Sakin olması gerektiğini çok iyi biliyordu fakat sakin olamıyordu. Sakin olamadığı gibi bunu eve dönüş yolunda olan Miray'a da yansıtmıştı. Bu yüzden Miray'da artık susmuyor ve İmran'ı sıkıştırıyordu.
Bu durumdan oldukça sıkılan İmran kendini durdurmaya çalıştı ve sakin olmaya başladı."Yaklaşık on iki defa falan sordun. Ben iyiyim."
"Bunu Kutay ağabeyime söyleyeceğim."
'Senin Kutay ağabeyine de.'
İçinden geçiren İmran bunu Miray'ın suratına söylemeyi çok isterdi fakat suratına söylemedi. Sadece düşündü.
Derin bir nefes aldı ve sabır diler gibi yukarı baktı. İçerisindeki bir kaç merhamet tanesini neden Cevdet Bey'in çalışanı olma yolunda harcamıştı ki?
En azından başında Miray gibi çok konuşan biri olmazdı.Miray'ı omuzlarından tuttu ve arabanın koltuğuna sabitledi.
"Dur! Allah aşkına dur artık!"
İmran sinirle Miray'a baktığında, o yavaşça yutkunmuştu. Bahçede onun yanında olan adamla oldukça alakalı olduğunu biliyordu. Hatta emindi ve o genç adamı da hiç gözü tutmamıştı. Bu yüzden Kutay Ağabeyine söylemek istiyordu fakat bilirsiniz İmran bunu isteyecek gibi durmuyordu. Eğer herhangi bir kişisel meselesine daha Kutay karışacak olursa sabırı tüketebilirdi ve sabır şu sıralar onun ihtiyaç duyduğu tek şey bile olabilirdi.
Miray onaylar anlamda kafasını sallamaya başladığında rahat bir nefes aldı ve kendini koltukta iyice yaydı.
"Hanımlar? Bir sorun mu var?"
Ön koltuktan şoförün seslenmesiyle İmran kafasını öne doğru uzattı ve konuşmaya başladı.
"Sadece şakalaşıyorduk."
"Hiç öyle bir haliniz yoktu İmran Hanım."
"Benim şaka yapan halim bu." yapmacık bir tavırla gülümsemeye başlayan İmran, sinirini belli etmemeye çalışıyordu.
Adama sinirle konuştuğunda, şoför de oldukça sinirlenmişti. Durduk yere sinirlenen İmran'a cevap vermekle uğraşamazdı. Cevdet Bey'in gözde elemanlarından olduğunu biliyordu ve bunun farkındaydı. Şirket dahil olmak üzere kadın koruma sadece o vardı ve tüm çalışanlar tarafından bu neredeyse bir hafta konuşulmuştu.
Bu yüzden bu kıza bulaşmayı hiç düşünmüyordu. Ağrısız başa çaput sarmaktan farksız olurdu bu durum. Bu yüzden yavaşça direksiyonu yönlendirdi ve arabayı park etti.
Geldiklerinde ikiside arabadan hızla inmişlerdi. Koşar adım eve girdiklerinde oldukça sessiz bir ortamla karşılaşmayı beklemiyorlardı. Kontrol için Miray etrafına kimsenin olmadığını bildiği halde bağırmaya başlamıştı.
"Anne!"Mutfaktan çıkan yardımcı kadın, kafasını uzatarak konuşmuştu.
"Aylin Hanım burada değil. Babanız da aynı şekilde" sevecen bir şekilde gülümseyen yardımcı kadın tekrar mutfağa girmişti.
İmran, Aylin Hanım etrafta dolaşıyorken üzerinde büyük bir baskı hissediyor gibiydi, bu yüzden kesinlikle onun olmaması İmran'a daha çok rahatlık verecekti.
"Film izlemeye ne dersin?"
İmran ona sorup sormadığını kontrol etmek için suratına uzunca bakmıştı.
"Sana diyorum."
"Fark etmez." dediğinde hızla DVD oynatıcıya bir film yerleştirerek mutfağa koşmuştu. Yardımcı kadından atıştırmalık birkaç şey istediğinde hızla ona vermişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GURONİ
Teen Fiction18'li yaşlarının başında babasının güvenilir olmayan bir takım işleri yüzünden tek başına bırakılan genç bir kız, hayatının tam olarak dört senesi yaşadığı depresif ruh haliyle sokakta geçirir. Bu süre içerisinde gördüğü her canlıya yardım duyguları...