15-"Geçmiş/3"

5.3K 349 5
                                    

İyi okumalar...

Oturduğum yerden doğruldum,kafamın dönmesiyle azıcık sedelesem de kendimi toparladım.
Kocaman 1 hafta geçmişti ve kalbimdeki acı azalmaktansa daha da artmıştı.
Geçmiyordu işte eski yerinde sapasağlam duruyordu.
O sapasağlam olabilirdi ya ben?
Ben ben değildim.
Eski Sena kayıbolmuştu bu 1 haftada ve ben onu bir daha bulamayacaktım.
Ailemle birlikte o da uçup gitmişti ellerimden.

Diğer odadan gelen sesleri duyunca kapıaya doğru yürüdüm Sevinç Teyze'yle eşi bir şeyler konuşuyordular.

"Sevinç bu kız ne kadar burda kalacak?"

"Bilmiyorum."

"Gönder gitsin ben bir boğaza daha bakamam."

"Ya nasıl gönderirim kızcığazı.
Ailesini yeni kaybetti,nasıl git diye bilirim ki ?"

"Ben bilmem onu da sen düşüneceksin.Akşam geldiğimde evde görmeyeceğim o kızı o kadar."

Onları dinlerken istemeyerek dudağımı ısırmıştım ve kan tadı ağzıma yayılmıştı.
Bir çırpıda odadan çıkıp Sevinç Teyze'nin yanına geldim.

"Ben gitsem iyi olacak.Her şey için teşekkür ederim.Sana verdiğim zahmetler için de özür dilerim."

Mahçup bir şekilde yüzüme baktı.

"Kal lütfen, hem nereye gideceksin? Sena enişten öyle söylemek istemedi."

"Ben gitsem iyi olacak gerçekten.
Merak etme ben bir yer bulurum kalmak için."

Evden çıkınca montumun fermuarın çekip yürümeye başladım.
Şimdi nereye gidecektim?
Kimin kapısın çalacaktım?
Kimden yardım isteyecektim?

Boş boş yürüdüm sokaklarda.
Düşündüm,düşündüm ama bir şey bulamadım.
Ne yapmam gerekiyordu onu da bilmiyordum.
Bir iş bulmalıydım.
Ama şimdiye kadar çalışmamıştım, hangi işi yapabilirdim ki?
Ne ya...

Doktor hanım kötü olduğumu anlaşmış olmalı lafımı yarıda kesip konuşmaya başladı.

Tamam bu kadar yeter kendini daha fazla zorlama.Başka bir gün devam ederiz.
Sen yine anlatırsın,ben yine dinlerim.

Kafamı olumlu anlamda salladım ve odamın yolun tuttum.

Günler geçiyordu sessiz,sakin.
Aradan 2 hafta daha geçmişti.
Takvim yarpaklarından 2 hafta eksilmişti.
Ekim ayı yerini kasıma devretmiş önümüzdeki yıla gitmişti.
Sonbaharda yerini yavaş yavaş kışa vermeye hazırlanıyordu.

Odaya giren Meral Hanım gülen yüzüyle yanıma gelip,kolumdan tuttu.

"Bu gün nasılsın Sena?"

Meral Hanım her gün olduğu gibi yine gülen yüzüyle yanıma gelmişti.

"İyiyim."

"Çok sevindim.
Eee tebrikler 1 ayı devirmişsin."

"Öyle."

"Bak sana güzel bir haberim var."

Yüzümü Meral Hanım'a çevirip "güzel haber mi?"

"Evet.Tahliller çok iyi çıktı,tedavi yavaş yavaş sonuç vermeye başlamış."

"Gerçekten kızım."

Yine bir damla göz yaşı usluca aktı gözlerimden.Uzun süreden sonra ilk defa güzel bir haber almıştım.
Mutluluktan uçacak gibi hisediyorum.

Kiliniğin bağçesinde oturmuş etrafa bakıyordum.
Biraz hava soğuk olsa da yine de güzeldi.
Kulaklarıma dolan tanıdık sesle arkamı döndüm.

