Türkiyede Yaşanmış Cin Ve Hayalet Olaylari 2 (Düzenleniyor)

Bölüm 21

     O gece geç saatlere kadar durduk. Sonra yatmaya karar verdik isigimiz acik yattik. Annemle babam beni ortasına aldılar. Dedem cocuk kalkip giderse bi tokat atip uyandırin dedi. Hic gözümü uyku tutmadi,ananem hariç kimse uyumuyordu,herkes dusuncelerdeydi.
     Bir ara köyde ışıklar kesildi. Ama hala ananem hariç herkes uyanikti. Isik gittigi anda babam isik gitti korkmayın dedi cama yoneldi karşı köylere bakti,isik her yerde gitmiş dedi tekrar yatagina yatti. Karanlık olunca fazla dayanamamisim demek ki,uyudum...
     Uyumaz olaydim...Sabah ezanina yakin saatlerdi birisi adım ile seslendi,kafami çevirdim baktim. basimi koyduğum yer kiler odasina bakıyordu. Normalde odamizin kapısı kapaliydi ama babam ve dedem sabah namazi için erkenden kalmışlardı. Odadan çıkarken de tekrardan gürültü olup uyanmasin kimse diye dusunmus olacaklar ki kapıyı cekmemisler. Kapi da acikken sonuna kadar gidiyordu. Kiler odasinin kapisi zaten acikti. Oranın cami daha alcak oldugu için içeri annemin fare girer korkusu oldugundan hiç acilmazdi. Bu nedenle de kiler odasi genelde kapisi acik olurdu.
      Ben uyandim adimla seslenince. Baktim hava alacakaranliktan daha da karanlıkti. Daha elektrik gelmemis olacak ki sokak lambaları da yanmıyordu. Istemsizce kiler odasinin camina baktim. Orada biri vardı. Yüzü görünmüyordu. O kısım bildigin bostu,sadece bir beden vardı yuz adina hiçbir şey yoktu. Cama doğru yaklaştı. Olmayan yüzünü cama sürttü. Beni gozetliyordu.
     Bende ona bakıyordum. Bana bir üşüme ve ürperti geldi. Sanki hava o an eksi derecelere düşmüştü donacaktim resmen,ellerim ayaklarım buz kesmisti. Kafasi hareket ediyordu.  Arkada birileri daha belirdi. Sayıları gittikce artiyordu sanki bir ordu oradaydı hepsinin duruşu bile ayniydi. Birbirleri ile yarışı gibi,sanki bende bakacagim edaları ile camdan sıra kapip içeriye bakmak istiyorlardı. Derken birden o an kalabalik ikiye ayrıldı. Oranın alt tarafı yokuş bir yerdi ama havada uçarak bir sey geliyordu. Beyaz isik sacan bir peri kizi gibiydi,buyuleyiciydi. ..Etraftaki tüm mahluklari dagitti. Camin önünde sadece o vardı. Bana seslendi nazik sesi ile...
     Gel,bana gel,korkma benden,ben sana zarar vermem ki,gel,gel,gel...
     Inanin buna ikna oldum. Rahatlik geldi içime...o beni mahluklardan kurtarmışti. Kimsenin yapamadigini yapmisti. O benim kurtarıcımdi bana göre. Üşüme hissim gecti,yatak bana sicak gelmeye basladi,enerjim yukseldi kalktim yataktan cok dinctim. Iste boyle gel bana dedi. Salona kadar yürüdüm. Ev karanlıkti ama pencereye giden yol benim için yaldizli isikli beyaz bir yol olmustu. Ayaga kalktigimda baska bir yere sapmam mümkün degildi. Ayaklarım yerden kesildi...
     Kalktim yürüdüm salondan kiler odasina girdim. O camdan içeri girecek gibiydi...Yüzünü sol tarafa çevirdi. Sadece arkasını görmeye başladım...Up uzun paril paril saçları vardı.
     Sonra bir anda isik azalmaya başladı,karanlık olmaya başladı durdum...olduğum yerde durdum...usumeye başladım.
     Geri gitmek istedim arkama baktim yattigimiz odanin kapisi kapaliydi,imkânsızdı bu ben kapatmamistim. Kapatsam hemen kapanmıyor sert cekmek gerekiyordu. Bunu yapsam annem ve ananem uyanmis olacaklardı. Geri adim attim bir anda arkada o ilk basta gelenlerden bir ordu vardı. Iceri girmiyorlardi. Hava aydınlani gibi olmuştu. O aydınlığı oradaki yigilma kesmisti. Resmen camin önüne yigilmislardi üst üste birbirlerini eziyorlardı. Arkamda bir isik yandigini hissettim,yanan yattigimiz odanin ışığı idi. O an aklima biri uyandi simdi beni kurtaracak hissi gelmisti. 
