Start: 20.04.2018 | 2S: 01.03. 2020
Koniec: 09.02.2020 | 2S: 29.03.2021
*Czyli jak Park Jimin zakochuje się w tobie i stara uszczęśliwić pokazując ci swoją miłość na różne sposoby*
To jest cringe. Cringe i jeszcze raz cringe, ale muszę to skońc...
1/? Maraton czas zacząć! Trochę późno się obudziłam 😣 przepraszam! 10 komentarzy i 10 gwiazdek to nowy rozdział. UWAGA! MARATON BĘDZIE TRWAŁ DO ODWOŁANIA CZYLI JAK UZNAM, ŻE CZAS TO ZAKOŃCZYĆ. Może on trwać nawet kilka dni!
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
🌹To fotomontaż🌹
Los stawia przed nami różne wyzwania i sytuacje, które za wszelką cenę chcielibyśmy uniknąć. Kiedy już myślimy, że wszelkie trudności są za nami, czasami bywa tak, że problem wraca jak bumerang powodując jeszcze większy zamęt. Człowiek czasami sam z siebie powoduje problemy poprzez na przykład słabości, które posiadamy. Myślimy, że jesteśmy silni (bo tak jest), ale czasami trzeba wiedzieć kiedy sobie odpuścić, ale zawsze trzeba walczyć o ludzi na których nam zależy. Tylko dlaczego wynikiem tych walk jest złamane serce trzeciej osoby?
Już myślałam, że gorzej być nie może, a jednak. Co ze mną nie tak, że każdy odsuwa się ode mnie. Jestem istnym przyciągaczem problemów dlaczego chodź raz nie mogę mieć z górki?
-Wytłumaczysz mi to? - Jimin podniósł brew do góry gdy pokazał mi zdjęcie na którym niby całuję się z innym facetem. Też mi coś...to na pewno była sprawka tego idioty Junseo. Tylko on przerobiłby tak marnie zdjęcie w photoshopie, tak niewyraźnie i niestarannie. Dziwię się tylko, że Jimin uwierzył w to co jest na tym zdjęciu.
-Serio nie widzisz, że to fotomontaż? - zaśmiałam się.
-Jaki fotomontaż? To zdjęcie wygląda autentycznie.
-Dobrze, a zobacz tu - wskazałam na drugą rękę mężczyzny. - Jedną ręką mnie obejmuje, a druga gdzie jest? Została ucięta, bo idiota, który bawił się w photoshopie w wklejanie nie zaznaczył całej postaci.
-Rzeczywiście - spojrzał na mnie ze skruchą w oczach. - Ale ze mnie głupek - chłopak usiadł na kanapie, oparł się łokciami o kolana i złapał się za głowę.
- Już zacząłem cię oskarżać. Moja niewinna dziewczynka - wstał z kanapy i objął mnie w pasie i przytulił. - Wybaczysz mi?
-A mam inny wybór? Pamiętasz co mówiłam ci ostatnio? Że kocham cię chodźby nie wiem co i nigdy bym cię nie zdradziła.
-W końcu chciałbym mieć z tobą rodzinę - spojrzałam na pierścionek zaręczynowy.
-Wiesz kto mógłby podrzucić to zdjęcie? - zapytał chłopak niczego nie świadomy, że jego własny kuzyn próbuje rozwalić mu związek.
-Niestety nie bardzo, ale postaraj się bardziej mi ufać, dobrze? - usiadłam chłopakowi na kolanach i przytuliłam go obejmując ramionami wokół szyi. - Zależy mi na tobie i nie pozwolę, by jakiś idiota zniszczył to co jest między nami. W końcu Jungkook nas zeswatał nie? - zaśmiałam się. - Byłby zły gdybyśmy się rozstali.
-My? Rozstali? Nie ma nawet takiej opcji - powiedział poważnym głosem chłopak. - Nawet jakby nasz świat, w którym jesteśmy miałby nam spaść na głowę to nigdy cię nie zostawię. - pocałował lekko moje usta. - Żebyś miała dowód zapraszam do sypialni - odsunął się ode mnie i puścił mi 'te' oczko. Zachichotałam.
-Może później co?
-A czemu nie teraz? Akurat jesteśmy razem - pogłaskał mnie po kolanie i zaczął jeździć dłonią po moim udzie. - Kochamy się. - kierował się coraz wyżej i zaczął zbliżać się też do mojej twarzy.
-Panie Park...Nie wiem czy to odpowiedni czas...
-Oj tam oj tam chodź raz się żyje - wstał z kanapy biorąc mnie na ręce.
- Ale naprawdę to nie jest od-
-Po prostu nacieszmy się sobą dobrze? Mam na ciebie taką straszną ochotę...- zaczął kierować się w kierunku sypialni.
-Ehh dobrze - zacisnęłam dłonie na jego ramionach. - Pobawimy się.
Po chwili drzwi sypialni zamknęły się za nami i pewnie każdy się domyśla co tam się działo. Jedno jest pewne...Jimin naprawde jest zboczeńcem.
