İyi okumalar...
Sena
Acı...Acı...Hissettiğim tek şey acıydı.Git gide artan ve canımı yakan acı.Ne olmuştu bana? Neredeydim? Tüm vücudumu saran bir ağrı...Bağırmak istiyordum...Belki çektiğim acı bir nebze olsa da azalır diye.
Ama halim yoktu.Sanki bir enkasın altındayım.Göz kapaklarıma sızan ışıkla daha çok rahatsız olmama neden oldu.Kımıldamak istediğim sadece çektiğim ağrının artmasına neden oldu.Kulağıma sesler geliyordu galiba birileri bir şeyler konuşuyordu.
Yavaş yavaş gözlerimi açtığımda beyaz bir tavan karşıladı.İlk defa gözlerimi açtığımda bu odada değildim. Elimde hissettiğim elle yüzümü o tarafa çevirmeye çalıştım."Ahh"
"Sena...Sena..."
Bulanık olan görüntü netleştiğinde Ecrin'nin gülümseyen yüzüyle karşılaştım.
"Bana ne oldu." dedim zar zor çıkan sessimle.
"Kızım iyimisin?" dedi birisi.Ama algılama yetim yok olmuştu sanki.
"Nuray Abla..."
Gözlerimi kapatıp açtım.Bir şey olmuştu bundan emindim.Ama ne? Hastanedeydim ve dayanılmaz bir ağrı sarmıştı vücudumu.
Ama hatırlamıyorum...
Hatırladım...Parça parça bir şeyler gelmeye başladı aklıma.Sinan...
Sonra o gece olanlar teker teker aklıma geldi...
Hatırladıklarımın ağırlığından boğulacak gibi olduğumda öskürmeye başladım.Canım daha çok yanıyordu.Karanlık daha çok çöküyordu üzerime."Su..." diye bilmiştim sadece.
Nuray Abla'nın yardımıyla içtiğim sudan sonra biraz daha rahatlamıştım.Ama ağrım daha da artmıştı.
"O adama ne oldu?"
"Yorma kendini şimdi dinlen konuşuruz sonra." dedi Ecrin.
"Ecrin..."
"Ne oldu o adama..."Kapının açılma sesiyle Ecrin ayağa kalkıp "Hasan Bey de geldi." dedi.
Elimi başıma götürdüm başörtüm başımdaydı neyseki.
Yaşlı adamın arkasından Melih'te girmişti içeriye.Gözlerimi geri kapattıp doktorun söylediklerinin dinlemeye başladım.
" Herkesi korkuttun Sena kızım.Ama sonunda uyandın.Ağrın var mı?"
Konuşacak gücü bulamayıp kafamı saladım.
"Merak etme senin durumunda olan hasta için ağrının olması normal."
"Kaç zamandı böyleyim."
"1 ay."
1 ay mı? O kadar süre uyumuş muydum? Ecrin'le Nuray Abla'ya baktım göz yaşlarını siliyordular.
Onları da üzmüştüm..."Biliyor musun yaşaman bir mucize kızım."
Mucize...Rabb'imin bir mucizesi....Bana verdiği yeni bir şans...
Biraz daha konuştu doktor bey.1ay boyunca olanları anlattı kısa da olsa.
Umudunu kaybettiğini bile söyledi yaşlı adam.Sonra şimdi ki durumumla ilgili konuştu.
Ellimi yaralarımın üzerinde gezdirdim.Üç taneydi...Bir tanesi daha çok canımı yakıyordu.Karaciğerim olmalıydı.Diğerleri çok derin yaralar olmadığını,önemli olan karaciğerimden aldığım yara olduğunu söyledi doktor bey.
Hepsi çok acıyordu...Biran dayanamayacağımı düşündüm..."Ağrın var değil mi? Şimdi hemşire ağrı kesici iyne yapar rahatlarsın."dedi Hasan Bey.
"Sena."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir Şans Daha/[TAMAMLANDI]/Karanlıktan Aydınlığa-1
EspiritualUçurumun kenarında bir genç kız. Sena. Tek bir şansı var ya o uçurumdan aşağı savrulacak,ya da bir yardım eli onu bu hayatın içinden çekip alacak. Ben Sena. Bu kocaman hayatta yalnızım. Hiçkimsem yok. Ne bir annem, ne bir babam, ne bir ablam, ne...