Türkiyede Yaşanmış Cin Ve Hayalet Olaylari 2 (Düzenleniyor)

Havas ve Buyu 15

     Kutuphane yine sessizdi,sadece bir kisi vardi. O da 60 yaslarindan bir adam, geldigimi bile farketmedi. Rafa dogru ilerledim,bu sacmaligin sebebini ogrrenmek istiyordum,tabi yazdiysa. Kitaplar aynen biraktigim gibi duruyordu,mektup biraktigim kitabi actim,baska bir mektup vardi. Alip cebime koydum, kitabi yerine yerlestirdikten sonra her zaman ki koseye gecip oturdum. Dikkat cekmemek icin elime rasgele bir kitap almistim, onu acip cebimden cikarttigim notu ortasina actim.
     - Bunlar o zayif oldugu icin olmuyor,her seyin sebebi oldugu icin oluyor. Bana inanmiyorsun ama zamanla anlayacaksin,sunu da anlamani istiyorum ki bana zarar falan veremezsin. Ama ben istedigim an sana hayal bile edemiyecegin seyler yapabilirim,ama istemiyorum ve sen bunu anlayamadin gitti. Seninle bir derdim olsa zarar goren sen olurdun,bundan sonra ondan uzak durmazsan sende zarar goreceksin. Bu son uyarim.
      Yine anlasilmaz bir mektup ve yine sadece tehditler. Benim sebep oldugum bir sey icin o suclu ha ? Bunun icinde baska seyler olmali, aklima bir sey daha geliyordu ama pek ihtimal vermiyordum. Bizim birilerine ya da malum varliklardan birine zarar vermedigimize ve evlerimizde de buyu bulamadigimiza gore, bu ya huddam olmaliydi ya da onlardan biri ya bana ya da kiz arkadasima asik olmus olmaliydi. Neden olmasin ! Neden simdiye kadar aklima gelmemisti ki, bu mumkundu. Kitapta bundan bahseden bir suru bolum vardi,bizi ayirmaya calistigina gore gayet guclu bir ihtimaldi. Peki neden mektup yaziyor ki ? Nasil yaziyor ? Yazmak yerine neden bur surette ikimizden birine gorunupte konusmayi secmedi ? Sonucta belli bir asamadan sonra gorunmeye basladiklari yaziyor kitapta, ya da henuz o asamaya gelmedik. Bu ihtimal huddamdan daha mantikli gelmeye baslamisti,eger bunlari yazan insan olsaydi bir sekilde karsimiza cikar ve niyetini belli ederdi diye dusundum. Eger oyleyse yanmistik! Huddam iyi kotu def edilebilirdi ama bunun sonu her turlu felaket olacakti, cunku kitapta yazilanlara gore onlardan birinin bir insana asik olmasi durumunda onu elde etmek icin herseyi yapabilirdi ve o insan olene kadar kesinlikle onun pesini birakmazdi. Etrafinda ki insanlara zarar verir,hele ki bir sevdigi varsa onu öldürmeye dahi calisirdi. Muskalar ve dualarin da belli yerlere kadar faydasi vardi,en ufak tedbirsizligimizde canimizdan dahi olabilirdik. İnsanlara asik olanlar cogunlukla yaslilardan oluyordu ve onlarda cok guclu olabiliyordu. Gucu cinsine gore degisir,ama her ne olursa olsun boyle bir durum varsa tek cozum vardi : yakmak! Bu hic kolay bir sey degildi,gemileri yakip bircok rituel uygulamam gerekiyordu ve bundan sonraki hayatimi tamamen etkileyecekti. Hadi bir sekilde yaktik diyelim,peki onun kabilesiyle nasil basedecektim! Onlarla iletisime gecmek ve bu duruma inandirmak cok zor,hatta imkansiz olurdu. Kabilesine onun ne suc isleyipte olduruldugunu anlatamazsamda basimiz simdi ki durumdan cok daha fazla belaya girerdi. Hadi diyelim onu da atlattik ve pacayi kurtardik, eger ben bu rituelleri yaparsam yardim icin bir grubu davet etmek zorunda kalacak ve omur boyu onlari gorup surekli onlarla konusmak mecburiyetinde kalacaktim. Bana zarar vermezlerdi belki ama cesitli istekleri olabilirdi, onlara tamamen hukmedebilecek ilmim de olmadigindan bir sure sonra ellerinde oyuncak olabilirdim. Kafam cok karismisti, ne oldugundan bile emin degilken birkac seyden birden korkuyordum. Ne yapacagimi bilmiyordum ama beklemekte sadece bize zarar veriyordu, biraz daha devam ederse mecburen davet yapmak zorunda kalacaktim. Dusunmesi bile tedirgin ediyordu, cok agir bir yuk. Kutuphaneden cikmadan cevap yazmak icin bir sayfa yirttim.
- Artik birsey yazmana gerek yok, niyetini gayet iyi anladim ama istedigin olmayacak. Madem daha da cirkinleseceksin,benim de gozumu kararttigimi bilmeni isterim. Sonu ne olursa olsun,bu kitabi sonuna kadar kullanacagim...
