Not Like Most Boys (NL)

68. The News

Dante's POV:

'Jullie zijn vroeg vandaag.' Zegt Valentino plagend. Ik geef hem een duwtje en wil Davina groeten, maar die is al naar binnen gerend.

'Wat is er met haar?' vraag ik nieuwsgierig. 'Geen idee, de hele autorit is ze al zo opgewonden.'

Valentino en ik kijken beide naar Ayliana, in de hoop dat zij iets weet. Maar ze haalt haar schouders op, ook niet wetend wat er aan de hand is.

'Alles oké?' vraagt Joy die glimlachend aankomt lopen. Ik knik en geef haar een kus, waarna we met z'n alle naar binnen lopen. 

Vandaag lijkt het drukker dan normaal, maar dat kan ook in mijn hoofd zitten. 

'Welk vak hebben we?' vraagt Valentino zuchtend. 'Geen idee.' 

'We hebben eerst Biologie.' zegt Andrew die nu zonder krukken kan lopen. 'Kijk jou dan!' zegt Ayliana glimlachend. 

'Doet het nog pijn?' vraagt Joy bezorgd. Hij haalt zijn schouders op en leunt tegen de kluisjes aan. 'Het gaat wel, mag alleen niet te veel belasten.' zegt hij met een bekakt stemmetje. 

'We gaan ze speciaals voor jou inmaken.' zegt Valentino, die hem daarna een boks geeft. 

'Hey, sorry dat ik zomaar doorliep. Moest even.. Wat regelen.. Gaan we naar de les?' vraagt ze aan Joy en Ayliana. 'Is goed, we zien jullie later wel.' Joy geeft me snel nog een knuffel en loopt dan achter Ayliana en Davina aan. 

'Wat is er met haar aan de hand?' vraagt Andrew nieuwsgierig. We halen beide onze schouders op en trekken hem mee het lokaal in. 

Justin zit achterin het lokaal en kijkt op als hij ons binnen ziet komen. 

'Valentino.' zegt hij snel. Valentino kijkt van Justin naar mij en weer terug naar Justin. 

'Ja?' vraagt hij nieuwsgierig. Ik ben gewoon verbaasd. Ik had verwacht dat hij zou flippen, schreeuwen of misschien zelfs negeren, maar niet dit. Ze praten gewoon!? 

'Wil je dit aan.. Je weet wel geven?' fluistert Justin. Valentino grijnst en kijkt hem daarna niet begrijpend aan. 

Hij wilt sollen met Justin en hij heeft het gewoon niet door.

'Je weet wel, voor haar verjaardag..' probeert Justin nog, maar Valentino geeft niet toe. 'Geen idee over wie je het hebt. Ik ga zitten, de les gaat beginnen.' waarna hij met Andrew naar onze plekken loopt.

'Is het voor Davina?' vraag ik voorzichtig. Hij kijkt me geschokt aan, maar knikt. 

'Ik kan het wel geven, als je het wilt?' Hij lijkt te twijfelen, maar schud uiteindelijk zijn hoofd. 'Nee, laat maar.' 

Hij loopt meteen weer terug naar zijn plek, zonder mij te laten reageren. Oké? 

Ik ga naar mijn plek en gooi mijn tas op tafel. 'Waarom deed je dat?' 'Als hij wat met haar wilt, moet hij het zelf doen..' fluistert Valentino naar me. 

Mijn ogen worden groot en ik heb het gevoel dat ik droom. Als dit een droom is, is het de raarste droom ooit. 

Ik knijp mezelf om te kijken of ik droom, maar nee. Het is echt.