Not Like Most Boys (NL)

56. Cooking Lessons

Davina's POV:

Het is maandag, wat betekend dat we naar school moeten. Bijna de hele dag heeft iedereen het over de wedstrijd van woensdag, tegen Westbrook. 

Ik ben er niet echt bij met mijn hoofd, vanwege dat gedoe met Justin. Ik ben oprecht aan het twijfelen of ik het hem moet vertellen. 

'Je komt toch wel woensdag?' vraagt Ayliana glimlachend. Ik haal mijn schouders op, want ik heb geen idee. 

Wat moet ik daar doen als ik ruzie heb met mijn broer, voor het team juichen. Maar mijn broer is de spits, dus gaat alles weer om hem draaien. 

'Ik weet het niet.' zeg ik twijfelend, want het lijkt me wel leuk. Gewoon even met mijn hoofd ergens anders zijn. 

'Goedemorgen dames, hebben jullie ook zoveel spierpijn?' vraagt Kira die nu pas op school is. 

'Waar was je de eerste vier uur?' vraagt Joy lachend. Kira haalt haar schouders op en slaat haar arm om me heen. 'Slapen, ik kon echt niet uit bed komen.' zegt ze gapend. 

'Je bent echt gestoord.' zegt Ayliana lachend. De bel gaat, dus lopen we naar de volgende les, geschiedenis. 

Zoals altijd gaat het weer over de tweede wereld oorlog, het is alsof we niks anders kunnen bespreken dan dat. Maar ja, aangezien het belangrijk is voor het eindexamen moet ik het wel onthouden. 

De telefoon gaat en de docent loopt naar zijn bureau om op te nemen. Iedereen kijkt aandachtig naar meneer de Boer, omdat het meestal betekend dat iemand naar de directeur moet. 

'Davina Walker, je moet naar de directeur.' Wat heb ik gedaan? 

'Wat heb je gedaan?' vraagt Kira nieuwsgierig. Ik haal mijn schouders op en kijk het lokaal rond. Iedereen kijkt me raar aan, maar ik weet zelf ook niet waarom ik naar de directeur moet. 

Terwijl ik langs James loop, kijk ik hem vragend aan. Hij laat zijn telefoon zien, maar ik kan net niet zien wat erop staat. Ik schud mijn hoofd en loop het lokaal uit. 

Bij het kantoor van de directeur klop ik aan, aangezien ik dit keer niet weet wat er aan de hand is. 'Kom binnen.' zegt meneer Smits vanaf de andere kant van de deur. 

Ik open de deur en zie de rug van niemand anders dan Justin, en meneer Smits die op zijn bureau zit. 

'Hey Davina, ga zitten. We moeten even praten.' Is hij met deze shit naar mijn oom gegaan?! 

'Is er iets aan de hand?' vraag ik voorzichtig. Ik ga zitten en kijk naar Justin. 

'Over je bijles, Justin zegt dat hij niet meer verder wilt. Hij beweert dat je het niet meer nodig hebt, omdat je dom speelt?' zegt ome Noah nadenkend, alsof hij probeert te achterhalen wat Justin ook alweer precies zei. 

'Dat zei je toch Justin?' vraagt hij plagend. Justin knikt zuchtend, het is duidelijk dat hij hier niet wilt zijn. 

'Meneer, ik wil haar geen bijles meer geven. De afspraak was één periode, die is nu al voorbij.' zegt hij klagend. Ik kijk hem niet eens aan, ook al wil ik dat wel. 

Ik weet dat als ik hem aankijk, ik hem wil aanraken. Als ik hem wil aanraken is er een grote kans dat ik dat ook ga doen, en als ik dat ga doen gaan er dingen gebeuren die ons beide pijn gaan doen. 

'Je hebt helemaal gelijk Justin, maar je eerste redenering vind ik nogal ongepast, vind je niet?' vraagt Noah, gewoon puur om hem uit te lokken. 

'Het is niet erg, ik snap Duits nu wat beter, dus het is al goed. Bedankt Justin.' zeg ik snel, aangezien ik niet wil dat hij door mij in de problemen komt.