      Mektubu rafa yerlestirip eve dondum,kitapta ne varsa madde madde okuyup anlamam gerekiyordu. Saat basi kiz arkadasimi arayip herseyin yolinda gittiginden emin olduktan sonra okumaya devam ediyordum, ta ki masa basinda uyumaya baslayana kadar. Gunlerdir okula ugramiyordum ve boyle giderse devamsizliktan sinif tekrari yapmak zorunda kalacaktim. Son siniflara sinava calismak icin 20 gunluk rapor veriliyordu,yarin ikimizde alipnsu is bitene kadar evlere kapanacak ve sadece bir birimizi gorecektik. Biz birbirimizden baska kimseye guvenemez olmustuk,en yakin arkadaslarimizla bile neredeyse hic gorusmuyorduk. Saat ilerlemis ve uyku iyice bastirmisti, dayanamayip uyudum.
     Gec uyumama ragmen uyandigimda cok dinctim ve hic uykum yoktu, on saat uyusam bu ancak olurdu. Bu muskalar gercekten ise yaramisti, hem de fazlasiyla. Korunma bir yana uyku icin bire birdi. Hemen telefona baktim,artik her sabah uyanir uyanmaz ilk is telefona bakiyordum. Eger benden once uyanipta aramissa ya da mesaj gondermisse yine kotu birsey olmus demekti, her gece tedirgin yatiyor ve her sabah tedirgin uyaniyordum. Ekran bostu, ne arama ne de mesaj,bombos. Allah'a sukur,en azindan gece bir hareketlilik olmamisti. Okul uniformami giyip evden ciktim,okulda bulusup rapor almaya gidecektik. Kitabi,murekkebi ve kalemi cantama koyup evden ciktim. Kapidan ciktigim an evin korumasindan da cikmis oldugum icin surekli etrafima bakiniyordum,tehlikenin nereden gelecegi belli degildi. Duraga geldigimde insanlarin arasina  girmeden kenarda bekledim, otobuse de en son ben bindim. Okulun onune geldigimde onu goremedim ve beklemeye basladim,birkac dakika sonra gorundu ve kosar adim yanima geldi.
- Gunaydin
+ Gunaydin
- Gidelim mi ?
+ Gidelim, gecen nasil gecti ?
- Normal, ruya falan da gormedim. Birsey bulabildin mi ?
+ Yine mektubu birakmis, ayni seyler. Sacma sapan konusuyor,ne dedigi belli degil.
- Ne yazmis ? Yaninda mi ?
+ Yanimda degil, ayni seyleri yazip duruyor. Kitaptan bakiyorum simdilik, baya bilgi edindim. Yakinda tamamen kurtulacaz insallah.
- İnsallah.
     Surekli ondan bahsedip zarar vermekle tehdit ettigini soyleyemezdim,boyle boyle rahatlamaya calisiyordum. Raporlari alip okula teslim ettik, birkac saat sonra o evine,ben de kutuphaneye. Bana yazdiklarinin bir manasi olmadigindan oraya gitmek istemiyordum ama onunla tek baglantim da mektuplar oldugundan gitmem gerekiyordu, yine diken ustunde gecen bir yolculigun ardindan kutuphaneye girdim. Hemen raflara gidip kitabi araladim ve mektubumu alip orada okumaya basladim;
- Öyle mi ? Bekle o zaman, sana yeterince müsamaha gosterdim. Hakettin artik.
     Hicbirsey hissetmedim,ne korku ne de saskinlik. Sadece tehdit ediyordu, kurdugu mantikli bir cumle yoktu zaten. Artik ne yapabilirdi ki ? Bize yaklasamiyordu bile, kendi kendini yesin dursun serefsiz. Bekleyelim bakalim, ne yapabilecekse. Cevap bile yazmazdim,degmezdi.
     Eve geldigimde ikindi vaktiydi,abdest alip namazi kildim. Her vakti kilamasam da daha dogrusu bahaneler yaratip kilmasam da namazi hepten terkettigim olmamisti. Hele su siralar psikolojim cok bozuktu ve ozellikle namaza ihtiyac duyuyordum. Odama gecip yatagima uzandim,uyumak icin uzanmadigim ve o ana kadar hic uykum olmamasina ragmen bir sure dalmisim. Telefonun sesine uyandim, hava kararmisti. Aksama kadar uyumusum, odanin karanligini aydinlatan telefonu elime aldim. Saat dokuz olmustu ve arayan kiz arkadasimdi.
+ Efendim.
- Cabuk buraya gel, ne olur  cabuk ol.
+ Ne oldu ? Nerdesin ?
- Evdeyim. Sakin telefonu kapatma, cabuk gel.
+ Tamam geliyorum, ne oldu ?
- Buraya geldiler!
+ Kim geldi ? Kizim ne oluyor anlatsana !
- Ya konusacagina gelsene
+ Tamam tamam geliyorum
     Uzerimde okul uniformasiyla salona firladim, bizimkiler televizyon izliyordu. " Ben biraz disari cikiyorum" diye seslendim ve komidinden arabanin anahtarini alip evden ciktim. Ehliyetim yoktu ama su an hicbir seyin onemi yoktu, merdivenlerden atlayarak indim. Arabaya nasil bindigimi, otoparktan nasil ciktigimi bilmiyorum. Bir yandan son surat arabayi kullaniyor, bir yandan da onunla konusuyordum. Aglamaktan cevap veremiyordu, bir an once yanina gitmeliydim. O kadar muskaya ragmen eve gelebildiklerine gore durum iyice cigrindan cikmisti, o ya da onlar tahmin ettigimden cok daha gucluyduler!..