Swan of Endless Feathers (Book 1 of Swan Trilogy)

Chapter 29

Chapter 29

His Lady Bug

Charlotte

Pinagmasdan ko si Zach habang nagmamaneho sa convertible niya.

Zach's other hand was laying between us habang ang isa niyang kamay ay nakakapit sa steering wheel. I felt his hand reach for mine and he intertwined our fingers together.

Hanggang ngayon, bumibilis pa rin ang pintig ng puso ko. Hindi ko malilimutan itong gabi kung ano ang pinaramdam sa akin ni Zach.

I really shouldn't have judged him for being a playboy and his nudes. There's so much more on the surface. Kung serioso siya sa isang babae, ibibigay niya talaga ang effort niya.

And I am honored to be chosen by this man.

"Charlotte."

Nagising ako sa pagmumuni-muni at nilingon ko siya.

Zach slowed down his driving in an empty road on our way home. He leaned forward closer to me and I felt his lips gently touched my cheeks. It was warm and soft.

"I had a wonderful time with you. Thank you." And then he kissed the side of my temple.

I felt my blood rushed through my cheeks. This side of Zach always surprises me. A man can both become seductive and sweet at the same time. And he can do both.

We spent the entire trip back to his home in silence. Pinakiramdam ko ang lamig ng ihip ng hangin na humahaplos sa balat ko at umaagos ng akin buhok.

I felt myself smiling. I'm glad I had this date with Zach.

Pagkarating namin sa kanilang bahay, ipinarada muna ni Zach ang convertible sa garahe nila. Binalutan ako ng antok habang naglalakad kami pabalik sa bahay. Tumingala ako sa mga madidilim nilang bintana. Mukhang nakatulog na ang mga kapatid niya.

Pinihit na ni Zach ang doorknob at pumasok na kami sa loob. Nagulat ako nang madatnan ko ang mga kapatid niya na nakatulog sa kanilang living room.

Alas-nuwebe na kami nakauwi mula sa date namin ni Zach.

"Bakit dito sila nakatulog?

"I think they fell asleep waiting for us."

---

Kinabukasan, may event kami sa eskwelahan. Hindi ko kasi binibigyan ng pansin ang mga kaganapan katulad ng Band Showdown o Foundation namin.

Nakaupo kami ni Kiera at Jiro sa dulo ng bleachers habang kumakain ng hotdog sandwich at sodas. Punong-puno ng mga tao ang harap ng stage kaya napilitan na lang kami umupo sa bleachers para na rin makalayo sa mga nagkukumpulan na tao.

"Bakit nga pala tayo manunuod?" Tanong ko sa dalawa.

"Para pagtawanan sila."

"At para na rin sa pagkain."

Naglalakad kami papunta sa stadium kung saan gaganapin ang Band Showdown. Nabalitaan ko rin na kasama 'ron ang apat sa Hansen boys kaya nadala na rin ako ng kuriosidad.

An uproar of teenagers from high school to college conquered the surrounding stage like it was a concert of a famous boy band.

Loud music kept beating from the huge speakers. Neon lights are scattered and blazing everywhere. The smoke machine casted a fog on the stage for effect.

The night is dark and the only thing we can see are the lights on the stage.

It was all too dramatic.