Neverminding story || Haikyuu POPRAWKI

Uczucie #69

Rozluźnił mięśnie, zaciskając usta.

- Mimo to nie możesz tak lekkomyślnie się narażać.

- Wiem - szepnęłam, ale przemilczałam to, że w tamtej chwili o wiele bardziej martwiłam się o niego niż o mnie.

Robiło się coraz ciemniej i chłodniej.

- Gdzie będziesz spać? - zapytałam.

- Spokojnie pójdę do pokoju obok. Więc będę nie daleko, jeśli będziesz się bała.

Odwróciłam głowę w stronę okna udawając, że zignorowałam jego wypowiedź, ale tak naprawdę to się jednak bałam.

- Zostaniesz ze mną dziś w nocy? - Świadomość, że coś takiego postawiłoby go w kompromitującej sytuacji, nie powstrzymała mnie przed zadaniem tego pytania. Nie chciałam być sama, a tylko przy nim czułam się bezpiecznie.

Zmarszczył brwi.

- Nie próbuje cię uwieść ani nic z tych rzeczy - dodałam szybko, żeby sobie czegoś nie pomyślał. - Nie chcę zostać sama.

- Wiem. Tylko...

- Słuchaj, nie musisz tego robić - przerwałam mu. - Zapomnij, że to powiedziałam.

- Rose-chan, uważam to za zły pomysł właśnie dlatego, że chcę ja zostać - powiedział napiętym głosem.

Poczułam, jak skręca mnie w żołądku.

- Och.

Odwinął brzeg koca.

- Chodź do mnie.

Zaczęłam mu się przyglądać, po czym weszłam na łóżko. Przesunął się na jedną stronę, zostawiając mi dużo miejsca, ale ja chciałam być blisko niego. Leżeliśmy obok siebie, wpatrując się w sufit, Oikawa ze skrzyżowanymi na piersiach rękami. W pokoju zapanowała dziwna cisza; zaczęłam skubać brzeg szarego koca. Czułam Oikawę każdą komórką ciała. Jego wolny, miarowy oddech. Chłód bijący z jego ciała.

Mijały minuty. Niezdolna, milczeć ani nanosekundy dłużej, przekręciłam się na bok, twarzą do niego. On również na mnie spojrzał, a na jego ustach pojawił się krzywy uśmiech.

- Spróbuj zasnąć.

Chciałam go dotknąć.

- Czemu jest tak niezręcznie? - zapytałam, uśmiechając się szeroko. Po tym, co zaszło, powinnam czuć tylko lęk, ale uśmiech rozładował nieco napięcie w moich kończynach.

- Bo zaśnięcie jest ostatnią rzeczą, jakiej oboje chcemy.