda olsa devam ettim konuşmaya.

"Yine ben geldim.Bir sene daha.Tam tamına 6 sene.Özledim hem de çok."

Mezarın üzerindeki çiçekleri yeni fark etmiştim.Şaşkınlığı bir kenara atabildiğim de aklımı kurcalayan bir tek kelime vardı.

Kim? Kim gelmiş olabilirdi? Hem de bunca zaman sonra? Bu duruma sevinsen mi üzülsen mi bilemiyorum.

Bir tarafım mutluluktan kuş olup kanatlanmak isterken bir anda kanatları kırılıp yanına düşmüştü.

Şimdiye kadar arayıp sormayan birkaç akrabam vardı.Hiçbirin çok tanımıyordum.Zaten sokakta görsem tanıyamam.Ailem yaşarken de pek görüşmezdik.

Şimdi işte bir umut filizlenmiş çabucak kurumaya yüz tutmuştu.

"Senden önce yaşlı bir adam gelmişti.Uzun süre de kaldı." dedi birisi.

Bu amcayı yıllardı görüyordum.Ailemi kaybettiğim ilk zamanlarda hep yanıma gelip "sabırlı olmalısın." söylerdi.Yaşı belki 70 den fazlaydı ama çalışmak zorunda olduğu için çalışıyordu.

Adamı tarif etmeye başlayınca dikkatle dinlemeye başladım.Ağzından çıkan her kelime beni biraz daha heyecanlanmama neden olurken anlattıkları pek işime yaracak şeyler değildi.Çünkü net bir şey söyleyememişti.

"Tam göremedim ki kızım."

"Peki amca."diyebildim sadece.Bu kadar umutlamam gerekiyordu.Ama ne yapayım işte aksini de yapamıyorum.

"Benim gitmem gerekiyor.Yardım etmek isterdim inan kızım."

"Allah razı olsun sizden."

İnşaAllah gelen adamın kim olduğunu öğrenebilirdim.O da belki beni arıyordu,görmek istiyordu.