Neverminding story || Haikyuu POPRAWKI

Poranek #71

Aiko

Obudziłam się wtulona w ciało Nishinoi. Od razu spaliłam buraka. Kiedy jednak przyjżałam się mu dokładniej wyglądał jeszcze bardziej uroczo niż zwykle. Może to przez te włosy, bo teraz zamiast mu sterczeć do góry to opadły na jego słodką twarz. Po chwili wstałam i poszłam wziąść prysznic żeby nie śmierdzieć. Kiedy wróciła na łóżku już nie było Nishinoi i zastanawiałam się gdzie on mógł pójść.

Nagle poczułam czyjąś rękę na moich włosach. Aż podskoczyłam. Nishinoya stał kilka stóp przede mną w spodniach od dresu i koszulce. Miał wilgotne włosy, a jego oczy skrzły się w słońcu.

- Chryste, nie rób tak więcej - zezłościłam się.

Jego nagłe pojawienie się nieomal przyprawiło mnie o atak serca. Przeklęty Yu i jego skradanie się.

- Co znowu takiego zrobiłem - zapytał.

- Podkradasz się do mnie - odpowiedziałam, rozluźniając pięść. - Prawie rozdzieliłam ci jaja ciosem karate.

Skrzywił się.

- Ty naprawdę lubisz mi grozić odebraniem męskości.

Jak nikt umiał zanurzyć mój cały tok myślenia.

- To nie idzie zgodnie z planem - bąknęłam, przeczesując palcami zmierzwione kosmyki włosów.

- Zauważyłam, że z tobą prawie nic tak nie idzie.

Westchnęłam, zmuszając się by nie przewrócić oczami. Zaczął się śmiać, a mi ciśnienie podskoczyło. Spojrzał mi w oczy, a jego dołeczki w policzku grały ze mną w ciuciubabkę.

- Świetnie - bąknęłam. - Wybacz, ale muszę znaleźć ścianę i walnąć w nią głową.

Usta nadal miał wykrzywione w leniwym uśmieszku. W jego spojrzeniu było coś niemal figlarnego, co włączyło mój wewnętrzny alarm. On coś knuł; to mnie ciekawiło. Odgarnął mi niesforny kosmyk za ucho. Musnął kłykciami mój policzek, a ja musiałam przygryźć usta, żeby nie westchnąć. Powietrze naładowało się elektrycznością, a jego brązowe oczy przyciemniały. Patrzyły na mnie tak żarliwie. Zadrżałam z podekscytownia, gdy się do mnie zbliżył. Położył mi rękę na kark, przysuwając i przyciskając mnie do siebie.

- Kocham cię Aiko - powiedział i zaczął mnie całować.