Aşıklar Serisi (4 Kısa Hikaye)(Tamamlandı)

Aşıklar Tiyatrosu (26)

Arslan şirketteki işlerini bitirdikten sonra eve geldiğinde dikkatle içeri girdi. Arya ile İdil'in alışverişe çıkacağını biliyordu ama ne olur ne olmaz erken gelmiş olabileceğini düşünerek dikkatli davranıyordu. "Hayatım!" diye seslenerek salona göz attı. Görünürde kimse yoktu ve kimseden seste çıkmıyordu. Rahat bir nefes alarak hızlı adımlarla yatak odasına ilerledi.

Yatak odasına girer girmez küçük bir valiz hazırlamaya başladı. Genç kadın neye ihtiyacı olabileceğini tahmin edemediği için farklı seçenekler almaya çalışınca valiz yetmedi. Havalar artık serinlediği için mevsimlik kıyafetlerde alması gerekiyordu. İdil'in kaç gün kalmak isteyeceğini de bilemiyordu. Bu yüzden valizi boşaltıp daha büyük bir valiz aldı. Kendi eşyalarını da hesaba katarsa büyük valiz doğru tercihti. Genç kadının eşyalarını tekrar valize yerleştirdi. İç çamaşırlarını çekmeceden alırken İdil'in bu konudaki utangaçlığını hatırlayarak gülümsedi. Yeteri kadar kıyafet aldığından emin olduktan sonra kendi eşyalarını yerleştirdi. Birkaç parçadan oluşan kıyafetleri çok az yer kaplamıştı.

Valizi kapatıp koridora çıktığında dış kapı açılmıştı. Gülerek içeri giren İdil ve Arya onu görünce biran korktular.

İdil parmağıyla damağını kaldırırken "Evde olacağını düşünmemiştim" dedi. "Ödümüzü patlattın abi" diyen genç kız da İdil gibi damağını kaldırmıştı.

"Biraz önce geldim" diyen Arslan gülümsemeye çalıştı. Genç kadının gözleri arkasındaki valize kaydı. İdil bir şey demeden Arya "Bir yere mi gidiyorsun?" diye sormuştu.

"Gidiyoruz" diyen genç adamın gözleri İdil'e kayarken "Birlikte tatile çıkalım diye düşündüm. Senin için de bir değişiklik olur" dedi.

Arya kaşlarını kaldırarak İdil'e baktı. Arslan kadar o da genç kadının vereceği cevabı bekliyordu. Çünkü tahminleri doğru çıkarsa bu tatilin altında başka bir şey vardı.

İdil ise şaşkınca genç adama bakıyordu. "Ben şuan tatile çıkamam Arslan. Daha pastane için yeni bir yer bile bulamadım" dediğinde Arslan "Sadece bir iki gün kalırız. Veya bir gün" diye ısrar etti.

Genç kadın anlamak istercesine Arslan'ın yüzüne bakıyordu. Kafasının karıştığı her halinden belliydi. "Lütfen İdil, biraz kafan dağılsın istiyorum" dediğinde genç kadın hafifçe omuz silkip "Sen zaten her şeyi düşünmüşsün" dedi. Ardından genç adamın arkasındaki valizi işaret ederek "Ve hazırlamışsın" diye ekledi.

Arslan "Sana sürpriz yapmak istedim" dediğinde İdil iç çekerek "Tamam, nereye gidiyoruz" diyerek kabul etti.

Genç adam zaferle gülümserken "O da sürpriz" dedi. Ardından saatine göz atarak "Aslında uçağı kaçırmak istemiyorsak hemen çıksak iyi olacak" dediğinde İdil "Hemen mi!" dedi.

"Evet bebeğim" diyen Arslan ona yaklaştı. Genç kadının omzuna kolunu atıp onu açık olan kapıdan dışarı iterken Arya'ya göz kırptı. Arkalarından el sallayan Arya "İyi eğlenceler" diye seslenerek onları uğurladı.

Arabaya bindiklerinde İdil üstüne bakıp "Üstümdekilerin gideceğimiz yer için uygun olup olmadığını bile bilmiyorum" dedi.

Genç adam ona kısa bir bakış attıktan sonra "Gayet uygun rahat olabilirsin" diye karşılık verdi.

Havaalanına vardıklarında valizi teslim ederken Arslan'ın sürprizi bozulmuştu. İdil görevliye hangi uçağa bineceklerini sorduğunda adam ona önce garip bir bakış atmış ardından cevap vermişti. Aldığı cevapla ise İdil'in kaşları şaşkınlıkla havaya kalkıp genç adama bakmıştı.