Noraily's POV:
Het is lunchtijd, wat betekend dat we nog maar een halve dag te gaan hebben.
'Yo.. Die opdracht van Meneer Dirk is echt moeilijk! Hoe wilt hij dat we dat gaan regelen?' vraagt Alison gestrest. Ik kijk haar schuin aan, want zo moeilijk is het niet.
'Je moet alleen maar een oude zaak zoeken, kijken wat er gaande is, en het bij de juiste afdeling zetten.' zeg ik lachend. Ze knikt en gaat zowat op de tafel liggen. 'Kapot moeilijk dus!' zegt ze klagend.
Ik moet lachen en neem een hap van mijn broodje.
Plots heb ik twee handen voor mijn ogen. 'Wie ben ik?' hoor ik een zware stem, die ik zo niet herken, vragen. 'Micheal?' De persoon zucht. 'Niet alles draait om hem weet je.' zegt Jordan zuchtend.
Hij komt bij ons zitten en glimlacht naar me.
'Hoe gaat het leven, heb het gevoel alsof we lang niet meer hebben gepraat.'
'Gister nog, maar oké.' zegt Alison speels.
Hij haalt zijn schouders op en pakt zijn telefoon.
'Er is dus een feest vrijdag, zoals altijd. Gaan we?' Ik kijk naar rechts en zie Jessica aanlopen.
Ze komt zitten en kijkt ons afwachtend aan.
'Ik weet het niet, die opdracht is belangrijk en je weet hoe Dirk is.. Ik wil het goed doen..' 'Ik dacht dat je zei dat het makkelijk was?' vraagt Alison plagend.
'Kom gewoon, het word super lit!' Jessica pruilt met haar onderlip en maakt een smeekgebaar met haar handen. 'Please?' smeekt Alison nu ook.
Jordan kijkt me afwachtend aan.
Micheal komt ook bij ons aan tafel zitten en kijkt ons verward aan. 'Er is een feest vrijdag en ze willen dat ik meega.' leg ik snel uit.
'Oh ik ga sowieso.' zegt hij snel. Ik haal mijn schouders op en neem nog een hap van mijn brood.
'Ik moet het eerst vragen.' Jessica klapt, Alison knikt overdreven, Micheal knipoogt naar me en Jordan grinnikt alleen maar.
'Dus als hij komt ga je wel?' vraagt Jordan plagend. Micheal slaat zijn arm om mijn schouder en trekt me tegen zich aan. 'Natuurlijk gaat ze dan, toch schat?' hij geeft me een snelle kus en laat me weer los. Wat is er met hem aan de hand?
Alison glimlacht als haar telefoon oplicht. Dante..
'App nu dan, dan ga ik onze outfits matchen.' zegt Jessica dwingend.
Ik pak meteen mijn telefoon en app mam, omdat ik weet dat zij papa wel kan overhalen.
Jordans telefoon licht ook op. Hij pakt het ding snel op en kijkt naar de melding. 'Ik moet gaan, zeg tegen Nevel dat ik later ben.' zegt hij snel. Hij loopt naar de trap en gaat weg. Wat is er met hem aan de hand?
Ik krijg ook een appje van de familie-groepsapp.
Valentino: Davina heeft gevochten!
Papa: Wat?!
Davina: HELEMAAL NIET!
Mama: Ik ben gebeld net, Noraily kan jij naar school gaan en haar ophalen?
Noraily: Oké, maar hoe regel ik dat hier?
Papa: Ik bel hun zo wel..
'Ik moet ook gaan.' zeg ik snel. Ik stop mijn telefoon in mijn zak en pak al mijn spullen.
JE LEEST
Not Like Most Boys (NL)
Novela JuvenilIk pak zijn arm vast en trek eraan. 'Wat moet je Davina?' Zijn stem klinkt bot, maar ik snap hem wel. 'Ik wil wat zeggen.' 'Kom je me weer vertellen dat ik uit je buurt moet blijven? Want dat snap ik nu wel!' Zijn stem galmt door de lege gangen van...