İyi okumalar...
Sena
Cebimdeki anahtarları çıkarıp kapıyı açtım.Hava çoktan kararmıştı bile.O kadar uzun yolu nasıl geldiğimi bilmesem de çok şükür eve gelmiştim.Ecrin anahtar sesini duymuş olmalı ki kapıyı açtığımda Ecrin'i karşımda buldum.
"Selamün aleyküm Ecrin." deyip içeriye girdim.Ayakkabılarımı çıkarıp terlikleri giydim.Ecrin de bana şaşırmış şekilde bakıyordu.Yüzümden çok mu belli oluyordu halim? Ecrin'nin yüzündeki ifadeden beli oluyordu ki evet yüzünün halinden beli oluyor.
"Ecrin..."
Anlatacaktım ona her şeyi ama şimdi değil.Çünkü halim yoktu ağzımı açıp bir kelime bile söylemeye gücüm yoktu.
"Sena bir şey mi..."
"Ecrin ne olur şimdi değil.Söz sonra anlatacam.Bana bir bardak su verir misin?"
Korkudan mı heyecandan mı ya da endişeden mi? Bilmiyorum içim yanıyordu ve fena halde susamıştım.
"Tamam...Bekle şimdi getiriyorum."deyip aceleyle mutfağa gitti ben de arkasından.Sandalyeye çekip oturdum.Masanın üzerindeki kolumun üzerine başımı koyup gözlerimi kapattım.İnşAllah o adamı bu gece yakalarlar.
"Sena."deyip başımı okşamaya başladı Ecrin.Kafamı kaldırıp dumanlı gözlerle ona bakmaya başladım.O da elindeki bardağı bana uzattı.
"İç canım."dedi.
Bardağı elime alıp besmele çektikten sonra içmeye başladım.Su ılık olsa da sanki serin su içmiş gibi ferahlamıştım.
Boş bardağı masanın üzerine bırakıp Ecrin'e baktım.Bir elin masaya koymuştu diğer elini de beline.Benden bir cevap bekliyordu biliyordum."Bir bardak daha ister misin?"
Kafamı saladım o da bardağı yine suyla doldurup önüme koydu. Son yudumu da aldıktan sonra bardağı masaya geri koytum.Ama bu seferde midem bulanmaya başlamıştı.
"Sena ne oldu?"
"Hiç midem bulandı biraz ama şimdi geçti."
"Bugün bir şey mi oldu?"
"Ecrin geç otur anlatacam."deyip anlatmaya başlayacağım sırada duvardaki saat gözüme çarptı.Namazın geçmesin az kalmıştı.Aceleyle ayağa kalktım.
"Ne oldu?"
"Namaz geçiyor."
"Sen kılmadın mı namazı?"
"Hayır." dedim üzgün çıkan sesimle.
"Hadi o zaman çabuk ol."
İlk önce lavaboya girip abdest aldıktan sonra yukarı odama çıktım.Seccademi yere serip namaza başladım.Namazımı kılıp zikrimi ve duamı ettikten sonra kafamı yere koyup ayaklarımı kendime çektim.Kolumdaki alçı sinir bozucuydu ama ne yapalım mecbur bir süre daha katlanmam gerekiyor Neyseki kolumu haraket etirebiliyorum.Yqrım saate kadar öylece durdum.Hep başka şeyleri düşünmek istesem de aklıma yine aynı şey geliyordu.O adamı yakalacaklar mı?
Gece yarısına çok bir şey kalmamıştı.O adam her şey yolunda olduğunu sanıp gece için planlar kuruyor.Ama İnşAllah kurduğu planlar başına yıkılacak.
Kapının gıcırtı sesini duyunca kafamı hafif kaldırdım.Ecrin yüzüme bakıp gülümsüyordu."Kız yatağın kalmış yerde mi uyuyuyorsun" dedi kapının pervazına yaslanarak.
"Üşengençliğimden burdayım Ecrin."
"Hadi kalk üşengenç hanım yemek hazır sonra da anlat bakalım bugün ne oldu.Bak kaçmayı deneme zaten nereye kaçacaksın?"
"Tamam kalkıyorum Ecrin."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Şans Daha/[TAMAMLANDI]/Karanlıktan Aydınlığa-1
SpiritualUçurumun kenarında bir genç kız. Sena. Tek bir şansı var ya o uçurumdan aşağı savrulacak,ya da bir yardım eli onu bu hayatın içinden çekip alacak. Ben Sena. Bu kocaman hayatta yalnızım. Hiçkimsem yok. Ne bir annem, ne bir babam, ne bir ablam, ne...