Not Like Most Boys (NL)

75. Just Like That

Justins POV:

'Ik vind het nog steeds geen goed idee.' zeg ik, terwijl Davina een jurkje aantrekt.

Het is een strak jurkje, ze wilt die nu dragen aangezien haar buik nog niet echt te zien is. 

'Jij hebt niets te zeggen.' zegt ze trots, 'Het is Ayliana's verjaardag en we gaan met z'n alle naar de club. Er kan niets fout gaan.' 

Er kan juist super veel fout gaan. Ik vond het eerst niet zo erg, maar ik kan nu alleen maar denken aan de slechte dingen die kunnen gebeuren. 

'Kunnen we niet gewoon thuis blijven?' Ze wend zich tot mij en pakt mijn hand vast. Voor ik het weet zit ze bij me op schoot. 

'Ik kan niet zomaar niet opdagen Justin.. Ze is een van mijn beste vriendinnen.' Ze haalt haar hand door mijn haar en kijkt me intens aan. 

'En we hebben al besloten om te gaan, je hebt zelf ook ingestemd.' Klopt maar nu wil ik niet meer.. 

Zuchtend druk ik mijn lippen in haar nek. Alleen die kleine aanraking maakt me warm van binnen. 

Ze leunt tegen me aan en slaat haar armen om me heen. Natuurlijk moet Alison het weer verpesten. 

Ze stormt de kamer in alsof het die van haar is. 

'Alison!' schreeuwt Davina geschrokken. Ik dacht dat ze er nu al gewend aan zou zijn, maar blijkbaar niet. 

'Rot op Ali!' snauw ik naar haar, maar ze blijft glimlachend staan en kijkt naar Davina. 

'Aangezien ik het vanavond niet kan doen, wil ik het nu doen. Als dat mag?' Davina stapt glimlachend van me af en gaat naast me op het bed zitten. 

Zoals altijd duikt Ali meteen op Davina's buik af. Ze laat haar handen over haar buik glijden en geniet ervan alsof ze iets heerlijks eet. 

'Hij komt snel... Ik voel het gewoon..' Ik rol met mijn ogen. Ze loopt nu al twee dagen te zeggen dat het een jongen is, terwijl we dat zelf nog niet eens weten. 

Het maakt me niet uit wat het word, ik zal ervan houden. Davina wilt natuurlijk een jongetje, want volgens mij wilt elk meisje eerst een jongen. 

Ik weet niet hoelang Davina Alison haar gang laat gaan, maar ik vind het te lang. 

'We moeten gaan.' zeg ik gespannen. Ik wil ten eerste niet eens gaan, maar ik heb het gevoel dat ik inderdaad geen keus heb. 

'Oh, feliciteer haar voor me.' Davina knikt en loopt dan de gang op. 

Net wanneer ik achter haar aan wil gaan, houd Alison me tegen. 

'Denk je niet dat jullie beter thuis kunnen blijven?' Ik kijk haar verward aan, zij is meestal degene die juist wilt dat we uitgaan, maar dit keer wilt ze dat we blijven?

'Denk je niet dat ik dat al heb geprobeerd?' 

Iets in haar ogen maakt me nerveuzer dan nodig. 'Waarom?' 

Ze haalt haar schouders op en vermeid oogcontact. 'Waarom?' vraag ik weer, maar dit keer iets harder. 

'Het voelt gewoon niet goed. Kijk alsjeblieft uit.' zegt ze voorzichtig. Ik knik en haal diep adem. 'Kom je nog?' vraagt Davina ongeduldig. 

Ik loop grinnikend de gang in en zie mijn meisje in haar strakke jurk en al staan. Ze ziet er prachtig uit en straalt helemaal. 

'Pak die sjaal.' ik wijs naar een sjaal aan de kapstok.