Not Like Most Boys (NL)

54. Keeping Secrets

Justins POV toen hij thuis aankwam:

'Waarom ben je zo vroeg terug?' vraagt Will nieuwsgierig. 'Kan je niet gewoon één keer je bek houden?!' 

'Justin!' zegt hij dreigend. 'Wat? Wil je me slaan?!' Hij kijkt me verward aan, waarschijnlijk door de blik in mijn ogen. 

Ik heb geprobeerd niet te huilen, maar een paar tranen glipten uit mijn ogen onderweg naar huis. 

'Wat is er gebeurd?' Ik wil wachten tot mam er is, zij geeft goede adviezen, maar ik weet niet of ik het zolang vol kan houden. 

Misschien moet ik er met hem over praten, aangezien hij toch nog bij mam bleef? 

'Davina en ik hadden gister ruzie, ik noemde haar een slet. Daarna ben ik weggegaan en toen is.. Ze.. Is naar bed gegaan met iemand anders..' Zijn ogen worden groot, want hij verwachtte het blijkbaar ook niet. 

'Oh.. Kom zitten..' Hij wilt zijn armen om me heen slaan, maar ik schud mijn hoofd. 

'Hoe ging jij ermee om?' vraag ik voorzichtig. Ik weet namelijk niet hoe hij er nu mee omgaat, aangezien hij is gevlucht en hertrouwd.

'Ik geef om haar Justin.. Dat weet je?' zegt hij zuchtend. 'Niet genoeg om bij haar te blijven..' vuur ik terug. Hij knikt en kijkt me recht in mijn ogen aan, voordat hij zegt: 'Ik geef om haar, maar zij niet genoeg om mij.. Ik moest wel weg, want anders zou ze zich te schuldig gaan voelen.' 

'Schuldig voelen omdat ze verslaafd raakte.. En wiens schuld is dat?' Ik heb spijt dat ik dit gesprek ben aangegaan. Ik moest gewoon naar mijn kamer gaan en mezelf opsluiten net als Alison al de hele week doet. 

'Het is niet mijn schuld dat ze verslaafd is geraakt Justin..' 'Dat is het wel, jij bent degene die het aan haar gaf in het begin en toen ineens stopte je! Ze raakte verslaafd en had geld nodig om het te halen, aangezien jij het haar niet meer wou geven!' 

Hij zucht en gaat weer op de bank zitten. 'Er is veel meer gebeurd.' 

'Zoals wat? Wat is er gebeurd wat ik niet heb gezien of gehoord?!' vraag ik hard. Als de buren er nog steeds wonen gaan ze sowieso aanbellen, maar volgens mij zijn ze laatst verhuisd. 

'Veel dingen heb je niet gezien Justin..' 'Zoals wat? Want volgens mij heb ik gewoon gezien hoe jullie in de woonkamer neukte als ik thuiskwam van school! Volgens mij heb ik jullie gewoon samen lijntjes zien snuiven op deze fucking tafel!' Zijn ogen worden groot, want hij had waarschijnlijk niet verwacht dat we zulke dingen opmerkte. 

'Is dat waarom je boos bent, omdat ik je ma verslaafd heb gemaakt?' Ik begin keihard te lachen, want hij begrijpt het nog steeds niet. 

'Ik ben boos omdat je haar verslaafd hebt gemaakt en daarna verdween uit onze levens! Allemaal voor geld?! Je liet ons hier achter met niks! Je kon ons meenemen!' schreeuw ik boos. 

Hij knikt beschaamd en staat weer op. Ik kijk hem waarschuwend aan, want hij lijkt weer op me af te willen lopen. 

'Alison zou niet meekomen, dat weet je...' zegt hij met een gebroken stem. 'Ik wel!' 

Ik kijk hem boos aan en ik zie de tranen in zijn ogen. 'Maar ja, je liet me hier achter.. Dus ja.' zeg ik schouderophalend. 

Met een omweg loop ik naar de bank om te zitten. 'Het spijt me Justin.. Ik weet dat ik beter had moeten nadenken. Ik had je niet mee kunnen nemen, dat kon ik Beth niet aandoen..' 'Maar mij wel?' 

'Nee.. Jou ook niet. Het heeft me veel tijd gekost om die beslissing te nemen, maar ik kon niet bij haar blijven. Het deed me te veel pijn om haar te zien met andere mannen... Precies de pijn die jij nu voelt..' Ik rol met mijn ogen en kijk zijn kant op. 'Oh dus nu draait het ineens wel om mij?'