Być z nim °Jimin

°60

Koniec maratonu. Dziękuję za aktywność!

Grupka już istnieje i zapraszam serdecznie.

🌹Odwiedziny Haeun oczami Jimina🌹

Idąc z Haeun za rękę myślałem tylko o tym jaka ona jest już duża. Ciągle nie mogłem uwierzyć, że ona ma już ponad trzy lata. Nigdy nie zapomnę jej narodzin. Ten stres, ból i strach. Przecież o mało Y/N nie umarła. Tak bardzo się o nie bałem, ale na szczęście to było już wieki temu. Haeun wyrosła na zdrową dziewczynkę. Zdrową i piękną jak jej mama. Gdy dotknąłem skóry dziecka miałem wrażenie, że czułem dotyk jej mamy. One obydwie miały tak samo jedwabiście miękką i delikatną cerę. Tak bardzo tęsknię za Y/N. Chciałbym, by znowu pokochała mnie tak jak kiedyś. Podeszła i przytuliła. Powiedziała, że jest najszczęśliwsza tylko przy moim boku. Brakuje mi tego. Brakuje mi jej czułego dotyku i wzroku. Tych pocałunków i nocy, które były tylko dla nas. Jej ciała, ale i cudownego charakteru. Wszystkiego. Brakuje mi jej całej, ale ona kocha jego. Wiem, że schrzaniłem i to porządnie. Powinienem teraz cierpieć tysiąc razy bardziej niż ona. Żałuję tego.

Jednak mam szansę. Haeun wie o mnie i teraz zrobię wszystko, by odzyskać rodzinę.

-Haeun - szepnąłem imię dziewczynki, gdy nagle wtuliła się w moją klatkę piersiową. Ona jest taka jak ja. Uwielbia się tulić i kocha czuć dotyk czyjeś osoby. Pewnie tak jak ja nie lubi samotności.

-Tak tatusiu? - szepnęła dziewczynka odrywając się od mojego ciała. Spojrzała mi w twarz, a ja nie mogłem oderwać wzroku od jej ślicznych niebieskich oczu, które odziedziczyła po swojej mamie.

-Chcesz zobaczyć nasze zdjęcia? - zapytałem dziewczynkę, a ona grzecznie pokiwała głową zgadzając się.

-Mamusia nigdy nie pokazywała mi zdjęć. Mówiła, że wszystkie się zgubiły. Dlaczego mamusia nie chce zdjęć?

-Mamusia już nie kocha tatusia tak jak kiedyś i najwidoczniej chce zapomnieć- powiedziałem, mimo bólu w klatce piersiowej. Podszedłem do łóżka i usiadłem na nim razem z córką, którą posadziłem na swoich kolanach. Dziewczynka dotknęła mojej twarzy.

-Ale mamusia ciągle płacze w nocy. Czasami ją widzę, ale wtedy nie ma wujka Ko w pobliżu - wyznała Haeun, a mi oczy rozszerzyły się w szoku.

-Mamusia płacze?

-Yhym - przytaknąła dziewczynka. - Ogląda zdjęcie i nawet raz usłyszałam, że tęskni. Nie wiem o co chodzi, ale chciałabym być też przy tatusiu.

Nie wiedziałem co powiedzieć. Y/N ciągle przeżywa nasze rozstanie tak samo jak ja. Może ona ciągle coś do mnie czuje. Uśmiechnąłem się na myśl, że może kiedyś uda mi się zobaczyć ten sam czuły wzrok, który posyłała tylko w moją stronę.

Otworzyłem album na losowej stronie.

-Kto to? - wskazała palcem na zdjęcie swoich dziadków, a moich rodziców.