Not Like Most Boys (NL)

13. Party Drama

Justin's POV:

'Het is warm!' kreunt Arthur als we richting de kluisjes lopen. Ik moet lachen, omdat hij helemaal zweet. 

'Hoe zweet je niet?' 'Je praat te veel, daardoor zweet je meer.' Hij kijkt me ongelovig aan en pakt lachend zijn boeken. 

'Vanavond is het dus een zwembadfeest.' zegt hij nadenkend. 'Ik weet niet of ik ga.' Hij kijkt me vragend aan. 'Wil je geen punten scoren?' 

Ik haal mijn schouders op en gooi mijn kluisje dicht. Dan gaat kleintje weer flippen.. Maar waarom zou het me boeien? 

'Nee, weet je wat. Ik kom gewoon. Je hebt gelijk, moet punten scoren.' zeg ik lachend. Hij knikt en loopt snel naar de uitgang. 

'Dan zie ik je vanavond!' schreeuwt hij nog, voordat hij het gebouw verlaat. 

Ik loop lachend ook naar buiten en meteen richting mijn scooter. 

De Walkers en hun groepje staan bij de scooters en praten over het feest. 

'Gaan we zwemmen?' vraagt Zohaib aan Joy. Kleintje geeft hem een klap op zijn achterhoofd, waardoor bijna iedereen moet lachen, behalve Zohaib natuurlijk. 

Ik probeer zelf ook mijn lach in te houden, want zij is misschien twee koppen kleiner dan hem.

'Natuurlijk gaan we zwemmen, weet je hoe warm het is.' zegt ze plagend. 

Ik haal het slot van mijn scooter, wat meer geluid maakt dan normaal. 

'Lukt het North?' vraagt Dante uitdagend. 

Het liefst wil ik nu gewoon reageren, maar ik weet beter. 

Ik haal mijn schouders op en ga op mijn scooter zitten. 

Net wanneer ik weg wil rijden komt Valentino voor me staan. 

'Ga aan de kant Walker.' 'Oh, dus je kan wel praten?' Hij grijnst en knikt naar iemand achter me. 

Ik hoef me niet eens om te draaien, want ik weet dat Dante achter me staat. Ze zijn altijd samen als het om pesten gaat. 

'Valentino, laat hem met rust?' zegt.. Ayliana? 'Best.' Hij stapt naar haar toe en trekt haar mee, naar zijn scooter. 

'We zijn nog niet klaar met jou North.' Dante spuugt mijn naam uit alsof het vuil is. 

Het groepje loopt weg, maar kleintje blijft staan. 

Ze kijkt recht in mijn ogen en knikt naar me. Ik rol met mijn ogen en rij snel naar huis, weg van de Walkers en al hun drama. 

Thuis is ook niet bepaald beter, maar ik moet mijn kleren halen voor werk. 

'Waar ga je zo snel naartoe, je bent net pas thuis?' vraagt mam met een dubbele tong. 

Ik loop naar de keuken en ruik alcohol en tabak. Het ruikt normaal altijd zo, maar vandaag is het sterker. 

'Is Will op bezoek geweest?' 'Het is papa voor jou en ja. We hebben gepraat en hij heeft wat voor je achter gelaten op je kamer.' zegt ze nadenkend.