Not Like Most Boys (NL)

17. He's Fired

Davina's POV:

De politie stelt mij tachtig vragen en belt meteen mijn ouders op. Aan de ene kant heb ik spijt dat er zo iets groots van word gemaakt, maar het gaat om mijn vriendin. 

Ik wil niet dat zij zich kut voelt, omdat ze hem niet wilt aangeven. 

'Ik wil dat hij naar de gevangenis gaat hiervoor!' schreeuwt pap als hij het verhaal heeft gehoord. 

'Je kan een rechtszaak beginnen Aiden, maar hij is al ontslagen en mag geen les meer geven op een middelbare school.' zegt Meneer Smits kalm. 

'Hoe kon je dit laten gebeuren?! Bij mijn dochter nog wel!?' 'Het is niet zijn schuld!' zeg ik voordat pap verder gaat. 

'Davina hou je hier buiten.' 'Nee, want het gaat om mij. Het is niet zijn schuld, Herman gaat nu van school, dus er is niks aan de hand.' Hij kijkt me gespannen aan, maar haalt dat diep adem. 

'Davina, ik snap het als je naar huis wil na dit alles..' 'Het gaat wel.. Ik wil gewoon terug naar de les.' Ik kijk te veel series, dus acteren kan ik wel.  

'Weet je het zeker?' vraagt mam bezorgd. Ik knik en glimlach naar haar. 'Oké, maar we gaan hier thuis nog over praten.' Ik knik en geef hun snel een knuffel, voordat ik naar de kantine loop. 

Het is ondertussen al pauze en het is best wel druk. 

'Wat was er met jou?' 'Herman is ontslagen.' fluister ik. 

Joys ogen worden groot. 'Hoezo?' 

'Omdat hij aan je zat en omdat dat niet hoort.' zegt Arthur die nu ook aan onze tafel komt zitten. 

'Wat is er gebeurd?' vraagt hij aan me. 'Hij is ontslagen, mijn ouders zijn op school en ik moet een verhaal verzinnen.' Hij knikt en kijkt weer naar Joy. 

'Waarom hebben jullie dat gedaan?' 'Omdat hij het verdiende.' Ze kijkt naar de tafel en zegt even niets. 

Haar ogen glanzen en het ziet eruit alsof ze elk moment kan gaan huilen. 

'JOY VERISMO!' Iedereen kijkt op als we Joys naam horen. 

Het is Sophia en ze is boos. 

Ze zet grote stappen, waardoor ze binnen twee seconde bij onze tafel staat. 

'Je zei dat je niks zou doen!' schreeuwt ze boos. 

'Ze deed ook niks. Ik was het.' zeg ik snel, voordat ze gaat flippen op Joy, die eigenlijk niks heeft gedaan. 

'Wat? Waarom? Hij heeft je niks aangedaan?' 'Inderdaad, mij niet. Maar haar wel en dat gaat al te ver.' Ik snap niet waarom Sophia dit goed praat.  

Ze weet wat haar vieze broer heeft gedaan, maar alsnog praat ze het goed. 

'Nu hebben we geen inkomen!' 'Dat boeit niemand!' snauwt Arthur naar haar. 

Sophia is in shock, omdat niemand van de jongens echt terug schreeuwt naar haar. Nooit.

'Jij vieze bitch! Ik haat je! Zo erg!' Ze wilt me duwen, maar James en Arthur houden haar tegen. 

'Ik hoop dat je sterft! Vieze slet! Je magt Delano ook hebben! Kanker wijf!' Ja.. Want ik wil hem zo erg!.. Ik rol met mijn ogen en loop om de jongens heen. 

Valentino's POV:

'Wat is er aan de hand?' vraagt Zohaib, terwijl hij wijst naar de andere tafel. 

De tafel is amper te zien, omdat er zo veel mensen omheen staan. 

'Sophia kap!' hoor ik Ayliana roepen.