Not Like Most Boys (NL)

62. No Longer A Secret

Valentino's POV:

'Ik reageerde overdreven en het spijt me.. Ik snap het als je tijd nodig hebt..' Is wat ik gister tegen haar zei. Ik had zulke dingen niet moeten zeggen, maar toch zei ik het. 

Ik wil haar en niemand anders, maar ik snap het als ze tijd nodig heeft. Ik ook. Ik wil bij haar zijn, meer dan wat dan ook en ik ga nooit opgeven in onze relatie, maar misschien is dit wat we nodig hadden. 

De volgende ochtend gaat mijn wekker weer, waardoor ik uit bed klim en naar de badkamer loop. Noraily's shit ligt overal en het irriteert me. 

'Noraily! Kom je shit opruimen!' Ze heeft blijkbaar dus mijn badkamer gebruikt terwijl ik weg was, maar nu ik weer terug ben zou ik het zelf weer willen gebruiken. 

'Rustig man, het is pas ochtend.' zegt ze gapend. Ze pakt al haar spullen en loopt de badkamer uit. Ik doe de deur dicht en stap snel in de douche. 

Normaal douche ik nooit in de ochtend, maar vandaag heb ik gewoon zin om in de ochtend te douchen. 

Na een lange douche poets ik mijn tanden, waarna ik me omkleed en verder klaarmaak voor de dag. 

Mijn telefoon licht op, dus kijk ik ernaar. 

Dante: Ben je er rond half of kwart voor?

Ik lees het berichtje nog een paar keer over, gewoon om te kijken of ik het wel goed lees. Ik had namelijk verwacht dat hij nog steeds boos zou zijn. Maar aangezien wij twee gister ook hebben gepraat, denk ik dat alles weer goed is. 

Valentino: Hangt af van Davina, aangezien ze met me meerijd🙄

Dante: Hahaha oké. App me gewoon als je uit huis gaat😂

Valentino: 👍🏽

'Davina schiet op!' schreeuw ik als ik naar de tijd kijk. Het is al tien voor half negen. Half gaat het waarschijnlijk niet worden, tenzij Davina al klaar is. 

'Waarom schreeuw je, jij bent de slome vandaag.' zegt ze zuchtend terwijl ze naar de woonkamer loopt. 

Ik ben verbaasd dat ze al klaar is, want normaal is ze altijd laat. 

'We gaan!' zegt ze tegen mam en pap, waarna ze haar schoenen aantrekt en me afwachtend aankijkt. Ik app Dante en stop mijn telefoon in mijn zak. 

'Veel plezier op school!' zegt mam vrolijk. Ik glimlach naar haar en geef haar snel een knuffel, voordat ik de deur uitloop en achter Davina aan de lift in loop. 

Als we beneden zijn gaat haar telefoon. Ik kijk mee naar haar scherm en zie dat ze met Ayliana appt. 

'Heeft ze nog wat gezegd?' vraag ik nieuwsgierig. Ze trekt haar telefoon naar haar borst en kijkt me geïrriteerd aan. 'Niet meelezen!' 

Ik grinnik en rij de garage uit. 'Maar heeft ze nog wat gezegd?' 

Ze haalt haar schouders op en stopt haar telefoon weg. 'Wat heb jij gezegd?' vraagt ze zuchtend. 

'Allemaal bullshit.. Ik ben niet goed met woorden, dat weet je.' Ze knikt en kijkt uit het raam. 

'Heb je al geleerd voor Bio?' vraagt ze glimlachend. Ik schud mijn hoofd en zucht diep. 'Ik ga vandaag beginnen. Gister was te hectisch en ik was drie dagen in Engeland, gun me wat ruimte.' zeg ik speels. 

Ze rolt met haar ogen en kijkt naar een groep mensen die langslopen. 

'Weet je zeker dat Esmee een stagiaire is?' Ze knikt en pakt haar telefoon weer. 'Ja, bij geschiedenis. Ze is wel aardig.'