Joys POV:
'Alles oké?' vraagt Davina onderzoekend. Ik knik en begin te ijsberen. 'Waar is Adam, ik dacht dat je met hem hier was?' Ik knik weer en haal diep adem.
'Wacht.. Waarom was je met Ryan in de kamer? En waarom was Adam niet bij je?' Ik haal mijn schouders op, maar ik weet dat ze de puzzelstukken wel bij elkaar kan zetten.
'Heeft hij je achtergelaten?' vraagt ze geïrriteerd. Ik knik en kijk haar voorzichtig aan. 'En Ryan was daar om je te troosten?'
Ik schud mijn hoofd en stop met lopen. 'Het was de bedoeling dat hij met me naar bed ging, dat is wat hij heeft afgesproken met Adam.' De tranen wellen in mijn ogen en ik kan ze niet meer inhouden.
'Wat?!' Ik knik en veeg mijn wangen droog. 'Ik had hem niet moeten vertrouwen, dat weet ik.. Ik ben ook zo een fucking idioot!'
Ik open mijn ogen en voel hoe ze me bijna fijnknijpt. 'Je bent niet dom sukkel.. Hij is dom dat hij denkt dat hij hiermee wegkomt..' Ik probeer niet te lachen, maar ik kan het niet laten.
'Ik hou van je, weet je dat?' vraag ik lachend. Ze knikt en kijkt me blij aan. 'Weet ik toch..'
'Joy..' Ik wil me niet omdraaien, want dan moet ik hem aankijken. Maar ik heb volgens mij geen andere keus.
Ik draai me langzaam om en kijk in zijn ogen. 'Dante.' zeg ik groetend. Ik veeg nog één keer mijn wangen droog en kijk naar Davina.
Ze knikt en slaat haar arm om me heen. 'Zullen we dan maar?' vraagt Justin als we elkaar een tijdje ongemakkelijk aankijken.
'Ja, kom.' Davina trekt aan mijn arm en loopt richting Dante's auto. 'Kleintje.. Ik denk dat het beter is als je met mij meegaat..' zegt Justin ongemakkelijk.
Ik weet dat het moeilijk voor hem is, aangezien Dante er ook is en hij er niets van weet. 'Nee. Gaat niet gebeuren North.'
'Jawel, want ik moet met haar praten.' zegt Dante eentonig. Mijn hart stopt met kloppen, omdat hij me zo intens aankijkt. Ik moet gewoon wegkijken, want het is te ongemakkelijk.
'Wie zegt dat zij met jou wilt praten?' Ik pak Davina's arm vast en knik. 'Het is beter als je met hem gaat..' Ze kijkt me verward aan en trekt me een stukje van de jongens vandaan.
'Weet je het zeker? Want ik wil eigenlijk echt niet met Justin, maar als jullie gaan praten ga ik wel.' Ik knik en kijk over haar schouder naar Justin. Hij kan wel wat hulp gebruiken..
'Ja, ik wil met hem praten.. Uitleggen wat er net is gebeurd.' Ze knikt en zucht diep. 'We moeten wel wat verzinnen om hem terug te pakken..' zegt ze nadenkend.
Ik moet lachen en merk dat Dante naar me kijkt. Niet kijkt, staart.
'Ik rij wel met je mee North, maar alleen omdat Joy met hem wilt praten.' zegt Davina zuchtend. Ik geef haar een duwtje en rol met mijn ogen. 'Kom op, we gaan.'
Davina geeft me nog een knuffel, voordat we allemaal in een auto stappen en wegrijden.
Tot we uit de straat zijn word er niks gezegd. Eigenlijk tot op de snelweg, want dan kijk ik pas zijn kant op.
'Waarom laat je Davina met Justin gaan?' vraag ik voorzichtig. Ik wil overal over praten, zolang het maar niet over ons gaat.
'Het is duidelijk dat ze elkaar leuk vinden, maar het zijn niet mijn zaken.' zegt hij zuchtend.
'Dus je wist het?' Hij knikt en kijkt me even aan, alsof het een rare vraag is.
'Ja, maar zoals ik al zei, het zijn mijn zaken niet.' Ik knik en kijk naar mijn schoenen.
![](https://img.wattpad.com/cover/191523440-288-k453607.jpg)
JE LEEST
Not Like Most Boys (NL)
Teen FictionIk pak zijn arm vast en trek eraan. 'Wat moet je Davina?' Zijn stem klinkt bot, maar ik snap hem wel. 'Ik wil wat zeggen.' 'Kom je me weer vertellen dat ik uit je buurt moet blijven? Want dat snap ik nu wel!' Zijn stem galmt door de lege gangen van...