     Aslinda olan tek şey dun gece elektrikler gittiğinde ışık yanik kaldigi icin elektrik gelir gelmez ampul yanmisti. Kurtulamiyacagimi biliyordum,bilincim ap açık yaşıyordum bunları...
     O anda ezanin sesi ile irkildim. Oradaki tum mahlukat ezanin sesi ile yok oldu. Ezani okuyan babamdi. Babam beni kurtarmışti. Az kalsin onların tuzağına dusecektim. Ezan okunmasa sizler şu an bunları okuyor olmazdiniz. Hemen arkami döndüm içeri kostum,az once kapali gördüğüm kapi sonuna kadar acikti. Ananem ve annem uyuyordu. Hemen bağırdım ayaga zipladi resmen ikisi de,basimdan neler geçmişti,o an gitmis olsam neler olacakti...
     Olanları hemen sıcağı sıcağına anlattim. Onlar benim anlatmamdan bu kadar Korkmuşken olayi yasiyan bendim halbuki...
     Oturduk babamların gelmesini bekledik. Buyuk ananem beni okumaya basladi,beni okudukca kendisi daralmaya basladi. Bende ise hiçbir degisiklik yoktu. Okumayi bıraktı,nefes nefese;ben daha okuyamiyo rum beni sikistiriyorlar dedi. Cok korktuğu belliydi. Tansiyon hastası oldugu icin ben birde onu sakinlestirmekle uğraştım babamlar gelene kadar. Babamlar geldi sonunda ve bizi ayakta ve telasli görünce yine neler oldu diyip anlatmamizi istedi,ben de yaşadıklarımın tamamini anlattim. Dedem bu olayların ilk basta nasil oldugunu sordu. Ilk bize okunmak icin gelen kadından başladım anlatmaya. O zaman olayların başladığını zamanla hocanin olaya dahil oldugunu...
     Dedem olaylar en bastan beri vardı ama hoca seni iyi etmeye çalışırken simdi neden suçlu gibi kaçıyor ve onun girdiği yerde sana yazilmis büyüler buluyoruz...
     Bunu bize ancak o hoca anlatabilir. Onu gidip bulmaliyiz dedi. Babam hemen aradı,saatin geçmesini beklemedi. Sabah namazina kalkmis olacak ki telefonu tereddütsüz acti. Babamla ezile ezile konustu...(Sarlatan neyin namazini kiliyosa birde)
     Biz istanbula göre daha doğuda oldugumuz icin orada namaz saati gelmemisti daha. Hoca da camiye gidiyormuş sabah namazina...Babam sen bize ne yaptın Allah senin belani versin vs vs...bir sürü dua etti annemde arkadan ağlıyordu,annem hoca beni duysun diye arkadan bağırıp çağırdı. Agzina ne geliyorsa esirgemedi. Hoca ben bir hata yaptım dedi. Oraya gelecegim bunları cozmek icin uğrasacagim dedi. Babam,hoca bunu demesine rağmen etmedik küfür birakmamisti.
     Sonunda hoca gelmek icin yola cikacagini soyledi bizde artık onu bekleme sürecine girmiştik.
     O gun boyunca icimde çok acayip bir ağırlık olustu. Hiç enerjim yoktu ayaga kalktigimda bayilacak gibi oluyordum,istahsizdim midem bulanıyordu. Sürekli yatma ve uyuma istegi vardı. Evden dışarı adimimi atamadim. O gun ikindi saatinde cami de mevlit vardı. Babam mecbur gidecekti cunku o okuyordu camide olan mevlitleri. Dedemde vakit namazlarıni babamla camide kildigi icin ikindiye gitmese olmazdi. Ikindiden sonra camiden çıkmadan da pesine mevlit okunacagi icin mecburen camide kalacakti. Ananem,annem ve ben evde kaldik. Bende o zaman biraz uyuyayim diye yattim.
     Rüyamda caminin onundeydim aksamdi karanlıkti,tam caminin oradayken beton cami avlusunda önümde tahtadan bir kapı vardı. Sadece kapi vardı ama yanları acik o şekilde orta yerde duran bir kapı...Bende kapinin arkasındaydim ve diğer taraftan kapi çalıyordu. Benim kapıyı acmami istiyordu. Sol taraftan vuran ışık kapi arkasındaki mahlugun uzunca golgesini gösteriyordu. Kapiyi tekrar caldi. Bakmak istemedim,ben geri cekilecekken o anda kafasini yandan uzatip bana bakti ki,kocaman iki tane içi derin karanlık gözleri vardı. Kendini yandan tamamen çıkardı. Vucudu yara bere icinde sivri dişleri vardı ve bana çok korkunç bir bakis atti. Yuzu cok sinirli,bana kolunu uzatti. O vucuduna göre kolları o kadar cilizdi ki o vucuda göre o kollar cok tuhafti. Bana doğru bir adim daha atti o an uyandim.