Swan of Endless Feathers (Book 1 of Swan Trilogy)

Chapter 70

Chapter 70

Robbers

Charlotte

They locked all the doors but we all know those men in suits could still barge in the house.

"Kunin niyo ang nerf guns!" Utos ni Daniel.

"Anong magagawa ng nerf guns sa mga totoong baril nila?! Bobo lang?!" Sarkastik na sagot ni Malcolm. But deep down, he is freaking out.

"We could use it as a decoy. Kunwari may pang laban tayo para hindi sila pumasok ng bahay." Claude pointed out.

"I don't think that's going to work." Napalingon kami sa tinuturo ni Riley sa labas.

Napagtanto lang namin na nakatutok na pala ang kanilang baril sa bahay. We heard the clicking sound like the safety pin has been removed.

I glanced at Austin with wide eyes when he shouted. "Oh, shit! Get down."

Yumukod kami sa ilalim ng bintana at kasabay nito ay inulanan nila ng mga bala ang bahay ng Hansen boys mula sa kanilang mga hawak na armalite.

Nagkumpulan kaming lahat sa sahig para hindi kami masama sa hagupit ng kanilang baril. Narinig namin ang mga pagsabog at basag ng mga glass at ang pader habang bumabagsak ang pira-piraso nito sa paligid namin.

I felt Tyler's hand hiding me around his arm na tila bang siya pa ang naging shield ko mula sa mga bumabagsak sa amin.

"We need to get out of here! Masyadong delikado kapag nagtagal tayo sa bahay natin!" Nick shouted.

"Paano tayo makakalabas kung wala man lang tayong pang depensa?!" Zach screamed back through the noise.

"Wait! There are guns in the house!" I answered this time.

Tumigil ang hagupit ng kanilang mga baril, mukhang nag-reload sila ng bala. Ito na ang tsansa namin na makaakyat sa bahay.

"Let's go!" I commanded, leading the way.

"Charlotte! Wait!"

Tumayo na ako at mabilis na gumapang papunta sa hagdan. Huminto ako sa hagdan nang mapansin ko na hindi sila sumunod sa akin. Nagtataka lang nila akong tiningnan.

"Ano pang hinihintay niyo? Tara na!"

Agad din silang sumunod sa likod ko. Parang kaming isang mahabang caterpillar habang gumagapang paakyat ng hagdan hanggang sa makarating kami sa harap ng kwarto ni Mrs. Sarah.

"Stop! That's Mom's room!"

"I know."

Nagtaka ako tiningnan ng magkakapatid bago ko pinihit ang door knob at binuksan ang pinto. Pumasok ako sa kwarto ni Mrs. Sarah, nag-alinlangan pa sila sa una pero sumunod na rin sila.

"I'm sorry for barging in your privacy." I whispered to the room.

"Sorry, Mom."

Akala mo naman nakagawa sila ng malaking kasalanan. Siguro napagalitan na sila sa una noong pumasok sila sa kwarto ni Mrs. Sarah na walang pahintulot.

Hinanap ko 'yung switch button sa gilid ng pader na natatakpan ng lamp shade. Pinindot ko ito at nagbago ang pader kung saan bumungad ang mga nakasabit na baril.

Nagsilaglagan ang kanilang mga panga dala ng pagkagulat.

"How did you know about this?" Austin raised his eyebrow.