Joys POV:
Vandaag is de dag waar we op gewacht hadden, de bruiloft is er eindelijk! Hierna word het blokken voor de eindexamens en slagen.
'Zijn jullie al klaar?' vraag ik wanneer ik mezelf in de spiegel bekijk.
Ik doe een ketting om en kijk of het goed staat bij de mintkleurige jurk die ik aan heb.
Joys outfit!:
'Ik was allang al klaar! Die kleur staat je echt goed.' zegt Ayliana die naast me nog haar make up bijwerkt.
Ayliana's outfit!:
'Ik ben het helemaal met Ayliana eens.' zegt Davina die op haar bed gaat zitten. Ze pakt haar telefoon en heeft gewoon totaal geen aandacht meer voor ons.
'Moet jij je niet klaar gaan maken?' vraag ik lachend. Ze knikt en kijkt op van haar telefoon. 'Ja, alleen Kira zit nog in de badkamer.
'Je kan erbij, ben m'n make up aan het doen!' schreeuwt Kira vanuit de badkamer. Ik moet lachen en kijk naar Ayliana die naar de bank loopt om haar hakken aan te doen.
Ik doe nog wat lipgloss op en ren dan naar m'n telefoon aangezien die afgaat. Kira gaat naast Ayliana zitten en trekt ook haar hakken aan.
'Met of zonder ringen?' 'Zonder.' zeg ik nadenkend, waarna ik snel mijn telefoon opneem.
'Hallo?' Ik hoor allemaal geluiden vanaf de andere kant van de lijn. 'Hey schatje, we komen wat later want je vader kan zijn stropdas niet vinden. Kan je dat doorgeven aan de andere?'
Ik moet lachen, want mijn ouders, vooral mijn vader dan, raken altijd wel wat kwijt op reis.
'We zijn zelf ook nog niet klaar, maar als we er zijn zal ik het doorgeven.' zeg ik glimlachend. 'Top, bedankt schat. Tot zo!' Ze hangt op en ik wend me tot de meiden.
Davina loopt de badkamer uit en probeert iets op haar rug te doen.
'Ik krijg m'n rits niet dicht.' zegt ze zuchtend. Ik loop glimlachend naar haar toe en probeer haar rits dicht te trekken. Bij haar onderrug gaat dat moeilijk, waarschijnlijk door haar kleine buikje.
JE LEEST
Not Like Most Boys (NL)
Novela JuvenilIk pak zijn arm vast en trek eraan. 'Wat moet je Davina?' Zijn stem klinkt bot, maar ik snap hem wel. 'Ik wil wat zeggen.' 'Kom je me weer vertellen dat ik uit je buurt moet blijven? Want dat snap ik nu wel!' Zijn stem galmt door de lege gangen van...