Valentino's POV:
'Waar moet dit?' Arthur's stem komt vanuit de keuken. Ik loop er snel naartoe en zie hem met mama praten. 'Hey gast, wat doe jij hier?' 'We eten hier.' We?
'Sorry Mevrouw, maar waar is de toilet?' Als ik langs Arthur kijk zie ik hem staan. 'Wat doe jij hier North?' Mijn stem klinkt meteen anders en mama merkt dat op.
'Doe's niet zo gemeen, hij is een gast.' 'Niet van mij.' Ze kijkt me streng aan en legt een stapel borden op het aanrecht. 'Maar wel van mij, dus doe normaal voordat ik je klap.'
Ik zucht diep en been naar de woonkamer, waar Noraily en Davina op de bank liggen.
'Valentino, wijs onze gast naar de toilet!' Roept mam vanuit de keuken. 'Ik dacht dat hij jou gast was?' 'Valentino Walker, laatste keer dat ik het zeg!' Ik zucht diep en loop terug naar de keuken.
North lijkt dit helemaal geweldig te vinden en grijnst helemaal. Het liefst wil ik hem nu klappen, maar dan gaat mama echt flippen.
Ik loop naar de gang en wijs naar de deur van de badkamer. 'Niet poepen, want Davina's stank is al erg genoeg.' zegt Noraily die langsloopt, om naar haar kamer te gaan.
North grinnikt en loopt de badkamer in. Ik loop terug naar de woonkamer en val zowat op Davina neer. 'Ga van me af!' schreeuwt ze en ik strek mijn armen uit, waardoor haar geschreeuw amper te horen is.
De voordeur gaat open en pap loopt naar binnen. 'Wat zijn jullie aan het doen.' 'Oh hey pap, hoe was werk?' vraag ik nonchalant en hij begint keihard te lachen. 'Ik ben moe.' zegt hij en hij loopt grijnzend naar ons toe.
Zonder waarschuwing komt hij bovenop mij liggen en doet hij alsof hij slaapt. Ik kreun, omdat hij niet de lichtste is.
'Geen lucht!' Pap springt van me af en trekt mij mee, waardoor ik keihard op de grond val.
Davina hapt naar adem en begint te hoesten. 'Ik wist niet dat jij onderop lag.' zegt Pap bezorgd en hij helpt Davina met rechtop zitten.
'Oh dus als ik het was zou je blijven liggen?' vraag ik en hij knikt. Hij trekt me op de bank en haalt zijn hand door m'n haar, puur om het te verpesten.
'Je verpest mijn haar!' 'Wanneer is het goed geweest?' vraagt Davina en ik wil haar duwen, maar pap houd me tegen. Hij zit tenslotte tussen ons in, dus het enige wat hij doet is draaien.
'Hoe was stad?' 'Goed, heb veel kleren gehaald.' zegt Davina trots en ik rol met mijn ogen. 'Het eten is klaar!' schreeuwt Arthur vanuit de keuken en we staan allemaal op om naar de eetkamer te lopen.
Papa loopt eerst nog naar zijn kamer, zodat hij zich om kan kleden.
Ik loop naar de gang en zie North tegen de muur aan leunen en naar ons kijken. Vooral naar Davina eigenlijk.
'Schattig, een leuke familie.' zegt hij plagend. Wat bedoelt hij daarmee dan?
'Komen jullie nog?' Mam staat ongeduldig in de deuropening te wachten en kijkt ons onderzoekend aan.
Davina loopt naar mam toe en gaat aan tafel zitten, waar ze altijd zit. Iedereen gaat op hun gebruikelijke plek zitten en wacht totdat pap ook komt.
'Ik wist niet dat we bezoek hadden.' zegt papa wanneer hij klaar is. Hij loopt naar North toe, om hem een hand te geven.
North is naast Davina gezet door mam. Volgens mij vind mam hun heel leuk samen, maar Davina vind het helemaal niks.
'Ik hoop dat je spaghetti lekker vind Justin, want dat is wat we vandaag eten.' zegt Mama beleefd en North knikt. 'Nee het is goed, ik vind het wel lekker hoor.'
JE LEEST
Not Like Most Boys (NL)
Teen FictionIk pak zijn arm vast en trek eraan. 'Wat moet je Davina?' Zijn stem klinkt bot, maar ik snap hem wel. 'Ik wil wat zeggen.' 'Kom je me weer vertellen dat ik uit je buurt moet blijven? Want dat snap ik nu wel!' Zijn stem galmt door de lege gangen van...