"Sena,canım."

Ecrin gelmişti,beni yine yalnız bırakmamıştı.Bundan önce 2 defa gelmişti ama yine gelmişti unutmamıştı beni.

"Ecrin."

Ecrin yanıma gelip,bana sarıldı.
Ecrin bana ablalık yapıyordu,benim için yapdıklarının karşılığını asla veremem.

"Canım nasılsın?"deyip ellerimden tutup oturdu.

"İyiyim sen nasılsın?"

"Ben de iyiyim."
"Söyle bakalım yüzünde açan güllerin nedeni ne?"

"Ecrin biliyormusun bu gün Meral Hanım tahlillerimin iyi çıktığını söyledi,iyleşiyormuşum."

"Çok şükür canım çok şükür."

"Biraz dolaşalım mı?"

"Sen neyi istiyorsansa onu yapalım."

Ecrin koluma girdi ve kliniğin bağçesinde dolaşmaya başladık.

"MaşAllah yüzün böyle gülüyor ya benden mutlusu yok."

"Ecrin senin bana yaptığın onca şeyin karşılığında ben bir şey yapamıyorum."

"Şişt o ne demek?
Ben sana ne yaptım ki sanki?
Hele hele bir şey yaptıysam da bir karşılık beklemeden yaptım."

"Ecrin sen beni uçurumun kenarından değil uçurumun dibinden çekip aldın.
Şimdi yüzüm gülüyorsa bunun sebibi sensin."

"Ben ancak vesile ola bilirim canım."

"Ecrin."

"Ne oldu?"

"Yaptığın her şey için teşekkür ederim özür dilerim elimden şimdilik bu kadarı geliyor."

"Ya Sena kaç kez teşekkür etmeyi düşünüyorsun söylesene?"

"Bilmem ki."

"Ah Sena ah."

"Ecrin,Beyza nasıl?"

"İyi çok şükür.Aslında onu da getirecektim abimi biliyorsun işte.Ama bir daha geldiğimde mutlaka getireceğim."

"İyi olsun da o yeter."

"Biliyormusun her gün seni soruyor."

"Beyza neler yapıyor."

"Her zamanki gibi oyun oynuyor,evle hastane arasında gidip geliyor."

"Anladım eve gidince onu özlediğimi söylersin olur mu ?"

"Söylerim canım merak etme.
Eee söyle bakalım alışdınmı buraya ?"

"Alıştım sayılır."

"Bunu duyduğuma sevindim."

Ecrin'nin arkasından el salayıp,hemşireyle içeri girdim.

"Ziyarette gelen bayan akraban mı?"

"Hayır."

"Anladım.Gördüğüm kadarıyla sana çok değer veriyor."

"Evet öyle ama ben bir şey yapamıyorum."

"Öyle söyleme hem doktor hanımdan güzel haberlerini aldım tebrikler."

"Teşekkür ederim."

"Sena,ben klinikte uzun süredir çalışıyorum,onca hasta tanıdım ama sen onlardan çok farklısın."

"Nasıl yani?"

"Güçsüz olduğunu söylüyorsun ama çok güçlüsün.Ne biliyim işte farklısın."

Odadının önüne gelince kapıyı açıp kenara çekildi.
İçeriye ilk önce ben arkamdan da hemşire girdi.

"Bir şey istiyormusun?"

"Hayır."

"O zaman ben gidiyorum sen de dinlen biraz."

"Tamam."

Hemşire odadan çıktıktan sonra gözlerim odada bir kaç tur dolandıktan sonra yatağıma girip gözlerimi kapattım.
Yüzümde kocaman gülümsemeyle kendimi uykunun güzel kollarına bıraktım.

Selamün Aleyküm arkadaşlar.
Nasılsınız?İyisiniz İnşAllah.
Yine ben geldim tabi ki yeni bölümle beraber.
Umarım beğeneceğiniz bir bölüm olur.
Allah'a emanet.

Bir Şans Daha/[TAMAMLANDI]/Karanlıktan Aydınlığa-1Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin